Alle inzendingen over strand

Een kleurenpalet, daar hoop je soms op als je op het strand bent. Waanzinnig kleuren deden de lucht breken. Magnifieke beelden draaiden in korte momenten tot echte waarheid. Een gaaf kleurenspel, kwam ten einde toen de zon langzaam onder ging. Foto Dick Voogd…

Stranden zijn verlaten geluiden verstomd geur van zee en zonnebrand ebt nog na badpak, zonnebril en bikini kunnen weer terug in de la normale temperaturen keren terug groen wordt weer het gras zo glijden we vanzelf de herfst weer in met paraplu en regenjas…

Een blauwe lucht, een hoogstaande zon Een diepe zucht, een wens dat het anders kon Frisse zeewind, een langgerekt strand Een eenzaam kind, spelend in het zand Een donkere lucht, hevige regen Iemand die vlucht, zonder te bewegen Een weiland vol schapen, bloemen, rode en gele Een kind met een wapen, nooit meer kunnen spelen Een dikke pak…

Toch verzacht het grijs der lage wolken De rimpeling op ’t water laat op ’t strand een grillig zandspoor na, dat oplicht in een vage avondzon. Wolken drijven traag uiteen: De dag kleurt zacht een nieuwe morgen.…

Aan het strand, vlak bij de waterlijn sta ik met mijn handen in de lucht... Het grote lege strand is haast te klein, voor mijn geschreeuw en mijn gezucht. Met mijn voeten in het zand, tussen de schelpen drink ik de warmte van de zonnestralen...…

Het Noorden krijst in het grijs met draaiende polen, Het Zuiden galmt het paradijs en zet me op hete kolen, De zon-zee-strand-gigant bedwelmt ons met mooie oorden, Laat ons los op menig vreemd land met paleizen en glooiende togen, Maar wie rust nastreeft kan gemakkelijk zonder het spenderen van een godsvermogen, Desondanks is het wonder…

Kom maar zitten kind, en hoor het fluisteren tussen de keien op het strand laat je omarmen door de branding, golven die zich naast je te rusten leggen. Het wordt stil nu, de wind die is gaan liggen. Mensen zijn verdwenen, het zijn alleen nog wij, de zee, het strand en de verhalen van verlangen om te mogen dromen als een kind……

Branding De zoute branding komt aan land Met schuimkoppen in het volle licht De golven rollen over het strand Waarbij ze het mulle zand verdicht De waterlijn, ligt bezaait met wier en restanten van wat we hier laten De zee brengt ze met de vloed naar hier tot ze met eb ons weer gaan verlaten Het paalhoofd is bevolkt door meeuwen enkele…

Zondag 22 september 2019, strand, Julianadorp aan zee de laatste resten van de zon zullen hier schijnen vandaag daarna zal wolkenweer aanbreken, waarvan sommige openbreken met regen, hagel omfloerst met bliksem en donderknallen op een duinpan gezeten in de luwte van de windrichting geniet ik van de bijna middellandse-zee-blauw ogende zee…

Laat mij maar nog even roeien vannacht in hoge baren worstel ik tot de overkant Daar word ik straks wellicht opgewacht op ‘t toverachtig golvend hemels strand Hoor de golven zingen in de woeste zee golven stervend op uitgestrekte stranden Achter een verlaten einder wacht er vree dewelke ik omarm met de beide handen Zie de lichtjes dansen…

geen middenstand of frituur wel wandelaars op het vroege uur en nu kijkduin vol met de costa del sol veel jeugdig gedol voor de auto geen plaats wel kiters hoog in de lucht op het strand de zandmotor in alle rust…

Org: "Sailing ships van Whitesnake" Weet je nog Vroeger op het strand Je hoofd in de wolken Ideeën in je hand De zee een spiegel Een bries zuchtend zacht Maar de zee was dieper Veel dieper dan je dacht De lucht werd donker Je boot maakte slagzij En zeilende schepen Kwamen voorbij…

glazig glijdt ijs over mijn wang, druppelt naar een zee, spontaan dichtgevroren in volle zomer tranen van vloed waaien over mijn strand van ontgoocheling, jij brengt met golven van woorden wat eb naar me toe allang vervlogen windstoot doorprikt nog altijd mijn drijvende wolken . . . tot snijdend hagel…

Golven overspoelen het warme zand woest en wild het stille strand Duinen uit de wind halmen waaien als zachtgeel lint De zee neemt de zee geeft elke schelp heeft haar eigen verhaal Mijn gedachten als hoge golven woest en wild gebroken door emotie ...…

Ik wil niet klagen Maar dankbaar genieten van de dagen Dat we samen hand in hand Wandelen over het strand We durven niet te hopen, Hebben te veel gezien Maar toch......mischien? Zoekend naar schelpen in het zand, Voel ik boven ons Gods hand Als dan ieder van ons zich blij en gelukkig voelt, Dan denk ik, ja zo heeft God het bedoeld.…

Een gore zee; Aan 't strand daarvan: Van lieverlee Een eenzaam man. Zijn blik is naar Verlatenheid - Geen uitzicht, waar Men die vermijdt. In 't niets verglijdt, Zonder misbaar, De hooploosheid Van weer een jaar.…

Heb jij nu één oog aan de horizon een ander aan de grond en zie je toch de vlakten niet waar het water onstuimig stroomt geen tsunami en geen overvloed geen toeristen meer op Pukhet geen hotel dat duizelt van de sterren maar wel de houtstapels die branden op het strand aan de overkant en ik had je nog zoveel te zeggen maar het water…

een oogjuweel glinstert erop los terwijl de tenenlikker zijn ding doet is het strand het grote smulbos waar de fatsoentroepen wachten op de vloed totdat de opblaasmoslims langzaam wegdrijven zonder de integratieladder ooit te hebben beklommen van het fraudeland waar zij verblijven en de vluchtbewakers rietmager een liedje zongen…

Ze loopt verdwaasd over het strand schopt af en toe een schelp uit 't zand. Haar haren waaien speels in de wind ze merkt 't niet dit verloren kind. Dan staat ze stil tuurt naar de zee loopt in 't water en smeekt zacht neem me mee nu...niet later.…

Hoezee, vakantie in het Zeeuwse land, de regen gutst gezellig uit de wolken, ‘k zie ‘t water geinig langs ons tentje kolken en zing een vrolijk lied van zon en strand. Daar loopt mijn vrouw, ik krijg een déjà vu: Kortjakje, Onder moeders paraplu.…

Tenen draaien kleuren Kolkend in het zand Voeten volgen het strand Soms steekt schelpengruis Hart en hoofd speuren Weven een lief verband Vrienden nemen je hand Lopen mee naar huis Schelpen die met golven gingen Bezingen het nieuwe heden.…

Schuimend water baart onheil Kolkende massa overrompelt de stralende kust Wuivende stranden branden in spokende chaos Lichamen drijven sterven bederven Wanhoop ontreddering dood De zee is los niets ontziende blind Mijn God Wees een God van nabij…

Verre oorden en stranden lopen door de toekomst waarin jij verweven bent. Heb je wel gezien wie er naast je loopt? en bij jou wil blijven? Jij vergeten man in zwart.…

Dichten is letters baren verzengolven branden; op het veeltalige strand zinnen en lijnen breken.…

op de koers van de wind ligt de zee de regen is zoutig en grijs gerommel schrikt de hemel tot in het slijk zandtapijten herschikken zich traag maar gestadig ze wandelt hier om te ontsnappen aan de rondjes in haar hoofd maar haar dromen stranden telkens weer in de schuimende vraagtekens en de wind die blijft op de koers van de…

Loop nu heel alleen, aan het strand. Waar ik eens liep samen met jou, hand in hand. Zie nog de sporen, van onze voetstappen, in het zand. Een hart vol verlangen, in eenzaamheid gevangen Maar net als water, stroomt door je vingers ging ook dit geluk, van me heen. Voel me nu zo alleen!!…

Ik wens dat je vandaag en altijd mag delen in de wonderen van de natuur De roestbruine veertjes van een zwaluwhalsje, De fijne pootjes van een mus, De ogen van een uil die eruit zien als juwelen, donkere hemel bezaaid met sterren, het gezang van een leeuwerik, de stilte van het platteland, heldere zeeën en glinsterende stranden…

mijn veel te zoute zee werd heerlijk zoet water waarin ik zwemmend steeds natter werd door jouw overweldigende liefdesgolven die mij voldaan het warme strand op spoelden waar jouw stralen als meer dan duizend zonnen mijn traangordijnen voorgoed deden verdampen zomerblauw kleurde onze hemel…

Een schoen aan het strand van Santa Barbara (Cal.)…

Licht in mij als de sneeuw buiten in deze donkere avond vloeien in elkaar over De kracht van de golven in mij in het verlangen naar jou als vrouw in je volle kracht te meten met mijn machtige smachten De golven die op het strand beuken het zilver zonlicht besmeuren In mij naast elkaar in vervloeiing in mijn zijn in en zonder jouw…