Alle inzendingen over rust

in groen verscholen schuilplaatsen voor mens en dier, oase van rust…

Wat is dat fijn maar dat woord ken ik niet ik ben alleen alleen met de stilte en de rust…

glijdend als een zwaan vaar ik sereen over zee genietend de rust…

Terwijl de storm raast, besluipt me binnenshuis een rust, ik ben geaard.…

Toelichting: ~* Driek van Wissen rust zacht 1943- † 2010 *~…

opengereten rusten twee torens aan de voet van een berg puin…

Er wat van zeggen is nooit genoeg tevreden zijn waarmee begint de rust?…

dat hondje ademt in en uit in alle rust slaapt het in de zon hij doet niet meer hij is niet meer aan het doen…

dobberende rust bij het kanaal in Oegstgeest visser werpt zijn blik…

Kom, we gaan naar bed, het is tijd om te rusten – na ons liefdesspel.…

Denken aan winter zowaar een vredige rust in stilte gehuld.…

Zo kom tot rust. Vertrouw u aan de nacht, te slapen gaat nu alles op de aarde - en geef verloren wat uw hart bezwaarde, langs verre stromen wordt het thuis gebracht. Zo kom tot rust - en hoor naar het gestadig ruisen des levens.…

En opnieuw voor wat rust te kiezen, zodat ons evenwicht zich hersteld en op nieuwe bewuste wegen kan worden voortgegaan.…

(fine) (rust) Mi mi mi mi fa, Mi mi mi mi re, Mi fa mi re TI la so la so fa MI RE, (rust) Mi fa Mi re Mi mi! (rust) Ti ti Fa fa La la Mi mi, Ti ti Fa fa La la Mi mi, RE mi FA so LA TI... (rust) Ti fa RE! (da capo)…

in de stilte van de nacht ben ik op zoek naar een beetje rust een beetje kracht buiten duister de natuur in rust mijn lijf geeft signalen en ik luister gejaagd gespannen niet lekker in mijn vel ik geef niet toe ik wil me vermannen ik wil niet zeuren en zeker niet klagen want ik wil weer de zon zien in al zijn kleuren…

tranen vallen neer vanuit de hemel mededogen je hebt genoeg geleden Patrick in de hemel mag je verder dansen wat was je dapper vind je rust het is je zo gegund laat mijn fluister in dankbaarheid zijn voor de vreugde die je toch heel veel mensen bracht Patrick Swayze rust zacht…

'k Zou hier uren kunnen staan en nooit meer willen hier vandaan Ik voel de rust van de natuur. 'k Zou hier willen blijven tot het laatste uur. In deze stilte, deze sfeer... Maar, 'k moet nu gaan Bij deze stille rust vandaan. En toch kom ik hier weer!…

Ik rust, ik ben, kweet nie, hoeft nie, ik rust, in zijn, van mijn bestaan. Ik geloof, in mensen, in delen. Ik geloof.…

hechten aan die betrekkelijke rust maar kiest u juist voor ginds is mij dat om het even…

zwijgend is de stiltebloem geplukt haar blaadjes drogen sprakeloos op stenen van geluk het groen monologenblad rust zacht met rode dialogen en stemloze woorden op het spraakwatervallenpad ze was uitgebloeid en geeft de vrucht van rust weer terug aan het geheel waar decibellen groeiden in de chaos van teveel…

verre geluiden verhalen van stilte bemuren de leegte houvast door begrensd stilte hangt mazen in het net van de tijd weeft draden van rust in het patroon van bestaan breng me jouw stilte ik geef je rust kom we gaan leven als de haast is gevlucht…

Als kind droeg ik al de stilte in mijn hart. Als puber vond ik de stilte in het bos en gaf haar een plaats in mijn geest. Nu weet ik de stilte te vinden in jouw aanwezigheid en geef haar een plek in mijn ziel.…

Alleen maar die rust Juist door deze innerlijke rust en frisse lucht lijkt het alsof je droomt. Je wilt nooit meer ontwaken. Je hoopt voor eeuwig in deze ‘groene long’ te mogen ademen.…

De nacht valt, de natuur rust. Gevoelens worden in slaap gesust. Zorgen wegen minder zwaar. Dromen worden voor even waar. De maan en sterren houden wacht. Het leven verzamelt nieuwe kracht. Zuigt zich vol met nieuwe moed. Die diepe rust maakt alles goed.…

Aleen de rust vinden, niemand wil bij me zijn. Kan me nergens aan binden, de drukte maakt me klein. Door mezelf ontweken, nog nooit zo leeg geweest. Eenzaamheid begint te spreken, nu mis ik mezelf het meest. Gedachten hebben mij verlaten, maar de rust vind ik niet. Zodra mijn mond stopt met praten, spreekt mijn hart verdrtiet.…

Nu ren ik door haar gedachten en ben niet moe te krijgen zij moet haar rust weer vinden niet in mij maar om weer te leven en een eigen weg te lopen zij moet rust vinden in haarzelf.…

Stilte en soms rust nemen is heel goed voor je brein.…

zij joeg vogels op om stilte te vermijden vertrapte takken in het bos om rust te bestrijden was met storm en onweer in haar element chaos heeft zij steeds gekend nooit nam zij de kans om in balans te raken meer van haarzelf te maken zelfs in haar laatste rust heeft zij nog een keer gekucht het leven heeft haar altijd dwars gezeten…

het water staat stil daardoor de hemel zichtbaar in totale rust…

één geurend moment dwalen door paarse velden, ontspanning en rust…