Alle inzendingen over punt

bleef leeg op het dikke ronde tafelblad waarop tussen de middag door oma ene pan met vette kippenvleugels en een schaal prei in maïzenasaus en aardappelen werden gezet opa zei dat ik de juslepel dieper door het vet moest halen het donkere is het lekkerste mijn sokken speelden met de barokke houten poten van de tafel volgden de bogen en punten…

Na de uitzending van zomergasten Zij, Carola Schouten, die van "Geloof, hoop en liefde" Zij is een leider zij bezit mijn punt, want zij zet een stip aan de horizon: Geloof, hoop en liefde zij is mens zij is vrouw zij is moeder zij is vriendin van zij is van de ChristenUnie zij is Minister van landbouw en natuur zij is Vicepremier…

Bol punt com ergens gewoontjes maar klopt dat wel Transparantie ook machtsgewin wel troeven, rekenend op geschel. Nooit veel om geld gegeven lief Windekind Hartedief me toch zo lief, zoontje zo vol min. ...... heb ik ooit gezegd dat ik je lief had ....…

Doorgaan, doorlopen Zachtjes, zet je voetstappen Neer op dit pad Niemand zal ze herkennen maar je ziet Dat ze toch een beetje naast je Kunnen lopen Doorgaan, doorlopen Sneller, laat een imprint achter Zodat ze volgen Waag het niet om stil te blijven staan Zelfs op het punt van struikelen Blijven rennen Doorgaan, doorlopen Doorbijten…

Terwijl een merel uitbundig zingt, op de punt van het dak. Sinister zwart tekent hij zich af, tegen het rood van de avondlucht. Zo stil is het, na de hitte van de dag. De blauwe regen voor mijn venster, staat daar roerloos groen te zijn. Een zachte koelte brengt langzaam wat verfrissing na een dag vol zonneschijn.…

Bij die partij geen echte visie op de hiervoor genoemde punten. Daarom hoop ik dat Nederland in de komende dagen nog gaat stunten! Door voor D66 of GL/PvdA maar in ieder geval links te kiezen Want er is voor onze (klein)kinderen geen tijd meer te verliezen.…

Hij bekijkt de man vol wrevel, Had graag de punten van de knevel Zodanig rond zijn hals gestrikt Dat hij ter plekke was gestikt. Maar tussen droom en daad Staan wetten in de weg en praktische bezwaren Dus zoals het meestal gaat Treedt hij in overleg En komt weer tot bedaren.…

Als de maan haar hoogste punt bereikt valt weerschijn in twee felle ogen worden blikken omhoog gezogen naar de hemel waar zij lichtend prijkt Zoals zijn zicht haar gloed weerkaatst als hij halend passie stemt zo is zij ook in 't minst geremd zelfs als zijn schreien eens misplaatst Gevangen in de manestralen roerloos…

daarmee opgeschoven een minister werd snel toch even uitgekleed onbekookt gecheckt op niemand wie't weet hij moest er als persoon aan geloven Lygia Kraag minister van buitenlandse zaken heeft in Paramaribo protest doen uitgaan: 'honderd procent is waar wij wel voor staan met vrijwaar van schaamrood op onze kaken' heeft zij niet een punt…

VEEL TE WEINIG PUNTEN OP MIJN BORD!!…

De liefde daalt af naar het diepste punt van je ziel en zaait daar haar zaad die er voor zorgt dat je opstijgt naar de top en streelt je mooiste takken en voedt zelfs het kleinste blaadje in je hart zodat jij het gevoel krijgt dat de hele wereld om je geeft.…

Hou dit in gedachte als je op het punt staat mensen als vrienden te gaan zien.…

Landschap in de schemer verloren, Bergtop met een meer zo koud, Koestert schril een vloeibaar goud, Sprankelend in stilstand bevroren, Pegels van ijs markeren de rand, Punten achter elkaar vertand, Verhard en star maar transparant, Kristallen schitteren als korrels zand, Stijgende zon op het koele meer, Stralend licht breekt speels en fel…

Denkend aan molens bij sloten waarop recht toe recht aan tussen twee punten in lage landen gevaarten steeds heen en weer gaan soms om op zandbanken te stranden verbreed ik mijn perspectief om uit de hoogst wondere wereld van waterwerken teer gevoelig te verbijzonderen Tot de vorst onder de Molen van Sloten de Ringvaart doet kraken en snerpen…

Het evidente is gegeven, de wereld een speeltuin armen en benen afronden in het gesprek al was het het verbeelden van een krekel ijlend en een tekort aan ledematen het uitmonden in de ander of er aanstranden het is iets wat je kunt leren op de punt van de tong en wat bereidwilligheid of een zacht geloof in de oude parabels het soort verhalen…

Ik heb me honderd procent voor je opengesteld, ik sta op het punt om totaal krankzinnig te worden, ineens hoef je me niet meer, ben ik overbodig en gebruik je mij als definitief startsein om toch naar Italië te gaan, verbleken al je lieve woorden als een zielsvermorzelend, hartverwoestend sirenezwaard in mijn rug.…

gekloofde lippen jouw overvloedige tranen drinken II Het gekir van jonge krekels weerkaatst in het nachtelijk ruim dat geen slaap kent Je dekt mij toe met sprookjes en open einden waarin de draak zowel vriend als vijand is In mijn slaap is de droom een list om aan de dag te ontsnappen III De wereld draait haar ronde naar het punt…

woekert en woekert, men lijkt wel gestoord zou het dan toch de jaloezie de métier zijn hij is zo goed, hij pleit veel te veel vrij wij zoeken nu redenen om hem te wippen we laten geen enkele nalatigheid slippen nu is er voldoende bewezen of vermoed we klagen hem aan voor diverse zaken die eigenlijk soms kant noch wal raken maar iedere punt…

de al omvattende wereldtaal dan kop je altijd in dan win je altijd op punten en schreeuw ik mee in het café: Goal, goal, goal!…

tussen hemel en aarde hang ik naakt en ontmaskerd ondersteboven gekruisigd in het teken van het pentagram op drie punten vastgespijkerd aan de levensboom die wortelt in duisternis en onwetendheid maar in zijn kroon het witte licht verbergt tussen valse zekerheid en chaos dans ik als een derwisj die rondtolt op zijn hoofd, in ijdele…

mee naar de voetbal en later naar ballet steevast vierde jij het leven genoot van de klein en achter kleinkinderen met volle teugen en stapte nog altijd op de fiets tot het lijf dit niet meer toeliet nam je er met moeite afscheid van als voetballiefhebster keek je graag naar een goede wedstrijd luisteren was niet altijd jouw sterkste punt…

– die stem van mijn vader, die mijn moeder haar werk niet gunde, die door mijn grenzen breekt… Dat is geen gedeelde smart, maar een dubbel pijnpunt – oneindige cirkel en ieder punt opgericht, staand, versteend.…

Denkend aan Leiden, zie ik bruisende kroegen En terrassen aan de waterlijn staan Studentenhuizen, een rommelige kamer Horend bij je studentenbestaan Studeren doe je, om punten te halen Een titel, mooie toekomst in ’t verschiet Een tentamen verpest, is soms wat balen Maar ’s avonds sociëteit, weg tijd’lijk verdriet Afgestudeerd, een baan…

wat er mee wordt bedoeld Ik denk mekaar steunen door alle tijden en de ergste ruzies met mekaar vermijden Mekaar liefhebben je hele leven lang Mekaar vertrouwen en niet meer bang Die liefde heb ik met jou niet gekend Ben nooit door jou bewonderd of verwend Daarom wordt nu het leven niet meer hard maar zachter En er staat eindelijk een punt…

een panorama waarin ik met een beetje fantasie de besneeuwde toppen van bekende alpenreuzen kan ontdekken achter me doet roodborstman zijn uiterste best om zijn buurman te overtuigen dat het pas verschenen vrouwtje toch echt voor hem bestemd is een kever doet verwoede pogingen om een grasspriet te beklimmen, maar éénmaal op het hoogste punt…

De visser haalt zijn hengel op staat op het punt weer uit te gooien hij is te laat, de vis zwemt weg de sluis door, naar de open zee…

verminkt voor het leven sommigen zeggen bommen van Al Qaida edoch dan wel in het zog van pax americana misschien zien we de onzichtbare hand van God Allah Bush en Saddam hield hun engel Yazidi’s niet horende doof logisch toch - duivels voor het ware geloof Al Qaida brengt via catharsis met bommen wereldreligies tot convergentie op punten…

Het punt waarop alles begon Tergt mijn geest keer op keer. Alles wat we hadden Wat jij me hebt gegeven Steken in mijn huid als doornen. Mijn liefde doet me zoveel zeer. Ik heb me over gegeven. Geknield voor mijn wanhopig lot. Het werkt niet meer. Ik kan niet zonder je leven. Van binnen en buiten ga ik kapot.…

Hij bleef mijn spirituele vriend en nu sta ik op het punt om via zijn muze een te worden zoals Christus Een werd met de Godin.…

Met de punt van zijn schoen wrijft de man in het wit over de grond. In de verte knerpt het ijs en boven hem geluidloos een vogel. alle uren heeft hij hem in het vizier de albatros Rillend drentelt hij rond. Hij wil en zal hier zijn rede voor een wereldwijd gehoor vormgeven.…