Alle inzendingen over streek

mijn benen strek ik tot op de andere lege zetel zo een omzichtige daad noem ik vermetel jij zat er eerst wist me geen raad .…

Zijn moeder dekte hem nog toe en streek nog een laatste maal de strepen in het overhemd van zijn pa.…

dweepten druppels regen met de beelden plassen verankerden ze stevig tot de wind erover streek leven uitgerafeld in de nacht verdween…

er zijn niet veel kleuren mee gemoeid in rake streken ben jij de ezel en het doek veegt onbarmhartig jouw leven op het toneel uitgetekend…

Het zijn gitzwarte ze glimmen ze glanzen ze dralen zo uit de hoogte zo van wat wil je ze grazen ze talmen het eerst ze buigen ze neigen ze rekken ze strekken zo nobel als steeds…

streken zien kleine stormen en hozen stiltes als tussenpozen hij eindigde met een onbedaarlijk gaan zijn afscheid een zware orkaan in het oog hoorde ik mijn naam…

Je houdt zulke streken maar bij je…

Toen streek hij over mijn hoofd en zei: 'Ik ben al heel blij, maar wil nog niet blijven'.…

ik verlies mezelf voor even in jou en jou weergevend gaat elke streek gepaard met eigen kleur resonerend zet ik je neer…

Hij is bruin met veel streken. Hij wil zich wreken op die andere kater met de dikke krent.…

fouten en streken een mens blijft mens heten en wat je door de geschiedenis heen steeds weer leest is dat er in al die tijden veel te weinig ezels zijn geweest…

Wat is nu nog het echte tijdsbestek en menig doel nu ze in haar atelier het hout van eeuwigheid beschildert zo in alle rust streek na streek berust op wat niet week.…

Boer op retraite te Heiloo wist in zijn reet van geen plumeau het leek hem sterk ingestoken werk zijn vrouw zei al men streek 'r pro deo…

Ik ben nu al van streek, Dat ik ooit dit steeltje breek.…

Explosies en onhebbelijke streken Kenmerkend voor de werkvloerterrorist Als men vandaag de dag niet beter wist Zou men van een karakterstoornis spreken Maar door de diagnose slaapapneu Wordt alles net zo legitiem als sneu…

Men vroeg m' in de sportschool ter plekke Eens fijn een minuutje te strekken Ik deed dat dus vlug Maar 't schoot in mijn rug Nu lig 'k al een week te verrekken…

De vlinder streek neer op het blad dat wiegde lichtjes in de wind je voelde je weer als in de eerste lente je voelde je wiegen in de kribbe al heb je die nooit écht gehad.…

Hij was fel van streek tot 't een saurus bleek en hij niet Geert Wilders had ontdekt.…

Telkens weer, is bij boeven en ander tuig ontoerekening-vatbaarheid de boosdoener van alle achterlijke streken die de dood tot gevolg heeft! De griep maakt minder slachtoffers!…

haar strakke vel omringt de verlegen sierlijke pose terwijl mijn gevoel zingt van verlangen en mijn armen zich naar haar willen strekken; zij, een bouquet van ontluikende witte rozen…

ik wil de volheid bezitten, een leegte ontvluchten met zoveel donkere muren, mijn armen doen strekken naar luisterende luchten om ene genegenheid blindelings op te wekken die eeuwig zal duren…

mijn penseel danst zwierig op kleurige muziek krult lieve streken op het linnen in de format van een melodie laat licht en donkere partijen niet met elkaar strijden maar middelt met oplichtend perspectief verlopend in diep vergezicht ik voel hoe magie mijn handen overneemt zie ze bewegen in spiritueel leven een mystieke stilte…

Het zijn de kleuren van het wonen het oker en het blozend rood Het is de geur van versgebakken brood en pizza uit een hete oven Het zijn de kruiden aan berm kant van holle wegen Het zijn de bomen in bloei in glooiing,op hoogte bij malse regen Het maakt me verwonderd en verlegen in deze onvergeten streek.…

de wereld is zo stichtelijk stramienen overzichtelijk de plichten zijn verdeeld maar leven zo, verveelt ik droom mijn werkelijkheden door uit de tijd te treden verleg de grenzen van vandaag raak een hemelsblauwe laag ik schilder felle streken omdat kleuren vaak ontbreken voel de wind als mijn muziek een intenser strelen is er niet…

Sterren in ronde vorm de ruimte bekeken vanaf een balkon kleine zonnetjes 't licht sobertjes drank uit een flacon de aardse streken in stilte voor de storm…

De ijsvogel, in weerwil van zijn naam, Is deze winter heel vaak overleden Bevrijde nertsen worden aangereden Geen paling mag meer in de haringkraam De hele beestenbende is van streek En nét in deze dierenboekenweek.…

De winter levert het landschap een ijskoude streek Er bewegen enkel nog spiegelbeelden in de beek De huilende wind houdt een onafgebroken preek Was het maar lente Het liefst vorige week…

Zij die het weten, hoor je vaak zeggen, Dat je je geld moet gaan beleggen, In een buitenlandse streek. Dag centen, Dag renten.…

Eerst strekken van handen. Het grijpen wordt gunst, gewaarwording kunst.…

zonder lage streken bol van wolken die zonder doel zichzelf blijven witwassend water dat zich met liefde laat vullen walkanten zonder zelfkant elk tint een bede om vrede voller kan het niet worden.…