Alle inzendingen over stemband

Toon in melodieën Klanken in schakering Een harmonieus samenspel van adem en trilling Een gevoelige snaar is geraakt…

smartlappen vormen vitamines voor het volk niet voor stembanden…

Luister naar mijn stem hoor daar de wind langs mijn stembanden gaan. Blijf bij mij mijn kind Het stroomt voor jou, dat bloed en die wind.…

Luister naar mijn stem, hoor daar de wind langs mijn stembanden gaan. Blijf bij mij mijn kind: het stroomt voor jou, dat bloed en die wind.…

Nu de mond Met stomheid Geslagen is, De tong zich Alleen nog Zinloos krult, Mijn stembanden niet Meer beroert - Heb ik als laatste Verbindingsmiddel Met de buitenwereld Nog het oog Waarin het licht Valt dat mij Vertelt wat ik De wereld zeggen moet…

Zo'n vrouw komt helemaal naar hier toe vliegen Om dan bij ons te doen alsof ze zingt Toch zijn er weinig fans bij wie het wringt Dat Dolly daar vocaal heeft staan te liegen 'Wij voelden ons in Zwolle uitverkoren Om haar beroemde stembanden te horen'…

“Collega, graag jouw mening; de mitose op deze stemband, dat enorm gezwel, da’s een poliep, naar ik veronderstel. Kun jij het eens zijn met die diagnose ?” “Het lijkt erop, maar volgens mij althans is dat ding geen poliep hoor, dat ís Frans”.…

I ain´t dead yet Stembanden trillen Zalen verstillen Altijd weer willen Move on, Bob Dylan!…

In de ochtenden als ik wakker wordt rochel ik zit het vast op mijn borst spuug ik op de grond En gedurende de dag voel ik het trekken aan mijn stembanden Hoor ik mezelf raspen als ik praat Soms denk ik dat als ik tegen het licht sta de donkere plekken in mijn lichaam zichtbaar zijn Maar het is mijn eigen schuld Kankerverwekkende…

mijn brein neemt al jouw woorden uit de mond terwijl de adem nog langs jouw stembanden moet voorspellen mijn hersenen wat er komen gaat mijn brein wacht niet af welke klank welke woorden het vervolg van je zin op alle niveaus van klank tot betekenis op tijdschalen zelfs de theorie werkt als jij zou kunnen praten en ik horen kan…

de lente ademt de winden drijfveer van haar vruchtbaarheid over mij en haar vogelen stembanden zingen blij in onze grijpende oren neer en de zon lacht een opening in zijn wenende en grommende gordijnen ook de paddestoelen verdwijnen in de humuslaag van hun begin de geldgeile mensenklauwen grijpen alles van zand tot kraaien nog…

Hun hete tongen duwen vloerwaarts het dampen van de motoren uit en de verdroogde stembanden brokkelen in hijggeluiden af een stortregen van oververhitting verlaat het bos dat hun schedels de zware zon helpt dragen de poriën wenen hun oogjes leeg toch zweven de roeispanen van hun eindeloos lopen door het macadammen meer…

De vloer versleten, net als ieders stembanden. Sigaretten lagen uitgedoofd en klef in de asbakken. De muziek was verstomd, er klonk alleen nog gestommel en gestamel. Met verdwaasde blikken en vermoeide ogen werd er rondgekeken. Waarop zij me aankeek en zei: "Denk niet alleen aan mij, maar ook aan ons." "Zo zou je moeten eindigen".…

. -------------------------------------------------------- ...In een videoboodschap deelde Frans Bauer mee dat hij genoodzaakt is de Ahoy-concerten te verplaatsen, omdat een poliep op een stemband operatief verwijderd moet worden. Sterkte, Frans!...…

de winter traint zijn stembanden een lied van kille noten maakt het sprookje verrassend eenzaam de wandelaar waagt zich stiekem op glad ijs een dunne laag een bleke zon en enkele dappere volgelingen rond zijn voeten terwijl de vijver huivert in haar ijzige zelf vinden eenden hun weg naar elkaar tussen broodkruimels ligt er hoop…

Lach op stembanden lied vastgelegd als zangtekst, trilt in lendenen. Etalage pop haar wereldbeelden beziet, met lede ogen. Tastbaar op de huid. één hartslag voor ons beiden, geluid uitgediept. Vertaald in woorden, een ware levenscodicil, schelpdier van liefde.…

Het lijkt alsof mijn stembanden kapot zijn, ik schreeuw het uit alsof iemand er langs gaat met schuurpapier, zo is de pijn in mijn hart. Je hoort me niet, ik ben stervende, ik kan niet zonder jou, er is geen hoop meer.…

in het donkere dempen van de fijnstof decibellen klinkt jouw stem helderder dan ooit natuurlijk duurzaam is de transitie waar jij vast in gelooft jouw tonenscala kent geen stress omdat stembanden niet door verkeerd gebruik zijn verpest door hardnekkige poliepen die aangetast net even anders piepen als ik in jouw nabijheid verkeer…

Manuela, geef mij ’t geluid, dat door jouw stemband, wordt omgezet in goud... Koor:(2 x & fade out...) Manuela, zing hem een band, vol met jouw warme klanken... Manuela, ga naar hem toe, maar... hou je goed fatsoen!…

in het snijden van de pijlen de brandgeur die uw vlees mijn neus toe krijst is een botte terugslag die mijn glazen hartje barst waar het nog lachte liefste, zijn woorden wekten de rovers in mijn struikgewas leg de ketting aan het goud dat tot uw hartje is gesmolten wacht in het kasteel van eenzaamheid tot mijn knagende stembanden…

na de lafheid van hun daad in het niet verdwenen terwijl de ambulance met gillende sirene weg rijdt waarin een laatste zucht staan zwijgend drie getuigen met elk hun eigen verhaal in ogen handen en voeten ze keken toe zwijgen ook nu angst voor represailles ketent hun stembanden zonder ruggengraat sjokken ze huiswaarts waar…

de sneeuw en het trotseren zelfs de eenzaamheid die in de onverschilligheid kerft met dit late uur binnen is het warm tweehonderd lichtjes fonkelen ooit lagen ze in mijn hand, onbekommerd jij wortelt nog dieper in je trots en de champagne cadeautjes stapelen de leegte, hoe duur ze wel niet zijn ik draai me weg de scheur verschuift mijn stembanden…

Laat beide ogen langzaam glijden over hetgeen ik duidelijk bied is het zicht wat vaag en dubieus zet dan een brilletje op je neus zodat je mijn aanbod prima ziet Laat je stembanden stevig rollen en klaterende klanken klinken je tong mijn tere waarheid proeven slik mij, al dan niet naar behoeven of laat me diep in je verzinken Ik zal je…

m’n stijve ouwe lijf wil niet vandaag opstaan een ramp, krakend bed, botten, nek, vingers, wat een herrie wazige ogen, droge mond en neus gescheurde lippen, haar in de war gortdroge huig, piepende stembanden strompelend op diabetesvoeten naar badkamer, plas doen naast de pot wiebelende knieën, straks maar schoon maken, koffiepoeder op de grond…

Smoor het loos geblaat van de dwaas Ik wil stil blijven Knip zijn stembanden tot rafels Hoor Zwerfkatten sluipen door de tuin Loom en lager dan anders Onheilsboden in een vale vacht De prooi is al gaan vliegen Het is gebeurd In haar slaap zwaaide de zeis En sneed haar adem doormidden Sus het blaasorkest Wring een prop in de koperen…

Maar uit het niets verscheen een supernova Het fenomeen Maria Sjarapova Ze stiet bij elke slag haar schrille kreten Zodat haar stembanden al vroeg versleten Men riep "Elle l'a, elle l'a!…

fluister sluit mijn ogen Streel zacht langs je snaren en voel de muziek die jij hoort weerklinken in slagen versnellend in jouw hart Nog een knoopje gaat open Mijn handen zoeken en de hunkering glijdt uit mijn vingers langs jouw snaren trillend naar beneden naar het trefpunt van intimiteit Spieren knijpen de tonen van genot uit je stembanden…