2400 resultaten.
ik adem
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 535 ik adem jouw zucht
die waait als een wind
door bomen in het bos
ze gaan hun weg als
een vliedend gerucht
en landen stilaan op
het zachte groene mos
in mijn frêle gedachten
ik hou ze even vast
maar laat ook weer los
zo gaat het vaak
met bevrijdende krachten
wat rest in jou
blijkt de zielestempel
die bouwt na iedere zucht,
minitieus…
ALS GEDACHTEN DWALEN
hartenkreet
3.0 met 26 stemmen 2.487 Ik wil nog één keer die tijd
graag samen met jou beleven
in de tijd die ons nog rest
en die ons samen is gegeven.…
ADVERTENTIE
hartenkreet
2.0 met 20 stemmen 3.158 ik las je namen in de krant
in vette letters weergegeven
voorgoed omgeven
door een zwarte rand
we liepen samen door het land
grenzen werden opgeheven
we lieten de gedachten zweven
bespraken de planetenstand
de tekens brullen nu als leeuwen
vertwijfeld werpen wij het zand
wat rest ons, die hier achterbleven
dan dóór te leven
zonder…
geminkt
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 2.470 geen betoog
hinkt hij achterop
zijn gedachten te snel
net zoals voorheen
voelt hij de tijd per seconde
duizendmaal meer dan toen
hij beide ballen scherp
van links naar rechts kon laten rollen
geen kapitein, maar al wel eenoog
zoekt hij nu zijn richting
hij is een plantrekker
die niet scheel meer ziet
maar zo nog wel kan kijken
de rest…
Ritme en klank
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 58 jij kende
door het strijken
van handen de
meegaandheid van
letters en woorden
naar alle standen
soms waren ze
tegendraads en
werd hun plaats
ter discussie gesteld
door de rest van
de aanwezige tekst
dan zat jij met
de handen in
het haar omdat
vaak het ritme en
de klank zo goed
pasten bij elkaar
chaos in alfabet
en syntaxis…
Besporyadok za probedu
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 55 Moraal rest de onschuldige slachtoffers
zij gaan de oorlog niet tegemoet
zij zijn niet heldhaftig noch laf
hebzucht en geweld komt op ze af.…
iets met oude bomen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 340 Je hebt iets met oude bomen
Als zagen door hun stammen sjezen,
voel je pijn, ergens in je ziel
Verloren resten kale stronken
waarin hun ringen staan te lezen
Zager, als jij lang zult leven,
misschien wel tachtig jaar,
zouden bomen jou dan duwen, het
hoekje om, waar schimmen lonken,
roepend: jij bent klaar?…
en zo
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 1.363 verglijdt het leven
achter stappen
die weer klinken
in de stilte van mijn geest
dromen die
illusies waren
die intens vergeefs
in al ons voelen spaarden
weg
in pijn
en smart verstorven
en zo
verglijdt het leven
als een leegte die niet kiest
die alleen in houden
van zichzelf verliest
zomaar, ongemerkt
weg
en al wat dan nog rest…
recessieleed in 14 regels
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 519 de dromen zijn mij al ontnomen
wat rest is onwaarachtigheid
hoe heeft het zóver kunnen komen
misrekening of wanbeleid..?…
Ik leef, ik mens
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 242 en ik denk
ik schrijf
ik droom
schep mijn wereld
zonder vragen
dicht ik het licht
door het lommer
de kruin van de bomen
want, er wonen vogels
in geweven nesten
van gevonden resten
tal van takken
ik teken de zon
in 't hemelsblauw
en als het donker is
laat ik de maan
een stukje zakken
ik dans mee
op de golven
van mijn kostbare…
Liar's Dice
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 185 Al die jeugdige opschepperij
Alles beter maken dan het is, mooimakerij
‘Ik heb gister weer met 2 dames geneukeld’
Het is de waarheid maar dan een beetje verkreukeld
Zo gezegd aan kop van de tafel als groepspresident
We nemen je heus zoals je bent
Maar de vraag is:
Aanvaard jij jezelf en de rest omtrent
Ben jij wie je wil zijn?…
Duizend kleuren
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 259 ik kijk maar zie je niet
en dat lost op
wat nog rest aan verdriet
nu ik je verlaat.…
Dubbele agenda
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 517 Gesmoord gegrom klinkt
uit stellingkasten
en weggemoffeld onder het tapijt
zie ik zwammen en
bloederige resten.
ik hoor de hartslag
strekt zijn benen.
En biedt mij bokkenpootjes aan.…
Nergens in dat eeuwig ooit
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 302 vragen
besteed geen gedachten
aan verloren dagen
jij laat mij achter
en ik ga verder
dan samen in het duister
om water te dragen
naar de dromenoceaan
van groot verlangen
het concept ligt
hier voor handen
draagt weemoed
naar zijn golvengraf
ik heb mijn leven
volgeschreven
met waterdunne letters
op onzichtbaar papier
alles wat rest…
Exit
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 326 Vanochtend heeft ze er een eind aan gemaakt
Ze heeft zich van het leven beroofd
Ze heeft zich met alle kracht die in haar was
naar beneden gegooid
Van twaalf hoog kwam zij nedersuizen
De man beneden moest het zien
Het kraken deed zijn hemel gruizen
De tijd stond stil om zes voor tien
Gruwelijk was wat van haar restte
Benen en armen tot…
duvels samen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 622 doet denken aan
treinstation na treinstation vergat je
Diegem komt er zo aan
Vanaf Luxemburg in Brussel vol
schuimend bier en Polen
iedereen was duivel voor de lol
wij zaten in het hedendaagse bijgeloven
niets bestaat niet als het maar geschreven blijft
voetballen raakt kijkers harder dan een
gedicht beklijft
niets is wat net is
wat rest…
Verrot en aangeraakt
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 309 als ik wakker word
is alles wit
geen grijs en blauw
alleen maar wit
zover ik kijk
ik maak het goud
omdat het dan de
wereld wordt waarvan
ik houd die ik vertrouw
in goud en later rood
ben naakt omdat ik
zwart wil dragen
een jurkje met bandjes
mijn schouders
zijn nog mooi
de rest is vies
daar walg ik van
dat is verrot en aangeraakt…
Ode aan de levenskunst
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 58 Ons rest slechts bewustzijn,
en slechts een beetje doen.
Wat eten en wat drinken.
Enig organiseren.
Niet teveel.
Bewustzijn van schoonheid.
Scheppen van wonderen en liefde.
Van vertrouwen en van vriendschap.
Dat is het hart van levenskunsten.
Brandpunt van menselijk willen.
Kern van moeten en van doen.…
afscheid van gisteren
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 134 het groen is oud
de regen koud en in
het gras
verdwijnen resten van de zomer
onder het rode klaver
schuilt een klein kadaver,
het was een witte rups
de zijde rond haar lijf
blijft ondanks alles
dat beklijft
ofschoon er nog geen
naam aan kleeft, zweeft
heel imaginair
een vlinder naar vandaag
ze doet het graag en spreidt
haar glans…
Lente, mensen, kinderspel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 121 De meeste haiku's
worden in stilte geboren
de rest is kinderspel.…
Twijfelzakken
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 108 Met anussen die resten lossen.
Met breinen die helder denken kunnen.
Die onwetend denken dat we weten.
Elk mens verdient het.
Het voordeel van de twijfel.…
is verrot en aangeraakt
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 428 als ik wakker word
is alles wit
geen grijs en blauw
alleen maar wit
zover ik kijk
ik maak het goud
omdat het dan de
wereld wordt waarvan
ik houd, die ik vertrouw
in goud en later rood
ik ben naakt omdat ik
zwart wil dragen
een jurkje met bandjes
mijn schouders
zijn nog mooi
de rest is vies
daar walg ik van
dat is verrot en aangeraakt…
hun vlucht is pijlsgewijs
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 444 ganzen vliegen
wieken met hun vleugels
langs gebruikte lucht
verklappen, zachtjes
maar wel duidelijk
de resten zomer
hun vlucht is pijlsgewijs
de kusten langs
waar zee en zand
voor ieder die daar strandt
een golfjesmaal serveert
van vis en schuim
vleugels wieken
klappen zachtjes
verenonrust in de nacht
de wei als nachtverblijf…
At your service
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 127 De zuivering van parken
mag zich niet beperken
tot boorden rond de perken
waar men met schoffels, harken
de resten uit gaat kammen
van labrador of poedel
die ons genot bezoedelt
met al hun uitlaatzwammen
voor herder en voor schapendoes
voor een bouvier of voor een zwerfhond
van het vuilnisbakkenras
en een verdwaalde lapjespoes…
Stro voor iedereen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 27 Nu ik hier terugkom, zie ik het pas
als een paradijs, dit groene land
de bloemen, het gouden graan
al de rijkdom die ik normaal vond
Nu overweldigt het bekende
mijn nieuwe ogen, vervult het me
met een weemoed al voor
ik aan weggaan denk
Of zal ik blijven voor de rest
van mijn leven, best wetend
dat het zielshart werken is
om samen te…
alle geluk is lastig
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 203 wat rest is dikwijls
een mondvol tanden
en een pen die verstek
laat gaan op het papier…
POEZIE BESTAAT NIET
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 74 Er rest alleen honger.…
Narcisten zonder ziel
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 166 ik heb ze
zien acteren
narcisten
zonder ziel
wat zij ook
proberen er
is een lek in het
algoritme om tegen
aan te hikken
steeds hetzelfde
marionettenbeeld
dat van die ander
die zichzelf totaal
vergeet in het
jagen naar de titel
verdwaasde gek maar
er is niemand die
dat van zichzelf vindt
ja de stukjes namaak
de geplakte resten…
Polycythemia Vera
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 131 Mijn lever, mijn milt
hebben zich volgezogen
met veel teveel bloed
Ongeneeslijk po-
sitief, waagt hij te betwij-
felen of hij sterft
Tijd zal mij leren
wie uiteind'lijk de tango
met mij zal dansen
Tot die tijd pluk ik
de jaren die mij resten
samen met mijn lief
'k Laat mij pas kennen
als mijn lach écht gaat huilen
't Noodlot nabij…
Dummy
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 787 Bij nader inzien klopt alleen het oor
de rest lijkt nog het meest op Demi Moore!…