215 resultaten.
Stoomdepot Rotterdam*
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 541 Achter hem aan:
een rijtje stilzwijgende goederenwagons.
Nu even niet associëren.
Bij de les blijven dus en onthouden
hoe deze trein er nu uitziet.
Dit is een repetitie.
Vandaag leer je voor morgen.
En morgen rijden er weer nieuwe treinen.
*Voor Jona…
Gedicht bij foto
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 348 waar licht verschraalt
en dromen stollen
land tot welke macht
versteend platgetreden
dwaas van gedachten
de wind monddood
geen vogel vliegt nog
verwoest luchtkastelen
aarde stilzwijgend stil
veert onder voeten
schaduwen verloren
lijviger dan ooit
de stad onbebouwd
waait er een boom voorbij
ik was nimmer hier…
Strak omlijnd
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 211 op Franse ramen
bleef jij tegen mij praten
en ik luisterde
de oude pendule aan de muur
tikte zijn seconden
strak omlijnd
zijn het momenten uit je leven
van heden en verleden
waar stilte zwijgt
in alle talen
bied poëzie troost
uit licht en schaduw
waarover je niet schrijven kan
het blijft zich hullen in nevels
van stilzwijgen……
Eenden
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 278 nu komt de zomer weer
en hun parken lopen vol met
tomen van mensen
zij vragen niet
hoe het is om mens te wezen
en te denken hoe het voelt
om eend te zijn
zij weten niet
hoe ze in elegante eenvoud
windstil het water scheiden
en vertellen niet
met arrogant gesnater
dat water H2O is
maar tonen ons stilzwijgend
de diepte van hun…
In stilte
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 167 zwijgend zwevend
in stilte met de
natuur en geluiden
rondom me heen
pratend met gebaren
en bewegende ogentaal
ben ik heel af en toe
even stilzwijgend
observerend aanwezig
om dan later met al
de opgedane energie
door actie en verbale
communicatie me volop
te laten ontstillen
© Senna Desert 17 mei 2012…
STENEN ZWIJGEN
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 99 koud
stenen zullen
nooit vergeten
ook al zijn ze al
miljoenen jaren oud
stenen hebben
werelden rond
gezworven en
verbazen zich
over wat ervan
is geworden
stenen zullen
niets vertellen
houden geheimen
in zich verborgen
dat durf ik zondermeer
te stellen
stenen neigen
misschien omdat ze
te veel hebben gezien
naar eeuwig
stilzwijgen…
modus vivendi
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 943 nu we zelf wat milder zijn
leerden leven met de pijn
en toch vrienden konden blijven
al gebeurt het af en toe
gefrustreerd de hunker moe
diepte in niet te beschrijven
dan de blik hoog want ik weet
de grond word je vlug te heet
vlucht in afstand en stilzwijgen
zie de benu keert niet om
verzamelt kracht uit de zon
om uit zijn as op te…
Gewoon wat rust
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 822 Ik doe het met de ogen dicht en met een lach
Stilzwijgend, elke dag.
Heden blijft de wasmand staan, de vaat gaat ook niet lopen
Lekker de stad in, ik ga een jurkje kopen.
Koffie en een gebakje, hier en daar een praatje
Fijn toch, zien jullie het plaatje?…
Tijdsbeeld van Morgen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 121 hemelbloemen haasten zich
en pakken samen als een
groot boeket
over het baken van onze stad
waar gedachten innig en stilzwijgend
bovenwinds meevaren
daar wordt liefde aangeraakt
en vloeit jouw tijd geruisloos over
in die van mij
waar seconden in gelijke tred
volmaakt geschiedenis schrijven
ogenblikkend in de kleur van het hart
levend…
nachtvlinder
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 273 sterren schijnen in de nacht
in slaap valt iedereen
eindelijk vind ik de rust
en ruimte om me heen
kruipend gaat de tijd voorbij
straks komt het ochtendlicht
stilzwijgend geniet ik nog
en schrijf een klein gedicht
mijn gedachten worden kalm
een vogel fluit zijn lied
als bij 't eerste wegverkeer
de zon mij slapen ziet…
Globale lichtbundel
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 280 kaviaar en champagne
en stalen gezichten
ontkennend belichten
dat ze zijn gezwicht
voor de armoede
in plaats van het
met economische winst
te laten verdwijnen
in plaats van brood
aan de armen zonder beleg
CO2 gevend als toetje
na de koude kale maaltijd
spelen hebben ze gegeven
met veel diplomatiek plezier
beloften verbroken en ze
stilzwijgend…
wat ik wil zeggen.....
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.266 zonder jouw gedachten te storen
jij stilzwijgend....
wat wil ik zeggen...
jezelf blootleggen...
of mijn liefde stilleggen
en mijn gevoel opzij zetten..
wat wil ik horen...
of is onze liefde verloren...…
Klokkenspel
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 83 Een avondklok in gelijkheid
geen ster op je jas
maar lopen in de pas
het virus heeft geen snor
het schreeuwt niet
het moord zonder dat je ziet
geraffineerd en gemuteerd
rennen voor je boodschappen
sociaal in boetes afkappen
er is geen haat
er is geen ras, geen jood
alles ligt volledig bloot
stilzwijgen instemmen
negeren, demonstreren…
rite
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 203 ter rouw
ter tafel
het brood gedeeld
het stilzwijgen onopgesmukt
men tilt elkaar baarvoets
stille rites ijlend van bed naar altaar
doorzichtig treedt men in elkaar
op plaatsen waar men zichzelf niet kent
het behelzen
met
voorraadkasten en rantsoen
brood en water voor het leven
wat
zout op de huid
en het ongezegde in de gebaren
als…
zoals de zon groeit
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 1.034 je slaapt niet
wanneer de zon jou doet bewegen
en mij sprakeloos op de achtergrond zet
ver hier vandaan
de zomer sluit bloemen
in je nog ongeleefde ogen, als zouden tralies
stilzwijgend
je huid doen verbranden
en sporen achterlaten, licht en donker,
open voor de dageraad
zal ik je ooit vinden
in de schaduwen van de aarde
waar elk…
over de tijd heen
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 630 achter het mijne
ligt jouw stilzwijgen
dat in niets verdwijnt
ik zou gebleven zijn
van binnenuit
misschien vreemd lachen
naar het requiem
op je lippen
en naar de korte slaap
van de late grafdelver
in ebben zwart
maar het wenken van de wind
laat mij dodelijk bewegen;
het lichaam vol
in hongerdagen van
bestreden besef…
Het bos van de wolf
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 329 Een gesmoord lachen in avondrust
terwijl feeksen sluiers plukken
voor magiërs zonder gelaat
regent stilzwijgen neer
op het papieren strijkorkest
de fagotten wenken hem terug
ergens zwenkt een vogel
zijn aftocht tegemoet
de strijkers wikkelen al strengen
om hem te binden
zijn tong is rap en zwierig
voorop in de bonte maskerade
draagt…
Ontembaar
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 166 als een prins heb ik me door doornstruiken geworsteld
om daar te komen waar men zei dat jij te vinden zou zijn
gevochten met mijn zwaard op 't scherpst van de snede
door de natuur die bloedde voor hun stilzwijgend verzet
wat het mijne deed koken van woede
tot het moment daar was van het in oog staan met
ontbrak iedere vorm van zelfverzekerdheid…
Eeuwig verlangen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 49 Versluierd in saffierblauwe zijde
dwalend in schijnsel van halve maan
spelen broze vingers met licht
rapen droomgedachten bij elkaar
Een stilzwijgend
eeuwig verlangen brandt
diep binnenin haar getergde ziel
Zilveren tranen
verdwijnen in het maanmeer
dat al haar geheimen kent
Zij knielt in dit stil gevallen landschap
strooit rozenblaadjes…
Stilte
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 135 stilte zullen we nooit
weer horen
daar waar we haar verloren
regeert nu stilzwijgend
het geluid…
drama in drie bedrijven
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 684 slechts gehuld in een stilzwijgen
betrad hij haar kamer, twee hoog
wetend dat, wat zij ging krijgen
was bedoeld voor die hij bedroog
slechts gehuld in eigenwaarde
staat zij weer naast het lege bed
waarin hij zich openbaarde
en zij niet goed heeft opgelet
slechts gehuld in een boetekleed
zwerft hij nu door het lege huis
dat lijkt gevuld…
verloren bestaan
netgedicht
4.0 met 61 stemmen 7.090 Gestoord geraakt van al dit leven
wil ik vertrekken van dit land
geweld, oorlog en misbruik
heeft mij reeds aangerand
Verloren geraakt in dit bestaan
stilzwijgend in de ban
Ga ik weg en ik vertrek
Zodra ik weet waar heen ik kan
Vrijheid kan niet worden verkregen
geen land is nog paraat
zonder zich te laten verleiden
tot het plegen van…
Blad en schemer
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 519 Om het stilzwijgende
van liefhebben en het bewegen
in licht
en op een dag
zal ik naar huis terugkeren
om het afscheid te beginnen;
in de schaduw van een déjà-vu.…
De Bron
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 462 Wij hebben ons stilzwijgend, in de loop der jaren
de luchten toegeëigend, die van de vogels waren
eens in het begin, was het water van de vissen
ook daar grepen we in, en zonder compromissen
de bomen in het bos, we hebben ze vermoord
het evenwicht van groen en blauw, gaandeweg verstoord
op alles wat ons te pas komt, leggen we beslag
en niemand…
Lente
netgedicht
4.0 met 112 stemmen 8.627 Stilzwijgend tikken de kiemen
als eitandjes tegen de aardschaal
Verblindend is het licht
als het donker eindelijk wijkt
Dagen worden aaneengeregen
met dons en mos en twijgen
Bevend zweeft de nevel
over heide, weide, wouden
Blatend, kakelend, kwetterend
wollig, mollig, melkgelik
Bruisend breekt het beekje
De elver schiet schichtig…
De ontvallen dichter
netgedicht
3.0 met 33 stemmen 289 nog eenmaal
dwarrelen geletterde vlokken
gelijk uitgepluisde witte watten
langs schouders en
dunne vaalbleke lokken
bedekken mede
als een hemelse manteling
de lange zwarte jas
met opgestikte zakken
ik draag een harnas;
een omhulling over
stilzwijgen getrokken
in gedachten,
ontdaan van dynamiek
en gevoelens aan
ijspegels…
Begrensde vrijheid
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 180 de angst gemaskerd
twee bruine ogen
spreken stilzwijgend
is het de traditie
die haar steels
volwassen heeft geschopt
blonde lokken verhullen
haar contouren, zo blijft
de kans op thuisbrengen miniem
welke inherent is aan
de onschuld vermoorden
zodat het stamhuis in achting zal stijgen
spreekt zij met verdraaide stem
al die vrouwen…
Vogelvrij
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 310 De tijd van stilzwijgen is voorbij.
Van nu af aan ben ik vogelvrij.…
Ceremonie in witte kant
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 105 Heer Winter heeft
zijn notariële akte opgemaakt,
de toezegging tot een ceremonie
in witte kant is geschied;
balancerend tussen
monnikachtige stilzwijgendheid
en stille sferenmuziek van vallend vlokkenpluis
voltrekt zich
achter een gaasgordijn van mist
in ijzige sereniteit
een processie
van terugtrekking en berusting:
in erehaag…
BONO VOX
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 651 bezingt
zijn bevrijdende ontwrichting
gelooft zich na al die jaren God
zijn stem ruw en zoet krast harten open
schreeuwt dromen aan flarden
harde noten het
bloed in de straten
dreunt na
desperatie
dislocatie
separatie
condemnatie
revelatie
in temptatie
isolatie
desolatie
aan zijn voeten stilzwijgend…