Alle inzendingen over scheepje

De maan draait langzaam aan de open hemel Gelijk een gouden scheepje over zee; De sterren in hun eeuwenoud gewemel Drijven als kleine waterlelies mee. Dan vliegt gij soms door 't open venster binnen Gelijk een vogel die vergaat van dorst; Ik voel uw voetjes tripplen door het linnen; Snel drinkt gij aan de vijver van mijn borst.…

Het was als een zorgvuldig gesealde schat, als een klein flesje waarin een minutieus scheepje, zonder erbij te kunnen, veel meer dan dat was het, als een oeroud voorwerp in een museum uit een andere wereld, het was eerlijker dan de stralende hemel.…

Zoekt hij van ver blank-zeilig scheepje een licht. Of denk hij door 't zacht golf-gedein bewogen Aan doden, die de zee genomen heeft?…

Eigenlijk zijn ze veel te vlug gegaan deze achtenveertig fantastische jaren Nòg zie ons voor de ambtenaar staan om elkaar eeuwig trouw te verklaren De liefde bleek op al ‘t eerst gezicht felle vonken schoten mij uit het hart Het mooie en de liefde in evenwicht ‘t voelde als, van ons leven een start Omgevlogen zijn zij, die fijne jaren ons scheepje…

Een scheepje in de haven landt Gevuld met specerijen; En menig flinke, jonge kwant Met buidels, vol tot aan de rand, En harten, vol verblijên. Wel geurig kruid, wel blanke munt, Wat zult ge nu gaan dwalen; 't Is, of ge nimmer einden kunt, Zo komt, van ieder hoek en punt, Een ieder van u halen.…

Ach neen; zij 't wiegje nog zo zacht, 't Moet toch langs wilde baren, Gelijk een scheepje met zijn vracht, Bij mist en nacht, De levensstroom bevaren.…

Voor avontuur bedoeld, was het scheepje getuigd, werd het door passies overspoeld, als vliegende Hollander, een jachtig galjoen, bolde winddruk de zeilen met de kracht van 12 gordiaanse knopen stuurloos op een bevroren kompas, overtuigd in een nauwe wambuis, geankerd en gekapseisd bij onbekende kusten, waar het lot het zwaard in…

Al is de zwarte nacht met wolken overtogen, En zon, noch maan, noch ster aan ’t blauwe welfsel staat, Toch weet de stuurman wel waar ’t scheepje henen gaat. Al heeft hij zon, noch maan, noch sterren in zijn ogen, Hij houdt nochtans zijn streek en vindt zich niet bewogen.…

'Berend Botje ging uit varen Met zijn scheepje naar Zuidlaren. De weg was recht, de weg was krom, Nooit kwam Berend Botje weerom.' Er komen soms van die verhalen tot je Waar je maar liever geen geloof aan hecht En toch is de historie levensecht Van de mislukte zeeheld Berend Botje.…

't gehoor, één horende trompet de zware klanken vouwen open tot werken, eens in toon gezet wij zijn publiek, één ding geworden dat voor de tent heeft postgevat, de dirigent grijpt de accoorden en werpt ze driftig van het blad zó in het zoete voorjaarswater dat plagerig uit de wolken spat de melodie valt dromend samen met een wiegend scheepje…

geworden, de vader van vijf kinderen, deze man uit een vroeger eeuw, van dominee en Domela, nu rust hij in zijn graf, slaapt dag en nacht alleen als derde kind herhaal ik uit herinnering hoe zij samen in het wankele bootje stapten, voor hun onvoltooide reis vol van regen, storm, hagel en donder, tot de wind tenslotte liggen ging en het scheepje…

Terwijl ik dacht dat ik zou volgen, ..in een scheepje van papier, opgezet naast grote karaktervolle huizen en afgebouwd met gouden dwaas van hier.…

Voor wie het lied niet kunnen dromen volgt hier de tekst: Berend Botje ging uit varen Met zijn scheepje naar Zuid Laren De weg was recht, de weg was krom Nooit kwam Berend Botje weerom Een twee drie vier vijf zes zeven Waar is Berend Botje gebleven?…

De kleine Jan had honderd plannen Wat of hij al die tijd zou doen, Hij zou zijn zusje fluiten leren Of touwtje springen voor een zoen, Hij zou gaan tekenen en knippen, Soldaatje spelen met zijn vlag, In 't bad zijn scheepje laten varen, En alles doen wat of maar mag.…

vloedlijn knarsen onder mijn voetstappen en schuren de huid van mijn onbeschermde voeten open ik ben niet de enige die vandaag aan het strand loopt achter mij ontwaar ik ook enkele dik aangeklede figuren die met de rug tegen de wind in op me af lopen terwijl ze hun hoofden af en toe in de wind keren in de verte op zee vaart een vissersboot het scheepje…

mocht op 's levens oceaan, Zoo kalm als thans de waterbaan, Van storm en strijd En ramp bevrijd, Ons scheepje voorwaarts gaan. 't Zij Oost of West of Zuid of Noord Het lot ons henen voer', Wij zeilen onbekommerd voort, Zit godsdienst aan het roer.…

Zagen we, onder 't woest geklater van 't geweldig golfgeklots nu 't verderf in 't peilloos water, dan de dood op klip of rots; gierde en kraakte want en steven, konden wij geen zeil meer reven, brak de branding 't ankertouw; moest het scheepje schokken, slingeren, slipte 't roer mij uit de vingeren...…

dispuut bedongen Ik heb mij toen altijd bereid Hartgrondig voorbereid En Berend Botje uitgebeend Dat recht werd mij verleend Berend Botje ging uitvaren Waar ging die tocht naar toe En waarom moest hij varen Waarde dispuutsgenoten blij te moe: Hij was zijn leven moe En kwam niet tot bedaren Zodat hij moe van het gedoe Ging met zijn scheepje…

En telkens komen Duivels in Messiasjurk uit de verderfspelonken en vergifmoerassen een ander masker, maar dezelfde laffe Schurk die ´t eigen onbenul met haat wil overklassen Beste regering, gun elk mens een veilige haven waar ieder feest viert als een scheepje arriveert maak dat de Mensheid gloeit met innerlijk beschaven en dat de wereld door…

‘t Mastje te schrapen en kabels te scheren, Stuurman, de kapers vervloeken die stiel… ‘t Scheepje te teren en zeilen te smeren, Hale de duivel dan liever onz’ ziel… Wieglen de baren voor ons in de verte, Schoeners beladen met kostlijke buit, popelend danst in de zielzak ons herte, Stuurman, we jagen, de boegspriet vooruit!…

O gij waart het wel, Uw wangen waren zacht als poezevel En als een schelp sloot uwe mond de mijne; Mijn bloed de zee daarbij, gij waart mijn kleine Scheepje dat danste op mijn borst die 't droeg. Gij leekt zoo vol geheimen en ik vroeg Ze u en las z'en voelde ze in damp Van warmte uit u wellen.…