Alle inzendingen over spelen OR knikkeren OR natuur

Zacht sluipt hij nader weet dat hij niet welkom is, maar vindt een warme plek waar hij ongestoord grimlachend kan vreten al langere tijd broedt hij tussen verschillende cellen op een meedogenloze aanval wetend dat hij, volgevreten, een zwart gat achterlaat het kwaad zal dan toch de winnaar zijn van dit ongelijke spel waar de knikkers…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Z'n spel is uit. Hij treurt niet lang. De man herstelt zich wonderwel en heeft nog steeds z'n minnaarsdrang. Hij denkt: 'Ik houd van dit vermaak. 't Gaat niet om knikkers, maar om 't spel' en start opnieuw een potje schaak.…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Hinkelen en touwtje springen piano spelen, vele uren knikkeren en kaatseballen ruitje tikken bij de buren. Dat gewroet geeft zoete pijn van weemoed.…

Er zijn te veel kikkers met te weinig knikkers En een weinig kikkers hebben te veel knikkers. Onze opperkikker Balkenende roept in zijn ijver 'Daar gaan we wat aan doen, hier is ons plan' voorgelezen door onze Koningin In onze Haagse vijver.…

een kleine luchtbel in mijn hoofd werd een knikker, en zo kwam ik van mijn depressie af.…

bruggen ik heb bewondering voor bruggen hun bogen, hun gekromde ruggen geven aan gleuven en aan kieren aan diepe dalen van rivieren in ons laag gelegen land een zelf gedragen overkant zelfs het betonnen viaduct weet zeker dat het lukt de kruizen van geklonken staal spreken krachtig stoere taal strak gedraaide draden trillen…

de richels en de knoesten en door holtes in de binnenwand op de rand van droog en nat ontmoette ik op ronde schors een man met uitgesleten zwart gelaat een vrouw met in ’t gezicht een gat te zaam een zware strijd gehad naast de rand van uitgeholde ogen lopen verslagen tranen vol en zwaar in de uitgesleten golven der natuur…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

grindpad achter het hek aan het eind van het grindpad vraagt de stilte om aandacht geen geruis in bomen geen bewegend gras de vogel zingt geen lied de dood maakt me hier wakker ik wist nooit goed wie je was en waar kon je moeilijk volgen op je zelfgemaakt kompas je achterstevoren denken je eindeloze fantasie je knikkeren met…

producten vervangen door rechthoekig groene blokken, asfaltstrepen en gore grijze viaducten voor mij als kind was het je thuis je hut, je klimrek en je uitkijktoren de natuur bepaalde vaak je spel regen, zon en wind waren je makker ik zie de ruiter als mijn vaste vriend zijn splinters in mijn ruwe handen de geur van ’t hok van hout en…

landschap het constant golvend blauw en grijs belijnd door steeds weer wuivend groen ruw onderbroken door puntig witte vlekken tikkende touwtjes tegen een verticaal het altijd stromend water naar het laagste punt strak overtrokken door een gebogen horizontaal stevig ondersteund door sterk betonnen palen schitterend belicht door…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

wie speelt nog tikkertje of diefje met verlos alleen in kinderspel gevangen zijn wij volwassenen de klos de knikkers tellen echt er is geen spel meer in het ellebooggevecht de verliezer moet betalen kan niets meer uit het potje halen want het is geen samenfeest die kameraadschap is geweest het huis de auto telt het burenoordeel…

Het late zonlicht speelt een licht- en schaduwspel met de boomblaadjes…

In de natuur speelt De mens Altijd de 2e viool En wie dat forceert Krijgt een Rammelend orkest Niet om aan te horen Maar vooral Niet om aan te zien Natuur en cultuur Gaan prima samen Als de natuur maar De 1ste viool Mag blijven spelen!…

zij beloofde hem kastelen ridders om mee te spelen een kast met hoge deuren een kist vol oude kleren een tooi met echte veren en krijt in alle kleuren een garage voor zijn auto’s een album voor zijn foto’s een cool, wreed spijker jack een zak met duizend knikkers een wand voor al zijn stickers kortom een eigen plek hij wilde enkel…

weet je nog hielen draaien in het zand de aarde vlakken met je hand een kuiltje vol geluksmomenten geschat op waarde zonder centen weet je nog alle namen van oliemooi tot piraat regenboogjes rollend over straat voelend bijna wie verliezen zou want meestal was de pot voor jou ik weet het nog rabarbertjesogen twinkelend licht je zanderige…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Fietsen, steppen, rolschaatsen, verstoppertje spelen met de jeugd van toen, ach wat zouden we het nog graag in beperkte mate overdoen. Maar fietsen, tja dat gaat niet meer, steppen dus ook niet rolschaatsen kun je wel vergeten, dat wordt 'm ook niet. Knikkeren, nou ik kom nooit meer overeind, dus dat spel is bij voorbaat ondermijnd.…

De kale kruinen Ver boven reusachtige stammen Als natuurlijke fortuinen In verhelderend winters licht Opdrogende modderpoelen Tussen krakende knarren Droogte trotserend Boomknoppen zwellen De ontdekkingstocht naar nieuw leven Tussen bloeiende mossen Waar ogen met natuur spelen Het spel van zichtbaar genieten terrein wint…

Natuur, ik vraag je heel oprecht: geldt voor jou dan slechts het spelen? Moet ik daarom oorlog velen? Vind jij het goed dat alles vecht? Natuur, je gaf me vrije wil. Al was dat dan wellicht een gril, nu ‘k hem heb, aanvaard je ook dat ‘k met rede ’t spel bestook?…

natuur moest deze week wat dichterbij edoch, wat is natuur in deze tijd? veel mensen zijn die binding domweg kwijt staan ook niet bij het dichten in de rij maar paddestoelen spel ik zonder n en alle woorden schrijf ik met een pen…

Tussen de bruine opgejaagde bomen die in rijen hun schoenen staan te strikken draagt mijn hart zich voort op een fantasie waarin ik het spel ben en mijn dode makkers de knikkers niemand hoeft te winnen, ofschoon het verliezen de noodzaak verkiest boven het geduld de fluit die de ketel doet bezinnen en stotterend alsof het moeite heeft…

De tuin een ravage van zand en knikkers in een kuil. De lucht kijkt grauw.…