Onbereikbaar
Soms blijven ze even vluchtig hangen
meestal kijken ze langs je heen
als altijd op zoek
naar het leven voor de dood
ach kon ik ze weer blij maken
in m’n armen nemen
je grote trieste ogen
kon ik ze slechts troosten
met woorden of zinnen
zinnige woorden
die de dood passeren
en achterom zwaaien
naar wat is geweest
om daarna weer te leven
maar je blijft onbereikbaar
als een bijna schijndode
in het hiernumaals
soms geef ik het op
Geplaatst in de categorie: emoties