19 resultaten.
een doorgaande weg
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 67 als mijn wereld dreigt zich
voor haar taak te verblinden
waar ik als door de tijd heen vaak van wakker lig
lijkt een er geen toekomst, is het als het ware
tossen of een dichte mist trachten op te klaren
wijl ik diep de adem bevries of het vocht zacht
of ongeremd laat gaan
dan wel dwangmatig zoek naar de uitkomst
al vele mijlen verder, zakt…
Rouwproces
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.272 Zwart waar ik kijk heen
Onwerkelijkheid
Een witte grafsteen
Onbegrepen waarheid
We lopen samen
Samen in het licht
Ons beide namen
In leven gegrift
De wolken huilen
Niet kunnen schuilen
Dan een witte steen
Huilend en alleen
De werkelijkheid
samen maar apart
met als onderscheid
Witte steen, verward…
Rouwproces
hartenkreet
1.0 met 29 stemmen 86 Gisteren is mijn vrouw overleden
Vorige week is mijn vrouw overleden
Vorige maand is mijn vrouw overleden
Vorig jaar is mijn vrouw overleden
Drie jaar geleden is mijn vrouw overleden
Vijf jaar geleden is mijn vrouw overleden
Tien jaar geleden is mijn vrouw overleden
Elf jaar, vier maanden en 14 dagen geleden is mijn vrouw overleden…
DODENWAKE
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.151 Als jij mijn grootste liefde bent overleden
bent heengegaan en ogenschijnlijk ook niet
waak ik alle donkere nachten bij je
Ik blijf aan je zij
en deel wat er maar te delen valt
Mijn ogen blijven wijd geopend
grote ogen die jou willen zien
ik straal, er valt nog zo veel te delen
Als ik je heb begraven
dan ga ik slapen
3 maanden lang…
het onvermogen van het hart
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 267 het ene na het andere rouwproces gilt
in wat eens mijn thuis was
alles wacht op een teken van leven
ook jij
het lawaai neemt toe
en toch lijk je op de stilte
ik knik
dezelfde avond nog
en ontvlucht iedere kamer
waarin het zicht op mezelf
ondraaglijk is…
Waarom
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 357 De vraag
die lange tijd
door de hoofden
van nabestaanden
maalt
en maalt
Malende vraag
het antwoord wel weten
maar toch
de vraag
als ik nou
zou dan
of als dit
was dan
De vraag die alleen
beantwoord wordt
na het rouwproces
na de acceptatie
na het verdriet, de woede en de pijn
om hem die er niet meer wilde zijn.…
Het zwijgen van de landtong
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 147 Als de landtong zou kunnen praten
over het water waar jij in verdronk
dan zou de heimwee mij verlaten
daar waar ooit de echo klonk
maar de moed zinkt in mijn schoenen
hier aan de waterkant bij het bos
moet ik het rouwproces ontgroenen
herinneringen laten mij niet los
ze blijven spelen in mijn gedachten.…
Na ons afscheid
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 365 Eens als ons afscheid lang zal zijn
en van ’t weerzien wij niet weten
dagen vervulD van weemoed en pijn
tijd in angst en zorg versleten
zal dan onze liefde hoogtij vieren
weten we dat toch de tijden keren
dat wij elkaar met bloemen sieren
in die tuin van paradijselijke sferen
leven zal daar opnieuw beginnen
daar in die wonderschone stad…
Stem
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 116 Wolken laten de zon zwijgen
het graf ligt stil onder de regen
het grafschrift nauwelijks leesbaar
durf ik te lezen in mijn eenzaamheid
het rouwproces voltooit
zich in aanvaarden
dat je er niet meer bent
maar jouw stem altijd hoorbaar
in het diepst van mijn gedachten
waarschijnlijk duidelijker dan ooit
vertelt me dat de stilte heilzaam…
Door schrijven herboren
hartenkreet
4.0 met 15 stemmen 684 Als je de liefde hebt gekend
Weet je wat geborgenheid is
Ik was dat gevoel zo gewend
Het verlies was een heel gemis
Ik heb dit allemaal verloren
Maar ik kreeg er iets voor terug
Voelde door schrijven herboren
Herstelde door gedichten heel vlug
Kon gelukkig mijn verhaal kwijt
Het was een rouwproces van mij
Heb van het verwoorden geen spijt…
Oude schoenen in de sneeuw
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 682 Het rouwproces voltooide zich in zwijgen
en een onvoltooide brief, vond een weg
in dromen die je niet kon beschrijven
het graf was stil met de bloemen
een kind van jouw liefde zong een lied
zo blij was je in het liefdeshart gekomen
dat je oude schoenen in de sneeuw konden lopen
zonder zelfs het minste spoor van verdriet
in een andere taal…
Trauma
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 98 Die ijskoude hand
hield de luchtweg in zijn greep
door zout water overmand
lag ze laveloos op de valreep
Geketend door de zwaartekracht
Het onvermogen tot bewegen
Brand als het hellevuur van de hogere macht
Vormt littekens voor het leven
Zie daar, voor het oog zo klein
de resultaten van het rouwproces
Gewist in het uur van de maneschijn…
Vals rouwproces
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 901 Laat mij eens raden wie er zijn
Ik hoor gesnotter en gelach
Bij het schenken van rode wijn
Gefluister alom hoor ik het goed
Dat het nu er toch niet meer toe doet
Wel mooi zo een lint met laatste groet
Ach, hij had ook zo zijn gebreken
Vier huwelijken wat denk je daar dan van
Geleefd heeft hij neem dat van mij maar aan
Kijk dat is zijn…
Stiltelicht
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 60 Er valt in mij een stilte
die ik niet kan duiden
alsof het allemaal voor niets is geweest
een ingewikkeld vragenspel, onwerkelijk
niets vermoedende onwetendheid
alles achterhaald door het kwaad
op zoek naar een werkelijkheid
omdat antwoorden nooit komen
– adem zuurstof, vitaliteit
die ik haalde uit het rouwproces
uit het verwerken van…
Stilte
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 1.283 De deur schenkt hoop vol tegen beter
weten in, verstand slaat op hol, stil,
bij elke soepele zwaai overtreft de wil
en vallen herinneringen dieper en heter
in jezelf waar verdampte tranen buiten
niet te zien zullen zijn omdat
je `t verdriet altijd al binnen hebt gehad.
De kracht vrijgekomen om `t op te sluiten
wend je aan om te helpen…
Onbereikbaar
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 159 Soms blijven ze even vluchtig hangen
meestal kijken ze langs je heen
als altijd op zoek
naar het leven voor de dood
ach kon ik ze weer blij maken
in m’n armen nemen
je grote trieste ogen
kon ik ze slechts troosten
met woorden of zinnen
zinnige woorden
die de dood passeren
en achterom zwaaien
naar wat is geweest
om daarna weer te leven…
Gemis
netgedicht
5.0 met 6 stemmen 133 Wellicht kan ik dat mijn hart en ziel laten geloven
als het gewend is aan het enorme intense gemis,
als ik geleerd heb dat de pijn ervan kan doven
simpelweg omdat een rouwproces nu eenmaal zo is.…
DE LAATSTE DINGEN.
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 1.153 Het rouwproces is nog lang niet voorbij
je verdriet mag je rustig uiten
en je mag er alle tijd voor nemen
maar sluit jezelf niet helemaal buiten.…
Beste Kees
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 145 naar vrouwen
maar ik ben nu nog volop aan het rouwen
mijn lieve Emma is aan kanker doodgegaan
ze ligt in stilte begraven bij de Rozenlaan
het verdriet bekruipt nog steeds mijn ziel
ik denk vaak aan hoe ik voor haar viel
er gaat geen dag voorbij zonder verdriet
en aan andere vrouwen denk ik niet
er is niemand die mij kan begrijpen
dit rouwproces…