80 resultaten.
Spinbaarg
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 55 wildernis
is afgegraven en vergeten
het verhaal is allengs weggesleten
op de berg in het schemerduister
zat het oude Spinwief, luister
hoe ze spon op het spinnewiel
en wanneer dat haar beviel
spande ze overal de draad
om daarin dan 's avonds laat
jonge mannen te verstrikken
waar de kinderen van schrikken
als je ze zoiets vertelt
deze sage…
AANDENKEN
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 91 De zangers van het oude Griekenland
krijgen in sagen én jonge boeken,
die blijven waken als zorgende kloeken,
onsterfelijke lof, door tover omrand.
Schone stem bij lier verwint nuchter verstand,
vindt drukke stad, eenzame uithoeken.
Zelfs planten, dieren en rotsen zoeken
het spel, waarbij de koudste ziel ontbrandt.…
DE MOND BEELDT
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 39 zo 'n enkele slang
of hagedis zweefde eens
tussen twee boomkruinen
dieren schiepen in landen als
India China en Japan
schone vertellingen
waarin gestreden werd
met geduchte wezens
die alle verschrikkingen
en gevaren in zich hielden
deze sprookjes sagen
en heldendichten
mochten de scepter zwaaien
over heel de aardbol
in het rijk…
Mijn profiel
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 201 Stroomafwaarts in de groene delta’s
dromend van de ontdekkingen
in het zelf te baden in de omhulsels
van onzekerheid, langs de paden
van allang vergeten sagen, waarbij ik
uitkom bij de daden van mijzelf.…
het Wilde Weste(rwolde)
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 49 meter
een verkeersdrempel
nerveuze controle
drukt zijn stempel
in Westerwolde terug
is het achter de rug
heradem, voel je vrij
in deze streek
ontspan je zo
in levenstempo
van opgejaagd
naar cittaslow
rust, traditie
energietransitie
leven van het land
over de Ruiten Aa
van steen op steen
naar de overkant
meer gevoel dan verstand
sagen…
ROEMERSWALE
poëzie
4.0 met 4 stemmen 519 Daar ligt, zo klinkt een sage van weleer,
Een rijke, trotse stad in zee verdronken.
En waar de gouden torenspitsen blonken,
Daar kabbelt rustig thans het blauwe meer.
Des avonds zit de visser mijm'rend neer.
't Is als werd van het goud, daar lang verzonken,
In golf op golf een scheem'ring hem geschonken...…
Wij zingen, wij, de poëten...
poëzie
2.0 met 4 stemmen 568 Wij zingen roerende sagen
van weia, weiala, dideldidom...
maar 't leed van alle dagen,
daar geven wij wat om!
Wij zingen van dwergen en elven,
van weia, weiala, dideldidom...
van sombre spookgewelven,
waar nimmer straaltje glom...
Wij zingen van reuzen en draken,
van weia, weiala, dideldidom...…
eerbied voor een knoop
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 489 Equus caballus edel dier
werd al vroeg veel eer bewezen
neem Midas koning te paard van Phrygië
die in zijn garelen van de disselboom
kunstig alle vertwijfeling wikkelde
over zijn kans op meer heerschappij
Alexander van Macedonië
werd te Gordium in het voorbijgaan
gewezen daar zit 'em de knoop
van de bij Jupiter geëerde wagen
al eeuwen…
De Vrouwe van Terschelling
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 144 Op Terschelling, lang geleden
in een grijs en ver verleden,
leefde een eenzame jonkvrouw.
In het zwart gekleed, in de rouw
om haar familie, verdronken
nadat hun schip was gezonken
tijdens een storm op de Noordzee.
Geen vloed bracht hun lichamen mee,
zij kregen geen ander graf
dan dat wat de diepte hen gaf.
De jonkvrouwe op haar kasteel…
Dobbelen met de Duivel
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 40 Wie heeft er ooit het vers gehoord,
het vers van Valse Thijs?
Hij speelde graag het dobbelspel
en hij had altijd prijs!
Thijs groeide op als boerenzoon,
van werken hield hij niet,
als boerenhulpje ongeschikt
tot vaders groot verdriet.
De wijde wereld lokte Thijs
en dus ging hij op pad;
te voet de grote wegen volgend
naar ’t avontuur: de…
De zanger
poëzie
4.0 met 3 stemmen 461 Weer zong hij u de sagen
Van uit de oude tijd,
Der helden grootse strijd
En grootser nederlagen;
De lichte sprook met vroede zin,
Het lied der abele dichtermin,
Het lied ons ingeschapen
Dat niemand zingen dorst:
Het lied der Dietse knapen
dat smacht in veler borst.…
Staalwijn
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 184 Provincie Groningen, edel braakland, de geest van
Bert waait als een oude sage langs de donkere,
weerbarstige eiken.…
De moed der wanhoop ( voor : R. en J. )
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 191 Wanneer de draken uit sagen
mij bestookten, nam ik mijn Vlijmscherp Zwaard
van Woorden der Geweten,
om hen te doen neerslaan, buigen.
Telkens als regen, bliksem en onweer,
orkanen en stormen opstreken, liet ik blijken,
niet klein te krijgen, worden of lijken.
Nee, ik stond op.…
Gemorrel in de marge?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 36 Uit de mythes en sagen
door alle eeuwen heen
gedragen door de wind waar
ieder individu voor openstaat
vertaald een leidraad in alle
metaforen als rode draad van
moraal, religie en ideologische
overdaad, afhankelijk aan
welke kant je staat, ook als
onbevangen kind die haar eigen
fantasie beheren wil, daarin
bestaat geen goed of kwaad…
De jacht
poëzie
2.0 met 3 stemmen 1.604 IJlings dan toomt mijn droom een sneeuwwit ros,
En prijkend in mijn fonkelende dos,
Mag ik een wens lang naast de ruiters jagen
Achter het goud gehorend hert der sagen.
En mij verliezen in 't geheimzinnig bos.…
De Spookmajoor van Nijmegen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 190 Lang geleden leed
het Nijmeegs garnizoen
onder een plaatsmajoor
met onberispelijk blazoen.
Een echte dienstklopper,
een man van orde en tucht;
onder z’n ondergeschikten
gehaat en zeer geducht.
Zelfs de kleinste overtreding
werd zwaar door hem bestraft:
menig soldaat is door deze majoor
publiekelijk vernederd en afgeblaft.
Groot was…
Groene Ogen
poëzie
4.0 met 2 stemmen 664 Wie kent er het lied of de sage,
Wie kent ze niet allebeî;
Van ene waternimfe,
Die heette Lorelei?
Zij zat op een rots langs het water,
En lokte met ogen en mond
De arme eenvoudige schipper,
Tot dat hem de maalstroom verslond.…
Hoge duvel
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 32 In Veluwse krochten
Waar het einden sjouwen is
Daar waar herten vochten
Eikenbos een sieraad van wildernis
Je hoort er ’s nachts bosuilen krijsen
Donkere wolken die op onraad wijzen
Geesten en duvels vind je er
Bewoning is er ver
In de struiken hoor je "zwartkielen" snurken
Ga er ook niet op je hurken
De duvel jaagt er, het is er niet…
petrarca sonnet 126 vertaald in blank verse
poëzie
3.0 met 2 stemmen 2.659 een bejaarde engel slechts
vergund een avondmist in wie-
rooklucht eist het hart een
bedelend oog om een bedauwde
vrucht ter voeding van de smart
bij het laatste woord
gezuiverd lot het hemeldek ge-
sloten, een klagende geloken blik
dankt de herrijzenis die loochent
eigen herberg's schone staat dood
hoopt op lege deur ter statiger pas-
sage…
Nieuw Liedeken (Ick moet met sangh vertalen)
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.647 Nu noch onlangs geleden,
Heb ick met haer gereden
Hier binnen deser Stede,
Op de geveegde banen,
Soo ionstigh wy dat deden,
Soo minnelyck vol vreden,
Het bedroeft my noch heden,
Als ick hier van vermane,
Hoe snelle dat de tyd
Ons lieve vreughd afsnyd,
Ons geluck werd benyd,
Van die 't sagen met spyt,
Met afgunst…