Alle inzendingen over ruimen

In het donker denk ik heldere gedachten Schaduwspel Van onsterfelijke liefde en gespeelde dood Een lichtend venster in ruime duisternis De waarheid op een kier…

Het is mij om het even wat jij van mij denkt of voor mij voelt al zie je mij niet staan voor mijn part vlieg je naar de maan het ga je goed mijn hart heeft eindelijk ruim baan…

nee, onze koningin zal het veld niet ruimen zij kaatst de bal terug en zet zwart of wit met gevoel voor oranje telkenmale schaakmat…

Kringen, argeloos draaiend in het rond, vanuit een ruim vergiet doucht de waterplas ruimte beweegt, de polsslag beeft in een sompige bodem.…

adem van de nacht, Het spreken van de sterren om de maan, De tekens die de bomen schrijven, weten, En worden in het woordeloze ruim Uitzeggers van een wonderzacht bevel.…

Hij wilde toch door, want hij stond ruim vóór en riep daarom hoog: "Nieuwe ballen!"…

soms is mijn wereld zo groot dat het geringe genoeg blijkt zoals leegte mateloos ruim kan zijn in verlatenheid daarom besproei ik het uitzicht vaak met stilte…

Je ademt niet ruim, je voelt hoe moeilijk de lucht er kan zijn.…

Zijn vracht steeds kleiner leger de woordvaten in de holle ruimen van woordschippers schip vaart hij voort.…

soms is mijn wereld zo groot dat het geringe genoeg blijkt zoals leegte mateloos ruim kan zijn in verlatenheid daarom besproei ik het uitzicht vaak met stilte…

Dit woord mag nietig of onbenullig aandoen maar is de wortel van haat afgunst onverdraagzaamheid verborgen wrijvingen tenslotte het wereldkrakeel verschijnt eens de ruime geest?…

Vandaag voel ik me als de zee ruim schuim vol wit vol water de lucht vol licht vrij vergezicht de wereld is voor later.…

er zitten diepe scheuren in de bast met zwart contrast door regenval getekend zijn kruin heeft hoog gestoken in het zomers blauw de groene waas viel gauw hij kaalde ruim voor herfsttij al in de lente stak dood hout het nieuwe blad voorbij zijn ringen worden dun de diepe wortels weker hoeveel lentes hij nog heeft dat weet alleen…

veen, Water dat ontegenzeggelijk Welde uit de bodem Waar binnenkort mensen Zouden wonen op steenworp Afstand van de stad Die gebukt ging onder Een haast ondraaglijke last - Onmetelijke ruimte met Buiten, Binnen, Hout en Haven Waarin mensenkinderen werden Gestald als kiezels op het Deense strand, als peultjes In een veel te ruime…

Onder de korrels van een nat strand liggen kastelen te wachten op vlijtige kinder handjes die bouwen aan een zanderig fundament, waar draken prinsessen gevangen houden, en ridders op schelpen de vloed berijden. Op de korrels van een nat strand verrijzen koningen, die regeren over wind en woud en koppen snellen, waar echte…

Mijn leven: een boot meeuwen schuimende golven ruime sop tijd voor iets Jij dook op uit het niets maar wél aan boord geen land mee te bezeilen ... Toen werd ik door jou gekust.…

'Maar ik heb ruim tweehonderd verzen op de site gezet...' Was hij blind of zag ik helder? 'Tabee, over het peerd getilde vrind.'…

Voetballers ruimen herdenkend het veld Maar onze profs, vinden voetbalbestuurderen, spelen dus wél anders kost dat veel geld…

En als een prettige instroombijkomstigheid zorg je natuurlijk voor ruim één miljoen…

De kanovaarders als poppen in ruim sop Is dit niet 'n rivier bevaren vol gril en gevaar? Dit is de kille stroom willen oversteken in een notedop?…

Ik heb het in mijn moeders buik redelijk naar m'n zin De baarmoeder is ruim genoeg Ik pas er prima in Toch heb ik een serieuze klacht Er is iets wat ik mis Ik vind het echt belachelijk Dat er hier geen wifi is!…

degene die ik ben is helaas niet degene die ik graag had willen zijn (want kinderen die wat wilden kregen ongenadig voor hun billen) de burgerman genietend van comfortabel huis met ruime tuin koos liever het ruime sop plakte Angolaposters ’s nachts en stickers met rood doorstreepte dictatuur van Griekse militairen zag lede toe dat Amsterdams…

De kikkerprins in zijn keel Zit klaar voor de sprong Door een ruime borstholte Blind en blozend Gehinderd door gisteren Bijt hij in het zand Kust de gevels Voelt zich met al wat kruipt verwant.…

Laat het verleden gaan Geef jezelf ruim baan Het slot dat ben jij Maak jezelf nu vrij De sleutel zit van binnen Om je nieuwe leven te beginnen…

Conventies zijn niet echt haar handelsmerk Dus werd zij ruim door Diederik verslagen Zij dacht nu haar Friezinschap uit te dragen Als parlementslid in de Nieuwe Kerk Wij hoorden haar dus ‘Dat unthjit ik’ zeggen En dat belooft zij ons nog uit te leggen…

metafoor uit het ongerijmde woorden op een leeg blad een niet brandend licht majesteit der angst onverwachte zekerheid laatste slaapliedje plaats ruimen voor nieuw leven einde van het sterven…

Met slechts cup A was zij niet ruim bedeeld, Maar nú heb ik bij haar iets waargenomen…. Dat komt door al die omgevallen bomen, Want reken maar dat dat behoorlijk scheelt…. De wijziging, die ik bij haar bespeur: Een flinke bos met hout nu voor de deur.…

een beetje windig in de tuin waarin ik overdreven bezig luim lagen herfstblad ruim rest van voor de femel winter uit de lange border flinter ik zie al wat van lente ginder…

Ik voel wel eens een pijntje daar en hier Nu zijn er onderzoekers die beweren Dat je die pijn het beste kunt bezweren Door ’t slikken van voldoende liters bier Als dat maar in mijn medicijnkast past Ik overweeg een ruime inloopkast…

Voor elke afgebrande functionaris fikst het een sjieke baan met ruim salaris. Zo gaat dat met een baantjescarrousel. Nu zit ook Teeven, ex-politicus, op rozen als bestuurder (van een bus).…