Alle inzendingen over rij

zuurstoftank in een elektrische rolstoel wat ik dan denk zeur niet – houd je smoel toch het gas raakt wel op en we steken onze kop heel diep in het zand in wat voor tijd zijn we beland maar de wind waait volop en er zijn net als ik al velen in het bezit van zonnepanelen dus niks aan de hand – kop op dus ik zet alles even op een rij…

gehuld Van nachtgedachten zijn wij nog vervuld De droom in non-rem slaap verfrist ons beiden Een droom blijft vaak in nevelen gehuld En ook al druppelt het nog licht in Leiden De lucht klaart in Oegstgeest op voor ons beiden Al zijn we van de nacht nog diep vervuld Ons deert niet wat gebeurt in Eck en Wiel In Aarle-Rixtel of in Gilze-Rijen…

soms voel ik mij een kraai dan weer een raaf en graai wat deksels bij elkaar Of ik een papegaai met bontgeelblauwe kleuren ben of een Vlaamse gaai ik ruik aan alle geuren En woel ze door elkaar net als mijn krullen, maar met schik en jool en luim zuig ik dan uit mijn duim Zet alles op een rij als een adventgeschenk (meer vent dan…

Of ge ook in 't rijen had behagen, Ik ben jouw Neef, en jij mijn Nicht. Ja Neef en Nicht van Adamswegen, Zo zegt ze, daar zij schalkig lacht, Maar 't rijen; 'k heb er juist niet tegen; Ik zeg mijn ouders goede nacht. Daar ging hij met de maagd toen schuiven Langs markt en straat en gracht en wal.…

’s levende koeienogen starend Blue Band en halfvolle melk promoten supergalante personeelsleden een bebloed slagersmes dat naar mij wijst verwijderen gestrest rijd ik een vrouw met kind aan categorie als blikken konden doden uit elke porie zwetend gooi ik een fout blik in de wagen de duurste jam een blad over figuurzagen parkeer in de rij…

gewend de stemmingsbeelden te bekijken voordat een meerderheid van vormen op herkenning begonnen te lijken dan zweemde rest heel traagjes naar normaal was aanspreekbaar waren reacties volkomen legaal een leven lang was zij gedislokeerd ervaarde alles op een eiland en dacht dat anderen in dezelfde streaming leefden in de rij…

Vandaag besefte ik Een grote klap heb ik gehad Ben het nu voorbij Heb de schok geabsorbeerd Schokkend in een rij Nadenkend droef Vrij voorzichtig blij Over wat ik heb geleerd Na al die jaren Vandaag besefte ik Mijn familie speelt een spel Zoiets als levend domino Twee stenen vallen snel (links van mij) Maar ik weiger sowieso Standvastig…

zwart en rood figuurde kylixen, schalen, zijn niks bij de schaduw van jou kleine teen punt Zelfs pentagrammatische mediallonnen erin kunnen niet méér bekoren, en dat lijkt wel raar aangezien ik nu van dichten hou, dus ook van pentametrische verwikkelingetjes, maar momenteel laat ik zien dat je belangrijker voor me bent dan vijf voeten op een rij…

Weer een dag voorbij Ik slenter weer naar huis na een lange dag Komt het weer in me op Dit is wat je krijgt Dit is wat ik je geef Want ik weet Dat jij thuis op me wacht Ik start mijn oude kar Met veel gerammel en gepiep Rij ik de kasseien plat Alle oneffen wegen weg Dit is wat je krijgt Dit is wat ik je geef Want ik weet…

Nu zitten daar die vrouwen op een rij En zinge' om beurte' een liedje van genieten En zijn een blijd en vrolijk tijd-verdrijf.…

Overal zijn lichtjes aan ik hoor de klokken slaan Bij jou zit alles nog in doos omdat papa daar voor koos Ik zie de lichtjes in je ogen dit had toch nooit gemogen Ik denk en zet mijzelf opzij leg de ballen op een rij Blij kijk jij mij aan de kerstboom voor het raam Even denken wij in licht het allermooiste kerstgezicht Ik denk aan haar…

Vrank en vrij op de eerste rij. Hij fluit 'k wil d'eruit Want 'k heb leut---leut---leut! In mijn lieddd---lieddd---lieddd! Luister naar de lijster, hij zingt niettt! Hij fluit niettt! Hij roept nietttt! Nee! Hij bezielt zijn "Lijsterdom". Met zijn "geflijster" Scherp als een lijster! "Gierige---gierige---gierige!…

Als de nacht zuchtzacht uit de aarde komt donkere leegte opstijgt uit koude klei het gezang mijner kind'ren verstomd denk dan nog eens aan mij Als de lente in jouw lichaam herleeft als vlijtige liesjes op een rij die jij gezwind en dartel water geeft denk dan nog eens aan mij Als de open haard gezelligheid dicteert het warme 'ons'-gevoel…

zo simpel bleken ik mis het tweedehands matras (ons eerste bed) waarop wij ons zo vaak hebben verloren ik mis de “koude” plas (buiten toilet) waarbij je ook de buren goed kon horen ik mis de oude bank waarin je zat en de vrienden die ons kwamen bezoeken ik mis het slenteren zonder doel, door hartje stad en het kopen van meters rijen…

Vrienden staan niet voor je in de rij, ik heb er dan ook veel volgens mij. Er is er dan eentje bij, die veel betekent voor mij. Ik weet niet of ze mijn vriendin nog is, misschien heb ik het wel helemaal mis. Mijn leven zou niks zijn zonder haar, toch liet ze me staan in de kou.…

met een leeg gemoed hoeft men niet te onthechten van wat binnen kroelt en woedt woorden kunnen vrij geheel eigen op een rij cliché’s worden gesmoord het ambacht opent die poort zo sprak Jan Eijkelboom dordts poëet met zekeren schroom want verder zweeg hij heel kies over de inhoud juist precies als hij van geheime regels weet dan is hij…

Doorademen is een eerste vereiste, ik zet alles op een rij, ik moet datgene doen, wat het beste is voor mij. Hoe het zal worden weet ik niet, maar dat weet geen mens, "maar wel iets beter dan nu" dat is mijn bescheiden wens.…

overstap en verveling synoniem uit de hand men zet de schaar in doorgaande lijnen vanwege de tijd waarin comfort niet meer telt terwijl de balans meer en meer overhelt naar het moment dat de klant gaat verdwijnen ademen raakt aan de grens van bestaan toch verkiezen velen zelfstandig te gaan op weg naar ongeveer eenzelfde doel want liever de rij…

Er heerst een doodse stilte bloemen pronken op de graven stilletjes vraag ik me af Hoe ze de stilte kunnen verdragen Het gedempte geknars van het grind een blad valt zwijgend neer een traan geruisloos langs mijn wang In stilte lijden doet zo zeer rustig loop ik langs de rijen graven De stenen met namen, ze staren me aan alsof ze…

De stoten stonden voor 'm in de rij. genoten werd van tomeloos gevrij. Gezegend met zo 'n stijve was Jeroen, dat hij het altijd wel kon blijven doen. Hij liet helaas het leven na gepaar op zijn verjaardag. Hij werd honderd jaar.…

de felheid van de geest belicht de pinksterbloem de bijen neuriën gezoem de geest is langs geweest de geest kleurde de kern gezoem fleurde ook mij de pinksterbloemen in een rij paars in een groene berm met Pasen vertraagde de groei altijd waren ze dan in bloei nu hebben ze hun naam terecht bewezen de bloei met Pinksteren langs ’s Heren…

De rij in, dan naar huis, deurmat, ijskast, de bank, de oven, later weer die slaap. Ik ben zo bang dat je niet eens bestaat. ----------------------------------- uit: Mijn naam is Legioen, 2012…

dat jij ging sterven je kroon viel af, je kon niet blijven staan de leegte nam bezit van onze laan we mochten slechts herinneringen erven je levenstaak verrichtte jij met verve de drukte zag je onverstoorbaar aan tabee ... barmhartige Samaritaan we kunnen nu geen hart meer in je kerven je broeders volgen één voor één je pad een lange rij…

De zon die blaast een lustige schalmei En stuurt haar lichte troep de wolken tegen De steigerende luchten schoon te vegen, - De witgebolde vijand schaart zijn rij. De wind pijpt op zijn doedelzak de zege, Bestormt de luchtkastele' aan alle zij En jaagt zijn koppels 't vlugge licht aan lij, - Het is één strijd, één tintelend bewegen.…

echo niemand herkent de generaal wiens leven langzaam wegvloeit hij die beschikte over leven en dood wiens pen gedoopt werd in bloed om doodvonnissen te bekrachtigen honderdzeventien mannen kwamen daar verdeeld in vijf groepen van twintig en ook nog een groep van zeventien gijzelaars vallen door moordend lood in zes doodstille rijen…

Ik ben het niet alleen, die staat te wachten en achter me staat nog een hele rij. Ik ben een God in 't diepst van mijn gedachten, maar niet zo heel veel in de maatschappij ... ------------------------------------------------------------ Debuutgedicht uit het tijdschrift "Opwaartse Wegen", 1938.…

Oma's Droom Een smal boerenslootje zonder peddels Glij ik langzaam door turkooizen Gifgroene polders uitgestrekt piepkleine huisjes links en rechts Zó dichtbij het aanraken mogelijk aanééngesloten op een rij Bukkend onder een dwergenbruggetje spinnenwebben uit het gezicht halend afvragend dit Déjà Vú schitteren kleine raampjes Binnen…

Zonder geld of snuisterij dreef hij bleek zijn koperij van pandjeshuis De Wisselwacht gelegen aan de Slapersgracht waar dromers staande in een rij hun allerlaatste dromerij verkochten voor een lege nacht aan Astaroth van nummer acht Zonder appel of een ei trokken zij die nacht onvrij met ogen hol die al hun pracht verloren waren in een…

Je vrolijke blik die zorgeloosheid lijkt te stralen maar wie beter kijkt ziet twijfels malen Jij met je zwarte bril en je ronde billen Je mooie volle wangen deukjes erin gevangen Bruine vlekjes in je hals Altijd daar getekend door je moeder Rode vlekjes in je hals Alleen daar als je hart spreekt Je witte tanden netjes op een rij…

Er was licht die nacht de maan vol, er koerden duiven er was sprake van een onstuitbaar beven Beneden op het kanaal bij het San Marcoplein verstoorde een gondel het trage golven de gondelier roerde zich vooruit Het opende een rij van vragen van waarom nu en waarvoor Een boodschap van de goden van de oude dagen Waarom juist ik hiervoor wakker…