Alle inzendingen over spring maar

Of ze durft te springen, durft ze hem te vragen. Haar ogen op een kloof gericht, haar handen op de rotsen. Ronddraaiend zand dat wind en zon niet lijkt te vrezen. Zo leest de schepper tekens in het zand. Met ingehouden adem wacht de koning op haar springen. Als zij aan hem vraagt, Of ze durft te springen.…

tussen Wernicke en Broca ligt de wankele brug de haperende verbinding tussen het horen- en pratenland de stem roept: spring! spring nu van de brug de handen vergeefs tegen de oren gedrukt de stem beveelt: je moet springen nu! het verscheurde hoofd schudt verbijsterd nee spring! spring! spring!…

Een gewoon mens zou springen van plezier, dat doe ik allang niet meer, maar wat ik wel doe: waar ik me op betrap, ik spring letterlijk van de hak- op de tak. Eenmaal aanbeland op die bewuste tak, brak dat kreng zodat ik met een misselijkmakende smak, beneden kwam.…

je liet me springen in het voorjaar maar in de zomer viel ik stil nu is het najaar en je staat daar en spring ik weer, als in april…

De kikkers springen verder dan het mooie licht voorbij de sterren…

nog een keer springen in en uit even komt boven dit heerlijk twistgeluid……

op de regenboog spring ik op elke kleur onbewogen toch bedrogen zo blauw ik zie een schim die kleur bekend is als een dode ik weet het niet niets meer laat het gaan en spring niet niet op zwart…

hagelbollen springen op de trampoline…

Maar God is zo geweldig groot, dat als ik sprak: 'Ik spring' en ging, Hij mij dan zeker vliegen liet. Omdat ik dat weet spring ik niet. --------------------------- Uit: 'Versjes', 1961.…

Misschien dat met de tijd ook mijn hart wel weer springen zal. Misschien dat het weer springen zal al is het maar van lentevreugde.…

ik had het heet zag beesten springen van een andere planeet ze zongen ook het vreemde aan die sprongen was het hebben van een poot ook het omhoog dat springen eigen is heb ik gemist ze zullen dronken zijn geweest had te maken met een feest ik ben er zeker niet geweest ik had het heet bluste dat met bier smeulde na in…

Sui ci Ling heeft het geweldig naar haar zin gevangen in de klauwen van haar ‘leuzenspin’ op het pretparkplein van je win win win Sui ci zweef Sui ci vlieg Sui ci Ling klim klim in het touw van je wirwar en spring spring spring uit de tralielilaklauwen van je ‘leuzenspin’ op het pretparkplein met je kin kin kin Sui ci zweef Sui ci vlieg Sui…

In de sneeuw springen, onder de dennen dansen – sneeuwdans dennensprong.…

Dan zal ik dansen, Dansen, walsen, zingen, springen, Springen dwars door het heelal, Alleen maar om dat ene te vinden, Vinden wat ik toch nooit vinden zal.…

Uit louter wanhoop gaten springen in de weerstand van het levenslot…

rivieren zingen uit eeuwenoude bronnen forellen springen…

Het zijn die knoppen ach die op het springen staan die koude nachten…

Krachtermen springen wild rond in een grote wolk -- van bekvechterij.…

iemand staat op een brug en denkt naar beneden springen denkt hij de kat zit dan dagen zonder eten denkt hij spring toch want het leven is te weinig waard denkt hij die afspraak die men na moet komen zoekt hij naar een mooie zin om naar de overkant te lopen kom, we gaan verder…

graag spring ik uit de taart ook al gaat dat gepaard met de nodige spetters zoals rondvliegende kaarsjes vruchtjes en stukjes room die als U.F.O.'s (Uitbundig Fladderende Onprettigheden) het luchtruim onveilig maken wanneer ik weer eens opga in mijn ding en dan onbeschaamd uit de taart spring…

sst, het klokje tikt aan de rand van de zaden die op springen staan…

Jij kleine kikker bijna trapte ik op je spring nu maar verder…

op dit zwijgende papier landt de hand met vastbesloten pen die het zwart op het wit wil zien watervlugge woorden springen van hak op tak achterna gezeten door ongeduldige tekens die punten op de i zetten terwijl het hoofd binnen de lijnen van het verblindende wit uit de band wil springen…

roze- rode knoppen springen barstend open het bloesemen van roze…

Mijn knopen springen.…

De lente staat op (SPRING)en daar doet die voorjaarsstorm, met de naam, CIARA, niets aan af!…

En buiten zag ik het eerste wonder vlak voor mij in de wei springen in de morgenzon.…

Je staat daar erg te pronken met je jonge, sterke vleugels naar de vrijheid fel te lonken Je wilt springen en gaan vliegen en je laten drijven op een onbekende wind maar je blijft nog even wiegen bang dat je de richting niet meer vindt Spring maar, vlieg maar oefen rond het nest het is nog in de buurt als je een vleugel schuurt…

Voor mij ligt een grote plas ik wou dat ik nog steeds een kind was je wist dat je het niet mocht doen maar heerlijk was het gevoel toen om met beide benen er volop in te springen en keihard 'het regent' te zingen vooral als je geen laarsjes aan had lekker alles was kletsnat maar als ik nu in een plas zou springen denken de mensen die is niet…

Vurig verlangen staat op springen in de wereld van liefde en angst. Niets kan bedaren wat zo krampachtig meer wil dan dat er nu kan zijn.…