20 resultaten.
Code M.D.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 131 Naast een
Kras
Kleur en
Win
Streepjes
Reepjes en
Pin
Post
Input en
Output
Html
Gevaren en
Reclame
Tabaksblat
Ethische en
Genetische
Is er gelukkig
Ook nog de geheime
Code M.D.…
Achterkant
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 1.641 In de verste hoek van de stoffige zolder
daar zwerven ze zonder weerga
de zwakste reepjes licht van de vergane dag
weggevlucht uit de verwaaide polder
in de nok verscholen alsof weldra
de nacht met een honende lach
al het zicht wegslokt
de aarde schokt en de schittering blokt
een nog niet gezette krakende stap
beroert de schouders van…
Mijn deel van leven
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 108 schaduw was
bekleed met
kleine reepjes zon
die dansten op de
warme wind in een
oase met licht als bron
een stukje paradijs
waarin alles vergeten
sneller smolt dan stukjes ijs
ik kuste jou
de nieuwe wereld in met
een schitterend perspectief
ik heb je al
mijn deel van leven
zo godvergeten lief…
Keukenprins
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 535 Ik schil mijn verlangen
snij het in reepjes geluk
doe het in een houden van
maak een salade van
rozeblad met hartpijnpitten
een dressing van zoete zwoelte
kook de genegenheid gaar
op gewonden orchideeolie
met een saus kussen
ik geef je mijn bestek
jij eet van mijn liefdesbanket
en ik serveer op mijn knieën
het allerzoetste dessert…
Het zoekend zonlicht
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 141 het viel in reepjes
schuifelde van uur tot uur
stilletjes met de klok mee
bleef haken aan mijn tenen
bediende de klink van de deur
liet mijn gage voor de toekomst zien
in kunst alsook in onderwijzende woorden
nu nog zoekt de zon
me naarstig op warmt mijn
kruimels houdt de deur
nog op een kier
maar het licht aan
mijn voeten herken
ik…
De zoveelste ronde
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 266 vingers priegelen
met een touwtje
je hoofd zwaait heen en weer
je sloft
de zoveelste ronde
wilt u een koekje meneer
maar de trommel is leeg
je ogen en lach zijn
een schaduw van wat is geweest
zacht dansen
de stofjes in de
reepjes middagzon
je slaat
naar een bromvlieg
die je zelf verzon
ik kus je tot een volgende keer
hulpeloos…
Het mythisch vuur
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 239 het is tijd
om weer te dwalen
door sprookjes en verhalen
met lange
reepjes zon de
zomer terug te halen
de kleur en geur
van lange dagen
mag nog niet vervagen
want de koude is nabij
sneeuw en hagel wachten
op het keren van het tij
warm je aan
het mythisch vuur
van sagen en legenden
tot koning winter
weer de lente als
prinsesje…
Harde taal
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 1.347 volkomen missen
maar naar waardering blijft ze vissen
nadat ik mijn diepste heb gezegd
ze laat me draaien om mijn as
verliest belang in mijn aanwezen
zodat ik alweer begin te vrezen
ik ben de domste van haar klas
ze leert mij de fijne kneepjes
lest mijn dorst maar taalt zelf niet
voert me dronken met haar lied
scheurt mijn lofdicht dan in reepjes…
Oker lossen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 79 Langzaam rijdt de zomerwagen
vroegtijdig de lentedag binnen
even kijkt de warmte verrast op
maar sterkt zich daarna weer lui uit
op het fluisterende zand
de wagen lost het heilige geel
en verse oker uit verre dalen
de wind zwiert de maankleuren
in tovercirkels en reepjes plezier
als een tekenblad hangt het zand
in dwergduintjes tegen…
Amour fou
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 938 De ergste vrouwen zijn de vijanden
van het eerste ogenblik en onbegrip
tiert welig rond tot men per ongeluk
opnieuw op hen stuit en aangeraakt
in stukken aan hun voeten ligt
vaag wetend hoe het vroeger was
de pijn is vreselijk, verscheurd
op zoek naar heel en als men dat
gevonden heeft opnieuw reepjes stof
alleen nog maar geschikt voor pennenlap…
Cool
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 356 Spiegels vliegen in gruzelementen,
Jackson Pollock replicas
fladderen in reepjes door de lucht.
De zatlap aan de bar pist
met hangen en wurgen in zijn broek
en laat een natte scheet.
Hoeren schreeuwen, kurken knallen,
een pooier kotst van schrik
en snijdt dan dikke lijnen cocaïne.
Wow, what the fuck is going on?…
ze speelden wat met lucht
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 355 ik zag handen
groeien uit de muur
cement viel naar beneden
vingers scheurden
zachtjes het behang
reepjes uit een grijs verleden
ze speelden wat met lucht
vormden vage klanken
waarvan de letters dansten
tot een zware zucht
het leek een oud verhaal
de woorden jankten
angst schreeuwde kleuren
in de lucht die zwaar geladen
neersloeg…
nevels die de stilte droegen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 357 ik zag handen
groeien uit de muur
cement viel naar beneden
vingers scheurden
zachtjes het behang
reepjes uit een grijs verleden
ze speelden wat met lucht
vormden vage klanken
waarvan de letters dansten
tot een zware zucht
het leek een oud verhaal
de woorden jankten
angst schreeuwde kleuren
in de lucht die zwaar geladen
neersloeg…
Poespas
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 1.378 Met mijn uitpuilende ogen
die ik graag de kost wou geven
zag ik prachtig vervolmaakt
op een bitter andijvieblad
gestoofde blokjes pastinaken
met vier reepjes bloemkoolstelen
die met - iets nog van een zeebaars
kiekeboetje wilden spelen
op dat veel te grote bord
waar ik een spruitje nog van at
dat er alleen lag en niet snapte
dat ik berenhonger…
Van Gogh
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 632 Hij dompelt zijn model in kwikzilver
Scheurt een regenboog aan reepjes
Zijn oor suist. De stop slaat door.…
Schelpen zoeken.
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 770 De horizon verscholen onder een lucht in violet,
erboven ligt de duisternis in dunne reepjes.
Terwijl onze voeten spattend en spelend
het water aan de eblijn verstoren
vinden onze harten elkaar meer en meer.
Op dit warme, halfdonkere strand geef ik je mijn hart.…
vlocht ik mijn verhaal
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 291 je was afwachtend
geïnteresseerd in
wat ik te vertellen had
woorden waren welkom
je veegde ze niet zo
van tafel af en deed
vaak heel verrast
voorzichtig vlocht ik
mijn verhaal met
reepjes mooie zinnen
de kleur was prettig
en de geur vertrouwd
aan de inhoud
zouden we beginnen
gebruikte later
grote woorden
een harde mening
om te…
mooiemarie in wonderland
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 283 in het wondere land van klitorije
bagels puntjes pains de champagne
ulevellen cerise vol in pure reepjes
neuzen fijne sproetjes van cocanje
deernes druipen diep om in te kruipen
ammehoela choccolata fellationaria
laveren kanjers gups fijn met kneepjes
in drasland op pollen zeg cran vulvaria
evenwichtig eng op te smalle randjes
vertraagd…
winter van ongenoegen
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 312 Het is als een bleke
afspiegeling van mezelf
de einder staat bol wollig
uit het grijswit van zichzelf
collage van bevroren beelden
het huis komt er onder te krommen
ik zou het liefst reepjes trekken
de wilgen en de katten
die de achtertuinen door steken
de ramen betrekken in een damp
binnen ligt alles te tochten in wachtkamers
het ligt…
De dichter
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 181 En alles viel uiteen, van rotsblokken
in stenen, reepjes, massieve vlokken.
Het water maakte het tot zand – haast onzichtbaar –
en knipte als een overenthousiaste peuter
steeds deeltjes in twee, in twee, in twee. Klaar.
Dit was het vervloekte niets. Dit was ondeelbaar.…