afscheid van de kastanje
we wisten, goede vriend, dat jij ging sterven
je kroon viel af, je kon niet blijven staan
de leegte nam bezit van onze laan
we mochten slechts herinneringen erven
je levenstaak verrichtte jij met verve
de drukte zag je onverstoorbaar aan
tabee ... barmhartige Samaritaan
we kunnen nu geen hart meer in je kerven
je broeders volgen één voor één je pad
een lange rij van zwijgzame soldaten
waaraan de oorlog onvermurwbaar vrat
de doden nemen afscheid van de stad
de weemoed vult verlaten Haagse straten
het boek is uit ... dit was het laatste blad
Geplaatst in de categorie: afscheid