- De dagen vol van zilvermaan -
En als de grote zilvermaan,
mij stil en zacht, met grote ogen
door zijn paradijs
vol libellen en vlinders zou dragen,
ben ik een gevangene in dromenland.
Terwijl ik dacht dat ik zou volgen,
..in een scheepje van papier,
opgezet naast grote karaktervolle huizen
en afgebouwd met gouden dwaas van hier.
De dagen vol van zilvermaan, de dagen
vol van rond met grote schaduwogen
vol met eerlijkheid, gespletenheid
zo puur en ongelogen, bijna fataal
stond hij duizend keren voor mijn deur,
de zilvermaan met zijn gezaaide sterren,
die naar de dood verlangde
en ik zei "neen", de wereld kan goed zijn
de schuine dagen, vol met vragen
mijn zilvermaan, niet echt intensief...
sprankelingen, haat de dingen,
laat ons een stukje samen gaan,
onopgemerkt en verstikt
parelmoervlinder met ijzeren plekken,
het maakt nu toch geen zin
waar ik voor eeuwig ben,
draait de wereld voor mijn deur
waarnemingen en alle grote dingen,
kapotte wereld ademt roestig sleur.
Geplaatst in de categorie: filosofie