inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 16.778):

het derde kind

ze is de tachtig ruim gepasseerd,
en nu toch wit en broos geworden,
de moeder van vijf kinderen,
geboren uit een vorige eeuw
van sterke, onafhankelijke vrouwen,
ze tennist, zwemt en fietst
en ontbijt alleen, iedere morgen

hij zou nu bijna negentig zijn,
is slechts grijs en broos geworden,
de vader van vijf kinderen,
deze man uit een vroeger eeuw,
van dominee en Domela,
nu rust hij in zijn graf,
slaapt dag en nacht alleen

als derde kind herhaal ik
uit herinnering hoe zij samen
in het wankele bootje stapten,
voor hun onvoltooide reis vol
van regen, storm, hagel en donder,
tot de wind tenslotte liggen ging
en het scheepje begon te koersen
op een innerlijk kompas

wat mij nu elke dag nog treft
als een onzichtbaar wonder,
maar wat ik, eeuwig ongelovig,
wel weet, maar nooit zal begrijpen:
telkens wanneer er schipbreuk dreigde,
stapte hun god op de brug

Schrijver: Tjoke, 2 augustus 2007


Geplaatst in de categorie: ouders

3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 1.117

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)