inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 24.798):

Een mens eigen

soms
is mijn wereld
zo groot
dat het geringe
genoeg blijkt

zoals leegte
mateloos ruim
kan zijn in
verlatenheid

daarom
besproei ik
het uitzicht vaak
met stilte

Schrijver: jac van sweijnbergen
Inzender: julius dreyfsandt zu schlamm, 2 maart 2009


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

4.3 met 9 stemmen aantal keer bekeken 357

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

jan haak, 16 jaar geleden
In een klein beeld weer iets groots geschetst.
kerima ellouise, 16 jaar geleden
heel mooi deze stilte die de leegte opvangt in het zicht van een innerlijke wereld!
annabel, 16 jaar geleden
Ruimte en tijd, zo betrekkelijk. Prachtig neergezet.
windwhisper, 16 jaar geleden
zo te kunnen schrijven....dichter
mijn oprechte bewondering

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)