Alle inzendingen over relatie

De blaadjes in mijn levensboek Zijn de laatste tijd wat grauw Niet dat ik me zorgen maak Nu het niet zo klikt met jou Niet dat ik me zorgen maak Om de drukte in mijn hoofd Mijn kaars die te fel brandt En wellicht vroegtijdig dooft Niet dat ik me zorgen maak Om de twijfels in mijn leven De rust die wordt gemist En die jij me terug kunt…

Opvallend hoe we samen vormen alsof het zo gemaakt is alsof het zo zou horen Opvallend hoe jouw lichaam aansluit op het mijne Hoe we steeds opnieuw elkaar weer kunnen vinden Hoe jij mijn verlangens kent en ze bevredigt simpel door mij te geven wat ik wil met je eigen lichaam en je eigen geest Opvallend hoe onbegrijpelijk dit…

prachtig, zoals je wegloopt, zo oppermachtig met in je kielzog woede en gelijk. nadat ‘waarheen…’ mij stamelend ontsnapt blijft enkel onvermogen. nu lange monologen zijn vervlogen kijken de honden op, herkennen dit als simple waste of time.…

Na lang samen zijn is wat azijn in de relatie gedropen. Druppeltjes zuur doven 't vuur. Ambras onbehouwen beschadigd vertrouwen. Er zijn juwelen die jullie delen durf ze strelen. Als toekomstprijs beloof ik Godenspijs.…

Voor wat ons zou moeten zijn Maar wat nu weer jullie is Ik ben hier de ridder En jij niet eens het paard…

Als blikken konden doden dan zat ik hier niet meer je ogen zijn soms ijzig koud ik zie dat meer en meer. Waar ik eerst slechts liefde zag zie ik alleen nog haat zoals het als het over is het meestal dan gaat. Maar van mij kan je zo kijken tot je er scheel van ziet mij kan het niet schelen want blikken doden niet.…

vaal blauw fluweel in een doosje van verschoten zwart dat langs de tijdlijn is gekropen door handen heen die te gretig of verstard maar altijd open en leeg weer dicht net als de mond die ooh en aah en altijd samen altijd trouw tot weer dat licht met eensgegeven teruggegeven goud op blauw…

Liefste of hoe ik je liever nog liefde noemen zou Niet langer blind langs deze trappen afdalen maar jou ongecensureerd verkennen Liefde kom me dan tegen waar vergelijking overbodig is en ik weet dat jij enig bent…

Je zegt doe dit, je zegt doe dat, je tikt me op de vingers en alles weet je beter, bovendien snauw je me af. Maar zal ik je eens wat zeggen schat? Zo zijn we niet getrouwd, kijk, ik ben een man van vrijheid ik wil ruimte voor mijn geest je beklemt me, snijdt me de adem af ik krijg het Spaans benauwd. dus als je nu zo goed wil zijn, zeg me…

Je kwelt me en je bent gemeen Soms doe je me zo pijn Toch kan ik geen dag zonder je Ik wil voor altijd bij je zijn We hebben ook vaak ruzie Soms loopt het uit de hand Toch voel ik me veilig Het mooiste bos gaat soms in brand Desondanks gaan we toch verder Al heeft het vaak niet veel gescheeld Mocht je soms wat ongelukkig zijn Je hebt…

ga maar fluistert mijn innerlijke stem had je niet meer moeten roepen je bent door de verstreken tijd gekropen aldoor een mengeling ademend van afstoten en hopen mijn handen raken nog even aan jouw huid de ziel ervaart met tegenzin een afwezig geluid ga maar zwijgen mijn lippen * ik heb niet geleerd een…

Ik weet het niet mijn lief, ik weet het écht even niet. Ik bedoel, ik, die me altijd opstelt als een positivo, ik ben nu even helemaal uitgeteld. Ik vraag me af, hoe zwaar wegen sommige woorden, en hoe zwaar weegt een geste, hoe zwaar weegt soms een gebaar? Als helpend bedoeld, maar als bemoeienis ervaren, heeft dát de echte…

In zijn kamer, boven, denkt hij na over de dag over de dingen die ze zeiden wat ze deden en wat niet met elkaar, en voor elkaar In zijn kamer, boven, overziet hij nu de slagen die vanmiddag zijn geslagen en hoe ver soms een verkeerd gesproken woord kan dragen.…

Hij begrijpt haar wel, maar zij hem niet Is ze het dan vergeten? Ze zou hem toch helpen? Jankend en vloekend schikt hij zich Zijn gevoel voor eigenwaarde tot nul gereduceerd Dat ziet ze niet, maar ze zou het kunnen weten Als ze maar zijn binnenkant had gelezen Dan had ze het geweten…

Samen moeten we er uit zien te komen, ik vertrouw er gewoon op Ondertussen kunnen oude kwalen langzaam genezen Nu nog woon ik bij het volk van het noorden en kan ik Uw terrein zien liggen, Het is niet half zo lang als mijn verlangen Zonder vrees zullen we bruggen over moeten gaan Ik zal me wel eerst moeten onthaasten en U zeggen wat…

Je hebt je lichaam op mijn zand gelegd, toen, en zo uitdagend uitgestrekt liggend zag je er uit als een godin en misschien was je dat ook wel, zo achteraf gezien. Met die kleurige, halfdoorzichtige sjaal zo achteloos om je heupen gedrapeerd kreeg ik steeds weer zin in jou. Ach, ik wentelde me in jouw water, net zo lang tot ik bleef drijven…

Het lag op mijn lippen om te zeggen Het spijt me voor die tijd Dat ik door medicijngebruik verblind was Vol met vuur en vol met strijd Het lag op mijn tong je te vertellen Dat ik niet wist wat ik toen deed Mijn leven voelde als een achtbaan Waarin ik roekeloos rondreed Een achtbaan vol met scherpe bochten, diepe dalen, in sneltreinvaart…

De vele vrouwen in mijn leven Nooit wil ik ze kwijt Stuk voor stuk kregen ze liefde Stuk voor stuk kregen ze spijt Ik heb van allemaal gehouden De 1 wat kort, de ander lang De 1 ging weg gevuld met woede De ander was onnodig bang Een enkeling miste vertrouwen Of kwam op een verkeerd moment Toch ben ik van ze blijven houden Omdat ik hun liefde…

Vandaag heb je mijn stemming stukgemaakt, gisteren vernielde je al mijn gedicht. Geeft niet hoor, ik zet gewoon een tandje bij: ik moet wel, want zo kom ik er niet, ik kan natuurlijk niet eeuwig in de put blijven zitten. Als rivieren bier en wijn mijn slechte buien hebben weggespoeld zal ik de draad weer oppakken en zal ik eens omzien,…

meer wil zien Onlangs was ze jarig Natuurlijk stuurden we een bericht We hebben niets van haar vernomen Waar worden we van beticht Moet ik er iets van zeggen Heeft dat nog wel zin Heb ik iets uit te leggen Aan mijn zoon zijn vriendin Ik hoop snel iets van haar te horen En anders vraag ik het aan onze zoon Wat het ook is, het mag de relatie…

Omdat één ervan zo nodig moest bewijzen dat het toch geen kwaad zou kunnen -denkend aan de veilige warme haven- om eens te balanceren op de rand dat de botte kant niet scherp zou zijn echte liefde dit wel aan moest kunnen is het nu zover dat twee harten tweesnijdend almaar leger bloeden in de valkuil van de blinde haat door de mist priemt…

Was net het vorige verdriet Van onverwacht laten gaan Te boven gekomen, had net de Meeuwen begroet die mij Koninklijk wiekend naar De kust van vrede zweefden, Toen ook jij mij woordeloos Vertrekken liet, jij die de Moed niet had mij uit te Leggen dat de kloof tussen Ons niet meer te dichten viel…

ik plakte pleisters zocht verwaaide verbanden hechtte jouw lippen vond zeven doekjes voor het stelpen van het bloed ik leidde je hart van a naar beter dichtte je verwondering met nietjes en lijm depte je tranen deed een greep naar het compres dat geen ruimte liet…

Over moeder dochter is al vaak geschreven. Nauwelijks over die van vader zoon. De eerste wordt vaak overdreven. De andere vind men vaak gewoon. Niet dat je relaties kunt vergelijken Daarvoor ze zijn te specifiek. We zijn al blij als het botert Ze zijn en blijven toch uniek. De basis onder beide relaties Is het wederzijds respect. Al zal…

Dichtbij ben je en ik hou van je Je lijkt te begrijpen wat ik voel bent bij me en beantwoordt aan mijn vragen over samen en alleen Dichtbij ben je en ik sla je als je nog een keer zegt dat je weet wat ik voel, dat je mij begrijpt en weet waarom ik zo doe als ik doe Dichtbij ben je en er is geen ontkomen aan veroordeeld zijn tot terugkerende…

het zoete ruisen van de bladeren draagt de lichtheid van grote dingen tussen scherpe scherven en aaibare woorden weven we sterke draden met weinig anders dan leven en poëzie houden we elkaar heel…

Wij onderhouden een tuin, waarin we groeien – onvolmaakt en wel.…

strakblauw - alleen tussen hem en haar een vuiltje aan de lucht…

zeg niet altijd ons en wij, soms is het ik en soms van mij…

verdwenen in de massa ik heb je nooit gekend misschien nog een relatie... ik weet dat jij er bent mijn hart vraagt om bevestiging en dat je mij begrijpt dat het verder gaat, waar het verder ging en dat je bij me blijft…