Alle inzendingen over taal muziek

wat er nu voor of achter ’nadat’ volgt waarom beginnen met lange zinnen en kort eindigen? het zicht is geheel aan mij wie bepaalt de regels? zij die soms niets delen doch alleen incasseren zoals reacties onder poëzie zoals ik, die toch graag deelt want lezen is gelijk uit een bundel zoals de Bijbel de Thora of Koran waar kan ik reageren…

hij sprak geen woord ze keken over hem heen de stilte suisde in zijn oren als hij belaagd werd sprak hij alleen met handen en voeten hij ontdekte de taal van muziek en hij speelde de sterren van de hemel toen hij eindelijk thuis kwam voelde hij opnieuw de benarde stilte ik word lichter als ik praat, zei hij.…

ik hoorde de muziek zag haar hand en een stel ogen het gezicht zong met mimiek een woord van mededogen de taal verstond ik niet maar in expressie klonk het ruisen van de zee ging mee aan land dwalend op het strand aan haar kleine hand zij bracht mij thuis in haar lied van delen de wereld kon me niet meer schelen…

omdat jij onderweg niets tegen gewerkt krijgt in taal krijgshaftig is moed en de roem komt nooit aan is de zee in je oren leugens en zalf praat de nacht wakker als de muziek eindigt gaan wij verder weg in zuid mijn heren dames de hel of hemel roept leef…

een lied dobbert mee, gedragen op golven van groene zee, joodse ladino muziek; het verhaal door een meisje gezongen in spaanse taal, met verfraaid hebreeuws; danst en zingt haar lied met gekleurde kralen versierd op het strand; de muziek verspreid door het ottomaanse rijk met klanken, ritme's van vele culturen en flamenco om haar…

ze duiken weer overal op de steden en hun neongedachten de vele lichtjes verduisteren de waarheid valse pracht in felle kleuren luide muziek verbergt verdoken stilte slechts even duurt de erkenning van de prachtige geschenken ook mijn vluchtige taal is zo weer vergeten het papier ritselt al in de vuilnisbak…

Taal zonder werk- en rustwoorden, is als muziek die onrustig maakt. Leven is van rust genieten, tussen doen en laten. Is gelukkig zijn.…

in trage uren gist de taal in het duister later na het rijpen in de zwarte nacht lijkt wat ze zeggen wil zomaar uit het niets aan te waaien ze ligt voor het oprapen woord voor woord maar haar klank loopt vast zie haar ontsnappen fanfare zonder muziek hoor haar knarsende ledematen achter de huizen in een doodlopende…

ik versta geen muziek in boekhoudkundige taal zelfs de langste reis is onverstaanbaar harde woorden, stap voor stap met zuurstof die men adem noemt verdwijnt de pijn volg de pijlen, de paaltjes met vloekende kleuren galm een echo in het bos als kathedraal verdwaal met vreugde, onverstoorbaar is er soms een stap die geen richting kent?…

maakt momenten van emotie dieper te laten raken door de volheid van gevoel in een spanningsboog kwamen wij nader waarbij toon en taal een muzikaal karakter kregen in een nieuw universeel communiceren…

ze lacht cryptische lyrieken, de muze van de gestolen tijd haar stuwende teksten en nummers in verschillende talen zitten vol met intelligente metaforen. Haar liefde tot harmonieuze muziek is toegewijd, beperkt de arrangementen en bevat herhaling... want de inhoud hebben de lyrieken aan een vreemde titel ontleent...…

als klein kind een dreumes verdwaald in taal luisterend blind de zee niet meer als de zee niet meer in het oor waarom gaat dit door muziek in je gelaat niet de zee als meer er staat ruis in je ogen schuim op de regels slapende egels vogels drogen ogen waarom staat het veld leeg in koude lucht ik maak het vol daarom…

welke universeel is: DE MUZIEK!…

Alle roekoemeisjes van vanavond alle toedoemeisjes van vannacht wat zeggen we daar nu wel van? Niets. We laten ze maar zitten maar zitten maar liggen maar slapen maar dromen van jajaja.…

De huidige muziek kan me niet bekoren, het is meer geknars en gekleun ik wil gewoon oude bekenden horen, niet dat oeverloze soms harde, gedreun! Uitzonderingen zijn er voldoende, maar die pakken niet mijn ziel, dat zijn er veel teveel hetzelfde, vandaar dat ik daar toch niet voor viel!…

DER TALEN.…

De tijd baart rozen, zeggen ze, verstekeling klimt aan boord, container vol relieken, taal en nog eens taal, een ansichtkaart, een brief, een boek, muziek - mazurka van Chopin, die mis van Haydn, strakke Bach op achterplaats in Calzadillo - ook veel verzameld daar: eikels, kastanjes, allemaal bermspullen, een stoel en nog een stoel, een stugge…

De tijd baart rozen, zeggen ze, verstekeling klimt aan boord, container vol relieken, taal en nog eens taal, een ansichtkaart, een brief, een boek, muziek - mazurka van Chopin, die mis van Haydn, strakke Bach op de achterplaats in Calzadillo - ook veel verzameld daar: eikels, kastanjes, allemaal bermspullen, een stoel en nog een stoel, een…

op de bodem van de diepte lag als een oester een weerbarstig woord onderzeese stromingen kwamen en gingen bleven haar beroeren gestaag schuurden ze over en langs het gesloten fort ze werd weker minder stug een trage transformatie met het verstrijken van de tijd herrees ze aarzelend uit haar as de wedergeboorte van een woord…

sist en gist vertrekt en verdwijnt met pen en papier zwiert ze over de aarde speurend naar de lezende zielsverwant gaapt en slaapt vloekt ze vlucht voor vergetelheid zoekt licht in zwaarte tast met talige vingers naar een andere werkelijkheid…

laten we beginnen met een taal Chinees ditmaal lezen van rechts naar links: zee, branding, golven het schuim drijft bovenop hangt te drogen aan de megaribbels zand groeiringen, knoest in hout versteent in kiezelgruis ergens klapwieken engelen machtig is hun geruis muziek van cimbalen harpen en veldleeuweriken hoog in de lucht hakketakt…

Waar geen woorden voor zijn is hier in de schemering aanwezig, het geheim nog niet te weten hoe het verder gaat maar wel het net in mij te voelen samenkomen – onzichtbare verbindingen met de hartslagen van het leven In woordloze taal verovert het ademen van de pijpen zacht golvend de ruimte op de stilte en dan is niets vanzelf muziek…

er scheen geen maan maar het leven lichtte ons bij met haar kleur kleine takjes knapten en hun muziek vertelde van het volgende pad op het zachte mos voelden wij de vochtige veerkracht in een zuigend gaan maar er was meer ook op het stille web onder de grond roerde lichtsnelheid zijn info in tal van processen werd zonne-energie…

, en was het De muziek van vroeger, Van voor ik moeder werd, die mij Riep om opnieuw mens te worden In een klank die mijn diepste Zelf ten leven riep…

de schitterende scherf van het gebroken glas de taal die me aarzelend bij de hand neemt naar ongeschreven poëzie…

de kosmos spreekt tot mij in beelden, mijn geest antwoordt in woorden en muziek.…

Muziek geeft kracht, ook als je het niet verwacht, de kracht om door te gaan, als je er alleen voor komt te staan. Muziek kan troost en rust geven, in dit hectische leven. Tot aan de dood, is muziek een lotgenoot.…

muziek is een klein stukje tijd dauwdruppels vroeg in de morgen de stilte ver in de nacht en de zomerzon overdag muziek is een klein stukje poëzie ondoordringbaar maar toch mooi muziek is een klein stukje ellende rauw maar onmisbaar muziek is een klein stukje kunst…

Laat mijn hersencellen swingen Ik wil niets meer bedwingen Rollen en krullen die mijn leven vervullen Geef me de kracht op te gaan in jouw macht Dat muziek mijn leven wordt Dat mijn leven muziek wordt…

Woorden vertalen gevoelens Gevoelens vertalen met woorden Muziek vertaalt gedachten Gedachten verwoord in klank Gedichten tonen het diepste Het allerdiepste verwoord in 'n gedicht Een lied geeft van beiden het beste Het enige wat dan nog zou resten Het beste gedicht aller tijden Verwoord op muziek...…