Alle inzendingen over ranken

Corinthische zuilen uit marmer gehouwen getooid met acanthus verheven en rank steunen de architraaf statig, eendrachtig, subliem van gestalte en slank…

In San Remo liep een defilé ranke dames hoge hakken duizelingwekkend décolleté slip adé split oké navelhoog uitgevallen kleed er ging een lach van oog tot oog van oor tot oor van mond tot mond maar San Remo is San Remo ranke dames hoge hakken uitdagend decolleté slip adé split oké kom kom glimlach eens mee het rijmt…

Lange ranken in gothische bogen twee spinnen hebben hun webben daarin gehangen ze zijn online en draaien langzaam op hun bolle tere zeilen in het zachte briesje…

Een mollige mol uit Marmaris die vrat heel de dag wat best raar is nu danst hij zich slank zijn lijf wordt weer rank dat beest weet zelf dat-ie halfgaar is…

jij bespeelt mij als een gitaar legt jouw warme hand om mijn ranke hals plukt mijn snaren waardoor je ritmisch ten gehore brengt hoe jij mij liefhebt…

Noemenswaard is het zettend te danken aan de dank bij naam het genoegen in de enige mening schept; de berg in een stromend spiegelende zee zo rank, je het verzetten bedenkt naar iemand's werk gerept.…

meesjes tokkelen in het rijzig ranke riet snaren van een harp grote lisdodde een sloot is haar niet te min kaarsrecht kijk eens aan drie hazelnoten hokken knusjes bij elkaar in een bladoksel…

Wie ben jij vlinder in de blauwe lucht een vrij gevoel in vogelvlucht het is alsof ik je aan kan raken jij met je ranke vleugels voor mij ben je een lichtbaken in deze donkere tijd vol onzekerheid oktober 1998…

hangend aan de tonen danst mijn lichaam als nooit tevoren zwepen violen mij op ondersteund door de ranke piano klanken nemen ze mij mee naar verre oorden waar zij geen benul hebben van tijd…

Door diep donkere ogen kijken zij naar elkaar gevederd strelen zij elkaars ranke hals in teder gebaar zielsherkenning in de ander voor altijd zonder woorden in elkaar * witte liefde sterft nimmer *…

Oranje haar met dito strik de leden vederlicht en rank haar handen breed op het klavier. Haar bleek en blits geleend gelaat en blue de ogen bleu haar blik: mijn steels Heleentje van veertien.…

de zon schudde van het lachen op de berg nieuwe wijn traant nu zachtmoedig in het glas druiven aan de ranken hangen eindeloos te verlangen naar de eerste vorst ijswijn snikt dan overmorgen uit de most.…

met haar ranke handen bootst ze vogels op de muur ze vlekken doffer nu bij maanlicht als bij dag ze vallen weg en komen op ik leer ze vliegen grijnst ze ik draai me om en sluit het raam de nacht is nog maar kort…

Lange mensen Cypressen lichten 't landschap op als kaarsen tussen andere bomen van zichzelf gekandelaberd tot fiere, statige, ranke spitsen Elba, Italie, 6 september 2007…

Lovend sprak hij over haar Ze raakte bij hem een gevoelige snaar Rank en slank uit goed hout gesneden Haar prachtige klanken zijn ziel in gegleden Ontroerd was hij zijn passie zijn liefde En vioolmuziek zijn hart doorkliefde…

Goudgele koperen ploert je hebt de winter gevloerd daarvoor wil ik je bedanken met je prachtige warme ranken komt de lente in zicht de donkere dagen veranderen en het blijft langer licht.…

nat van extase verder graaft in haar rond erotisch vlees waan ik mij in vervlogen Romeinse tijden alsof ik daar nimmer ben weg geweest en zo ik dan verzadigt dronken van genot zie ik haar ranken slanker doch niet kapot sluimerde ik in dromend volgend jaargetij jong maagdelijk vlijde zij zich aan mijn zij…

wicht Dat onomwonden Om me tolde Er steeg bij mij Een hoop Die holde Naar de ranke piek Van de vervolg-sinusoïde Dat is wiedes-sinus…

Gelijk Gij niet gezegd hebt, toen Ge zocht mijn ziel, verloren schaap, in bitter lijden - een lijden met U groeiend door de tijden, en dat zich, slinger-rank van doornen, vlocht rondom uw huivre leden, tot het mocht als dolken-kroon u door de slapen snijden: ‘genoeg! ik deed genoeg u te bevrijden!’…

kapsel jouw onzichtbaar zijn in ranke sluiersteen als het verlies naar eigenheid die niemand raken kan verberg in lachende angst jouw schaamtegelaat vol droefenis cocoon er hoop vergevingsvol buigzaam naar fatsoenlijkheid…

Zij toonde mij, vast echt als dank, haar vleugeltjes zo fijn en rank en haar prachtig kleurig lijfje.…

alsof ze nu pas in hun groei zijn ontwaakt te laat om het zoete van de zomer mee te nemen houden ze zich met hun onrijpe zo stevig vast aan de ranken dat ze de herfst met enig respijt nog welstellend rijk zullen maken…

laat me nou niet nippen nippen aan die veel te zachte lippen daar er tranen vloeiden vloeiden van verdriet niet de jouwe waren wil ik me niet laten bevrijen door jouw ranke handen op mijn ronde dijen nee, voor alsnog maar even niet…

slaperig bolleke, vol in stilleven gehuld levenskracht ontloken, rank slank lenteklokje vol in wit gestoken, en groen gevat, verlok je grijzig grauw verslagen, van blije hoop verguld…

ver weg is de poging tot een lyrisch epos anders dan eerst weekt het beeld niet langer los de derivaten werken in als klanken zonder geluid, een omfloerste ziel het brein, uitgezaaide ranken broos en immobiel…

Met hun spel van fijne ranke lijnen glijden ras druppels, stille regendruppels langs een spiegelglas…

Als een kortstondig schouwspel In veld, langs berm en poldersloot geven de narcissen haar wondere schoonheid bloot met parmantige kopjes op ranke steel in oogverblindend zonnegeel dansend in de wind koesterend in de zon als een lentekind…

in jouw stilte fluister ik je naam in jouw gemis roep ik luid in jouw pijn schreeuw ik het uit: ik heb je lief laat ons dansen laat ons leven ik de wijnstok jij de rank en wat een vrucht, wat een vrucht, om te geven…

een heilig getal draagt zij om haar ranke gebruinde vingers als teken van met deze hand schildert zij doeken vol verhalen die je kunt horen zij fluisteren gedichten van heel ver weg door haar vertaald vanuit haar ziel…

Het is winter maar daar is niets van te merken het lijkt wel lente ik heb ze al gezien in de groene perken de bloeiende narcissen met parmantige kopjes op ranke steel in oogverblindend zonnegeel dansend in de wind zich koesterend aan de winterzon als een prematuur lentekind…