inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 24.012):

Eens in Venetië

Er was licht die nacht
de maan vol, er koerden duiven
er was sprake van een onstuitbaar beven
Beneden op het kanaal bij het San Marcoplein
verstoorde een gondel het trage golven
de gondelier roerde zich vooruit

Het opende een rij van vragen
van waarom nu en waarvoor
Een boodschap van de goden
van de oude dagen
Waarom juist ik hiervoor
wakker geworden was
uitkijkend door het raam
met een glas water in de hand

Ik wilde wel de overstap wagen
de maan was vol, vrede in het hart
Jouw ademhaling stopte even
Ik keek om in het geliefd gelaat
dat gelukkig leek in het licht
buiten verdween de gondel uit het zicht


Zie ook: http://taichivanstani.punt.nl

Schrijver: Stanislaus Jaworski, 13 januari 2009


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

3.0 met 14 stemmen aantal keer bekeken 806

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)