8131 resultaten.
DOOI
poëzie
4.0 met 6 stemmen 1.806 Zoals bij 't sneeuwen
die vlokken vervaard
weiger en trage
vallen op aard,
zo moeten alle
gedachten van ons
van uit hun hemel
van dromen en dons
dalen op aarde
waar alles dooit
wat sneeuwwit en droomrig
de dingen vermooit.
Droef is de dooi
maar als uitgeblomd
gesmolten bloeisel
gefilterd komt
na duistere reizen
door wijze grond
kristal…
Wisselval
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 134 De hemel lijkt hoog
maar alleszins bereikbaar
de vlucht geruisloos
als een gladde vogel
op weg naar ultiem geluk
Tot de eerste twijfelwolk
opdoemt in het tegenlicht
zich oneindig vermenigvuldigt
tot een somber schaduwdek
dat elk zonlicht tegenhoudt
de vlucht een vlucht wordt
weg van alle schaduwen
Weer trap je
in de uitersten
van…
Tijdloos
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 6.196 Licht dat vecht
in de gevangen eenzame
leegte
die ik ontdek
waar schaduwen bedwingen
wat gedachten
weer verbergen
waar ik niets ontdek
Maar bang ben ik
niet
want ik ben
de schaduw
die verandert
in het licht dat
niet meer vlucht
en
verandert in het steen
dat fosielen
en dromen
bewaart
voor mijn…
roerloos
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 541 niet
dat ik wil vergeten
je sporen verliezen in de sneeuw
niet
dat ik wil vluchten
alleen
even luisteren, zien
hoe vlokken vallen
een lichtkrans leggen
jouw schaduw vinden…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
To the point !
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 212 dat wil je niet weten
wereldstad, Amsterdam een dorp
vergeleken bij Mexico
rode lap voor een stier
maakt hem gek, dol
hier of daar
to be or not to be?
keuzes en nog eens keuzes
in een ultra-moderne tijd
ook zijn er nog het berbers dorp
met berggeit
hondenpoep, kattepis
dat is geen...
geheit!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
Gelijk een arme, blinde hond
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.058 Geljk een arme, blinde hond
van alle troost verstoken,
dwaal 'k door de zoele avond rond
en ruik de lente-roken.
Er waart - lijk om een vrouwe-kleed
waar oude driften in hangen -
er waart een geur van schamper leed
en van huilend-moe verlangen.
En 'k dwaal, een blinde hond gelijk,
door dralige lente-roken,
mijn hart van alle liefden…
Een man die, moe en levens-mat
poëzie
4.0 met 8 stemmen 2.590 Een man die, moe en levens-mat,
en liefde-leeg, en zorgen-zat,
zijn avond-maal bereidt:
hij roert de melk, en breekt het brood,-
waar hij van leven of van dood
verlangen kent, noch nijd;
- hij ziet de gulden hemel aan,
en voor zijn stoep de sparre staan
waar 't laatste licht in straalt
éen poze nog, éen warige poos,
'lijk in zijn hoofd…
In weerkaats
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 93 ik zag je
dansen op
de zwarte
lijn die de
gouden glans
als schaduw had
alleen je ogen
twinkelden
in weerkaats
het ongeziene
priemden stralen
zonder eind
met jouw
pirouettes
bouwde licht
zijn cirkels
in piramides
tot de hemel
waar zij
in ontmoeten
het sterrenlicht
begroetten
in de blauw-
gouden kleur
die zonder
zwarte…
de deur van de angst
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 774 Als de angst
langs de voordeur
bij mij
komt schuilen
om mijn schaduw
te beschermen
dan vecht ik
of vlucht ik
naar het onbestaande
als weggevoerde
uit mijn nachtmerrie
langs de achterdeur
naar buiten
aan de angst ontsnapt…
Opgedrongen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 92 voor altijd in de schaduw van
lijkt er geen ontkomen aan
het opgedrongen stigma
in wat voor bochten je jezelf
ook wringt, lijkt vluchten zinloos
daar één blik of woord
je genadeloos aan de grond
nagelt door hen die geen
scrupules hebben…
GIJ DRAAGT EEN SCHONE VLECHTE HAAR...
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.694 Gij draagt een schone vlechte haar
allangs uw lage leên…
- Het is een trage dag voorwaar
van weiflen en van wenen.
Het is een lengende avond van
mis-troosten en mis-prijzen.
’t Is of de dag niet sterven kan
en of geen nacht kan grijzen…
- Gij gaat mijn duister huis voorbij,
verlangenloos en rechte;
ik rade uw naakte, magre dij;
ik zie…
schaduw
hartenkreet
2.0 met 19 stemmen 1.028 rennen, vluchten
in de duisternis
geen uitweg
de schaduw
van jou
blijft me omringen…
gevangen
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 377 een daverende stilte
geleidt mijn oog
naar jouw schaduw
het gordijn vlekt
het toneel
als was je menselijk schuw
of zomaar te veel
een schijnwerper
snijdt cirkels,
vangt jou
als jij eens,
onverhoopt,
vluchten zou…
aanslag verijdeld
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 611 moet ik nu vluchten
op een duin
in de schaduw
van de maan
in een boomkruin
tussen de plooien
van de wind
of ik een schuilplaats vind
ingetogen weggedoken
achter wenkbrauwbogen
in het glasvocht
van je ogen
de vogels
moet ik het niet vragen
ook zij ontvlogen
moedeloos de hagen.…
Hemeltranen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 2.106 De zon die nam mijn schaduw mee tot achter donkere wolken
waar uitgeblonken sterren treuren over vaal verbleekte kleuren
van een gestorven regenboog
Waar de maan probeert haar schone schijn nog vol te houden
en hoog verheven blauw plaats maakt voor diepgrijzend grauw
dat zich droef vol tranen zoog
Waar wolken zich verweven tot dichte deken…
Schaduw
hartenkreet
1.0 met 6 stemmen 516 De schaduw licht in kleuren op,
Laat zien wat werkelijkheid mag zijn.
Maar niemand gelooft de gevallen engel.
Een omgekeerde schaduw maakt zich los
En vlucht weg voor de waarheid van werkelijkheid.
Dan trekt de schaduw van de gevallen engel zich terug.
Ik kijk toe en een traan van verdriet rolt weg.…
man
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 83 Verbonden toch vrij
Verweven in je leven
Alles is liefde…
November
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 589 Over gouden stoppelvelden
vluchten de schaduwen
van late vogels.
Als donkere wijn
spreidt de avond
zich uit over het land.
Nu kruipt mist tussen
de kalende bomen
aan de bosrand en
van verre klinkt
het roepen
van een bronstig hert.…
Tegennatuurlijk
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 111 de schaduw van gespreide vleugels
komt dreigend op haar af
haar blik en lijf verstarren
dan vlucht ze weg van 't raam
tevreden strijkt hij in de dakgoot neer
niet elke vogel schrikt van groene ogen…
De rozen domen en dauwen
poëzie
4.0 met 24 stemmen 3.364 De rozen domen en dauwen
ten avond, vredig-vroom;
er waart een paarser schaâuwe
om de kastanje-boom.
De vijver blankt in dampen;
de troostlijke nacht begint.
- Ontsteek, ontsteek de lampe:
mijn angst ontwaakt, o kind.…
De stille zonne daar ik zit
poëzie
4.0 met 4 stemmen 331 De stille zonne daar ik zit, voor mijne woning,
in de oude lijste van een groene en rode veil;
van al de bloemen op mijn mond de milde honing,
en in mijn hart van al de dagen 't vrome heil;
een witte roze aan mijne krage, en voor mijne ogen
de weiden en de Leië in lage zonne-brand;
van mijne vrouwe in mij het zorgend mededogen,
en van…
Vlucht, vlucht, vlucht ...
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 658 , vlucht, vlucht ...…
Fluisterende regen
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen 942 Stemmen en ogen die elkaar niet vinden
en vluchten in grauwe schaduwen die niets
betekenen
of meer vragen dan
een einde
of
een dankbare droom
waar de regen alleen fluistert
en geen sporen uitwist.
En herinneringen alleen
uitdoven omdat ze wensen
zijn geworden.…
ongeloof
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 2.704 ik sluit mijn ogen
denk meteen aan jou
en besef dan plotseling
hoeveel ik van je hou
je komt op mijn pad
een vriendschap ontstaat
onbegrijpelijk
dat zoiets bestaat
je zit in mijn hoofd
je zit in mijn hart
't is het ongeloof
wat mij zo verwart
je bent nu verweven
met mijn doen en laten
dat vriendschap zo kan zijn
had ik niet in…
Drukte
gedicht
2.0 met 42 stemmen 10.435 Het is raar gesteld met de doden,
schuiven in je aan, zitten met hun
holtes in je knieën, hun kootjes
in je vingers een brief te schrijven,
even sloom als jezelf, even beperkt op de hoogte
van weerbericht en genade, twijfel en kostprijs
en als het etenstijd, bedtijd,
tijd is om de honden uit te laten,
tijd om een kind te krijgen, een man te…
Alleen
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 771 Je stem vervaagd langzaam
Je woorden vallen zachtjes neer
Op het zachte mos waar wij zaten
Aan de oever van mijn meer
Je schaduw vlucht voor me weg
Mijn handen grijpen in het niets
Starend naar de oever van mijn meer
Zie ik alleen mijn eigen fiets…
Mijn eigen hart
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 502 Ik hoef niet langer te
vluchten voor mijn eigen
schaduw verstop mij niet
meer voor het donker
luister niet naar
personen die hun eigen
ik niet eens meer herkennen
worstel niet langer met
het verleden neem nu
mijn eigen beslissingen
volg nu mijn eigen hart
dat ik veel te lang op een
zijspoor heb laten staan…
In de Marges
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 88 het mij allemaal niets
God in ons midden of
midden onder ons is God
dat geloof is bij mij kapot
omdat ik mij heden
in de marges bevind
waar de mensen minder of
helemaal niet religieus zijn
verweven met hun lot
voel ik van binnen iets
dat de Ene
juist daar te vinden is…