Alle inzendingen over scheepje

Zit ik rustig aan de oever van mijn stille binnenzee komt een scheepje langs gevaren met aan boord mijn liefste fee roept de stralende gestalte van de kleine boot mij aan loopt het tegen hoogtij, vraagt ze anders moet ik verder gaan.…

Elk scheepje aan wal, aan ka maakt er muziek Publiek met goede oren ......geniet Wind een vast bespeler van mast, stagen en tuig Een lied kun je er niet in herkennen Het zijn improvisaties -ter plekke- bedacht Hard of zacht hangt af van gure windkracht wind voor of wind tegen Soms even ritme van regen......…

die dag lag helder op de kim het water rimpelloos in hemelsblauw aan het zwerk was het ademstil op het strand een scheepje aan het getouw uit een diepe slaap ontwaakte het achterland alles kwam tot leven onder het morgenrood ook de garnalenvisser met zijn rietenmand die een slokje nam uit de klappernoot hij was uitgevaren voor zijn…

machteloos dobbert het bootje verstopt tussen de golven worstelend met natuurgeweld wie zijn er aan boord waarom is men uit gevaren waarschuwing windkracht 10 ramptoerisme op de dijk auto's rijden af en aan slaan het spektakel gade de reddingsboot vaart uit vier vaders vrijwilligers de kapitein in de kajuit ze zoeken het ranke scheepje…

Mijn scheepje ligt daar afgemeerd. Als kind al ben ik vertrokken, naar die hoge landen aan de zee. Zwervend in mijn warme bed. Mijn Bosatlas, daar sliep ik mee. Ik hou van oude, stoere schepen. Van ijs, van storm en van zonneschijn. Het Noorden infecteert als virus. Een vriendelijk virus in mijn brein.…

hier op de plas mijn scheepje dobbert barende kapitein Ahab zou tevreden geweest zijn midden op de plas geen spiegel, dat niet maar wel strijkbaar de beeltenissen van zielen onder alleen op de plas de zee en ik hoe zij spreekt tegen mij troost biedt de schuimkoppen ver houdt ver van op de plas bereik ik de kim nooit…

Jij stond vaak aan het roer en stuurde mee op het scheepje. Wij zijn nu zelf gaan sturen, maar vergeten zullen wij je nooit. Op deze bijzondere dag zullen wij de felicitaties opsturen. Alle goeds voor het nieuwe jaar!…

jaren strijken rimpels glad het licht gedoofd je aardse kleedje afgelegd zorgen die bergen op wierpen bleken moeiteloos overwonnen terwijl ze wakkerden en traanden op het levenspad het antwoord was immer "liefde" het was vallen en opstaan jouw scheepje deinde op de golven naast jou je stuurman die nu met lege handen ook weer naast je…

Als het kon mijn lief ving ik voor jou de zon op sterk water liet haar stralen in een fles met alle stralen die ik vond deed er een scheepje dan nog bij waarmee jij zeeën kon bevaren en een droom die je nog dromen moest en kussen op je mond Liet je dan gaan op volle zee waar ik je zeilen bol zou blazen bol zou blazen met die droom waarin…

Geweld op zee,een scheepje in nood, zij vechten voor hun dagelijks brood. Mannen die over boord zijn geslagen, vrouwen die zich afvragen, komen ze veilig weer thuis? De vuurtoren brand,en wijst hen de weg, naar een veilige haven,naar huis.…

niet wat golvend hoog als kippenvel Bij eb luidt hier de schippersbel en rust de mond niet achter blad de neus wel open houden schat want hoogtij kust het lippenstel Het huwelijksbootje is cliché daarmee sleepten vele dichten de diepte naar het oppervlak Alwaar kritiek ze steevast stak als scherpe rotsen, riffen, spichten tot menig scheepje…

Het silhouet van het ranke scheepje ontworstelt zich uit de achtergrond streepje voor streepje een reepje dichterbij. Avondstond. Een scherpe hoek scheurt de rivier klieft de bodem onder haar buik rillingen rollen onder het wier tegen de oever. Eenden in een laatste duik.…

We liepen langs schuchter groen in onze wandelschoenen Eenmanspaadje aan de Oude IJssel lucht boven ons: loodgrijs Waarin wakken licht van lente blauw van kou van 'n vroeg april Merels lijsters,stil of van de wijs Wind wist niet van wanten bleef steken in z'n gril Het scheepje aan de wal gebonden droomde zich…

De zon komt met grote tegenzin traag op over de koperen zee dreigend drijft er een bijl mee strandwaarts, op een flauwe deining Slapende cipressen langs het strand het vroege kind op het ontwakend zand Bij een passerend scheepje ver van wal gaat slordig een morgen overboord of het ooit middag worden zal ?…

van voorbij de Panthalassa zee voer ik lang ik meerde mijn scheepje aan op Pangaea daar waar mijn adem tevoren gezweefd had overzag wederom het land het was goed mijn ogen ontwaarde een utopia ik zag het groene Kumari Kandam waar middenin de berg Meru de hemel raakte in die tijd was er geen krijg verderop markeerde de…

het dek blinkt relingen alom zon kaatst koper door patrijzen lager wal keert boeg en romp een waterspiegel toont afgrijzen opgetuigd met zeemanskunst het scheepje zonder lading matrozen paraderend op het dek niet wetend dat de bodem lekt de kapitein in loondienst van de tijd en heersende moraal jaagt eigentijdse passagiers van boord…

Dus kortom wat ik bedoel : in de grond is twijfel een beslissing net als niet meer aarzelen maar doen net als kiezen voor een overwinning dus kies ‘ik twijfel niet als vroeger toen mijn scheepje in de golven onderging’ en lap dat zwak gevoelen aan je schoen. Lieve Steenberghs…

Maar ongelezen wordt het land bevrijd als hij daarvan een stevig scheepje vouwt dat zich nu licht aan wind en water geeft. ------------------------------------- uit: 'Niet ik beheers de taal', 2004.…

het dek blinkt relingen alom zon kaatst koper door patrijzen lager wal keert boeg en romp de waterspiegel toont afgrijzen opgetuigd met zeemanskunst het scheepje zonder lading matrozen paraderend op het dek niet wetend dat de bodem lekt de kapitein in loondienst van de tijd en heersende moraal jaagt eigentijdse passagiers van…

Zijn geur voert me mee naar vreemde verre kusten, naar broeierige havenkroegen vol zweet en verdrongen lusten; voert me mee over zee en ruig schuimende baren naar een krappe klamme kooi waarin anonieme lijven paren; naar een scheepje op de oceaan, drijvend boven de zwarte diepte onder een kille maan; naar windstille nachten vol onvervuld…

een nieuwe morgen waaruit telkens weer een hoopvol wijsje klinkt goed van wil en met een open mind van tijd, zonder vooroordeel zal worden gewogen, geeft ze de maan een nieuw naam, ze ziet het lichtend evenwicht door de wimpers van haar ogen vol vertrouwen de contouren van komende verandering ze leeft binnen handbereik als scheepje…

Haar haar als zeil bollend in de wind in bruisend sop en schuim gewassen, de blouse fris getint stuwt haar scheepje van het rankste soort in schuimend kielzog van een tocht die maalt langs sterren, ongetemd als hinden blind voor hun bestaan, ongeremd tussen kop en staart bereiken we de schaduwkant van ons en een bekende maan.…

Uit de wimpers van de strijd gevallen woorden duizenden stemmen van een andere oever wachten op hun uitbotten als gespannen veren, kenmerken van roestige schakels van deze tijd, afkomst en toekomst zijn niet voorbereid, verwachtingen glijden onder het boegbeeld door, contouren van een megalomane symboliek, schuurt de kiel van menig scheepje…

emoties trekken spanning aan het onderdekse broeit een felle flits nog traag de donderslag bij heldere hemel muiterij breekt los matrozen pakken macht gezag verdwijnt met stuur en kapitein de scheepsrol is nu omgekeerd zeilen bollen vaart zet aan de nieuwe richting zal het scheepje voor de wind doen gaan…

(over mijn oma) in jouw boezelaar schuilen nog mijn kinderdromen waar je ooit geboren was een eiland, dat verenigd werd met vaste wal bezongen als een scheepje dat zijn koers bepaalde helder, langs de levenslijnen van jouw oude dag “schipper ik zie de vlaggetjes waaien” zingt nog in mijn hart, verankert als een beeld dat bloemen…

Bedoel je Josje, die voor een scheepje spaart? Nee, die voor een zaklantaarn spaart. Bedoel je Josje, die niets om je geeft? Nee, ik bedoel Josje die graag bij mij is.…

steek in zee, Dobber zacht naar gindse ree, Rol uw wimpeltje uit de kreuken, Laat geen storm uw scheepje beuken. Dobber zoet en zachtjes voort: Welkom en geluk aan boord!…

We zwemmen tegen stroming in naar nog meer tropenjaren met krokodillen langs de kant voorzien van scherpe tanden De slechtste voerman zit voorin die moet het volk bedaren voorkomen dat het scheepje strandt maar biedt slechts lege handen.…

Onze ogen zien de zee, een blauwe zomerlucht, een zonovergoten strand, hier en daar een scheepje aan de verre einder Onze vingers voelen vingers, warmte en vertrouwen, stil sprekend met elkaar van een nieuw begin: Het is waar! Onze harten zingen plezier: eindelijk, dus toch!…

De maan draait langzaam aan de open hemel Gelijk een gouden scheepje over zee; De sterren in hun eeuwenoud gewemel Drijven als kleine waterlelies mee. Dan vliegt gij soms door 't open venster binnen Gelijk een vogel die vergaat van dorst; Ik voel uw voetjes tripplen door het linnen; Snel drinkt gij aan de vijver van mijn borst.…