inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 10.465):

ze speelden wat met lucht

ik zag handen
groeien uit de muur
cement viel naar beneden
vingers scheurden
zachtjes het behang
reepjes uit een grijs verleden

ze speelden wat met lucht
vormden vage klanken
waarvan de letters dansten
tot een zware zucht
het leek een oud verhaal
de woorden jankten

angst schreeuwde kleuren
in de lucht die zwaar geladen
neersloeg tegen ramen
wanhoop bloeide tegen
het plafond, groeide
in de regenvlagen tranen

ik loste op in nevels
die de stilte droegen
mistte en verstrooide licht
ik voelde wat de handen
van me vroegen, mijn ogen
de ziel van mijn gezicht

Schrijver: wil melker, 24 maart 2006


Geplaatst in de categorie: liefde

5.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 355

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)