Alle inzendingen over sjoemel-ware

niet de hoop want eens komt echt de dag Dat je de ware man voor jou in je armen sluiten mag…

Antwoorden zoeken, staren naar de grond, waar is de wereld waarin ik je vond? Een kille ruimte omgeven met angst, maar het gevoel van onzekerheid blijft het langst. Ik voel je adem, de angst neemt toe, al deze gevoelens maken me moe. Het hart op de tong, je zachte lippen, ontroerende woorden die mij ontglippen.…

Jeruzalem uit jouw schoot schuift een zoon waarna een land vol kinderen ik zuip me zat aan je zog je borsten barsten van vertroosting beken vrede vloeien mij aan de rijke vloed van vele volken zou ik niet buigen vol ontzag voor jouw tempel waar mijn vader woont…

Waar was jij elf september vijf jaar geleden was je thuis of op je werk misschien of zat je net als ik t.v. te kijken en heb je die gruweldaad ook gezien moest jij net als ik ook zo huilen dacht je ook dat de wereld stil bleef staan of is er misschien niks met jou gebeurd en ben je waar je was gewoon doorgegaan ben je ook bang geworden voor…

Zoekend naar wat ik verloren heb ben ik onderweg kom ik mezelf tegen gevangen in een web van ragfijne draden die mijn lot bepalen vind ik de weg terug naar wat ik eens bezat het vermogen om lief te hebben en te leven met een lach…

over een paar jaar zak ik misschien wel door de grond, omdat ik te blind was te zien, dat de ware altijd al voor me stond.…

Marilyn Monroe's Poster met opwaaiende rok; Heb ik ook, zegt Truus Maar loop er niet mee te koop Haar man grijnst schaapachtig…

zij ruikt zijn adem hij haar oksels en haar roos zit in zijn haar spreek gerust van ware liefde als je zo opgaat in elkaar…

Waar was ik om je te troosten toen je zoveel leed had? Waar was ik? Waar was ik om een arm om je heen te leggen toen je zo alleen was? Waar was ik? Waar was ik om je alles te geven toen je zo verliefd was? Waar was ik? Waar was ik om het mens te "pakken" dat je zoveel leed bracht? Waar was ik?…

niet op zoek ik heb wel van je gehoord het gelezen in een boek men zegt je loopt daar ergens in het rond maar ik geloof van niet sta met m'n benen op de grond en dan heb je nog iets dat men noemt het lot maar ook dat geloof ik niet bepaal m'n eigen slot maar als ik op een dag jou daar dan zie staan zeg ik speciaal voor jou de ware…

ik was even, in het vluchtige van tijd, compleet zoals een glimlach en een bijzondere plek, waardig aan het leven nederig aan de dood even was ik een gezicht tussen sleutelbloemen en volmaakte ramen een lichte zin in zonneglans, in water van weggegleden zeeën verbonden door het begeren nu draag ik het gemis, vele dagen…

Ik ben je kwijt Ik voel het als ik naar je kijk Als ik je hand vast pak Als ik je zoen Je bent zo diep in gedachten Dat ik af en toe wil weten wat je denkt Je bent zo ver… waar ben je? Ik vraag het me af Je kijkt me zo diep aan Het lijkt dat je wil dat ik die gedachten zoek Ik vraag het me af Waar ben je? Zeg alsjeblieft……

als ukkepuk zat ik al op zijn schoot en nu als zestig jarige zat ik weer op zijn knie alleen vond de Sint me nu wel wat zwaarder…

Mn gevoelens voor jou kan ik niet meer onderdrukken Je bent gewoon leuk Je tilde me op en kuste me Ik keek je aan En jij mij Ik zag je liefde En die van mij Ik durfde het niet toe te geven Ik wilde het niet toe laten Maar je hebt mijn hart gestolen Je bent gewoon de ware voor mij…

Nou heb ik zoveel gelezen over allerlei zaken, ik ben van hot naar her gereisd, als een zot, ik heb zoveel gedichten zitten maken, braken, ik heb het geheim willen ontdekken van God. Tenslotte ben ik net als iedereen, heel broos, mijn gebit brokkelt af, mijn buikspieren verslappen, bij tijd en wijle impotent, hoe mooi ook de doos, het imponeert…

lang hebben wij nagedacht stille nacht verdwenen is de kracht waarom rennen? wil je de waarheid? herkennen in mij doorlopen in straten is een gave die ik vervloek op zoek naar jou kan niet meer loop weg loop weg van het verlangen het verlangen van jou en mij help me schrijven dat boek over ons twee geluk is lijden…

vreemd blijft het om het bed te zien kussens liggen stil, haast gerangschikt als museumstukken in een eigenaardig, oud licht het wordt koud, killer dan buiten ook dit schrijven kost meer tijd zoals de weg langs muren en loze lakens het doet pijn wanneer jij beweegt in een veranderde blik en ik vecht voor eigen recht de hemel leeft met…

Elke dag opnieuw Ben ik op zoek naar jou waar ben je toch? Waar ben je gebleven? Waar is jouw ware ik? Ik ben op zoek naar de echte jou Zit je soms verstopt? Vertel me wat er aan de hand is Waar ligt het aan?…

Jezus is de ware wijnstok in ons leven, Waarvan wij de ranken zijn. Probeer het niet te snel op te geven, Ook al begin je als vrucht heel klein. Gods Geest is het die je laat groeien, zodat je mag getuigen vanuit Zijn liefde in je hart.…

Ik ben lelijk en verlegen Jaren liep ik van eenzaamheid krom Toen bestelde ik uit wanhoop Een verloofde bij bol.com Zij werd bezorgd in een doos Met voldoende luchtgaatjes erin We zijn nu 1 jaar samen Het leven heeft eindelijk zin.…

Het is een waar, En ook weer niet waar.…

Hersen- spinsels negeer ik, daar slechts tijd de toekomst bepaalt Geen gedoe aangaande dood de schim die zich onderhuids inwendig zich bevindt Wie weet waar...?…

Mijn oom vond mijn tante De bekoorlijkste vrouw En angstig dacht hij aan later Bevreesd dat hij haar ooit verliezen zou Zette hij zijn geliefde bruid Reeds spoedig op sterk water…

ware liefde is een daad van oeroude herkenning alsof je eens twee zielen was verenigd in een persoon ruw van elkaar gescheiden elk in eigen helft je leven doorbracht in wanhopig verlangen naar hereniging en dat je dan op een dag een wonderlijke dag dat oeroude afgescheidene ontdekt in de ander en na een lange ballingschap…

met hoge gesteven boorden om hun hals te wachten tot ze worden opgewonden de sleutel omgedraaid ze praten en lopen over de planken een lieve lust toonbeeld van vermaak voor het decadent publiek dat juicht en klapt met stormachtig applaus in de schouwburg van vermaak voelen tot diep in je botten maar meer nog weten waar…

Waar moet dat heen? De zomerzon. De vlucht uit de stad. Waar ligt de zin? Het verlangen om in de zomer de teugels eens te laten vieren. Waar ligt het hart, dat dan in zijn verlangen de vrijheid tart? Iets van zijn emotie met de massa deelt.…

Ik vergeet de aardse zaken door jou hemels aan te raken, dus roep ik het van de daken: Jij bent voor mij de ware.…

de levenslange maskerdragers die nooit hun echte ik laten zien zij alleen kennen hun ware maar zelfs hun beste vrienden komen niet voorbij die andere ik…

Je rilde door mijn vraag te blijven, het laatste wat ik in haar ogen las, waren mijn illusies, een patroon in een rimpelloze frons waar elke boom z’n wortels plant in de gerijpte grond, dringt het mos zich op, gestaag sluipt de lente op kousen voeten naderbij de wingerd dwingt het luikend blad te heffen waar ik dacht te rusten…

Ik hoef niets te vragen zijn verlegenheid op mijn borst zegt genoeg, ademt zacht over mijn huid naast zijn warme wangen er is niets mooiers dan dit, liefde is het, helemaal niets kan ik er aan doen niets heb ik er voor gedaan een cadeau is het, het mooiste dat een mens voelen kan de vrede van zijn overgave aan mijn dankbaarheid…