Alle inzendingen over tafeltennisser tot o

O doornboom, hondsroos, bosolm, hop: loof oogt nog jong, vol hoop, doorzond, doch vlot wordt ’t grosso modo bont, brons gloort, hoogschoon, pomposo. Top! Kortom, loof toont oktoborshow. Hoor: woord voor woord gonst grondtoon O.…

Dat is geluk in de zon een parasol daaronder lig je en kus je o wat is zij mooi en slank en blond ik wou dat ik er ook van dromen kon in de zon een parasol daaronder lig ik en kus je o wat ben je mooi en slank kastanje o ja het mag wat mij betreft gerust ook in plaats van van blond kastanje…

Een lentevlinder twee fazanten in duel akkervoren vers een hazenrug twee lange oren sleedoorn o zo wit…

Glad dit blad, wit. Nat git spat, klit. Tart drift, zwart gift, hard schrift. -------------------- uit: 'Rebis', 1989.…

Gelukkig is er nog hoop op grensloos geluk, dank zij het sterven.…

De luchtdichter Schreef met Kordaat gebaar Het palindroom O zo in de Hemellucht. Dieho…

gegarandeerd weer genas toen de kerkklok bij de dood nog echt eerbiedig luidde en de lijkkoets werd getrokken door zwarte beklede paarden van het trotse Friese ras toen weilanden nog vol stonden met kruiden en diverse bloemen en niets met gif werd dood gespoten je voelde de zwoele geur van aanstaande zomer voorzichtig aan de horizon opdoemen o…

Wie heeft die bommen losgelaten wie zette z’n handtekening onder het afschieten van die alles vernietigende granaten welk groot stuk onbenul verschuilt zich achter het bestoken van onschuldige mensen kinderen met dat hartverscheurende chemische spul wie heeft besloten tot het neerhalen van dat met vakantiegangers gevulde vliegmachien blijkt…

O mocht ik o mocht ik voor ’t heilig Tabernakel staan, o mocht ik o mocht ik daar brandend als een keerse staan, o mocht ik o mocht ik ontsteken daar en uitgegaan, o mocht ik o mocht ik naar Hem en in de Hemel gaan!…

T rouw aan jóuw gedachten E n blijven hopen en verwachten W eet dat je niet alleen staat O ok al denk je dat soms wel R eken op je vele "soulmates" D oor dat te blijven doen E n een rotsvast vertrouwen N ooit opgeven, maar intens leven.... 't Leven is het waard om geleefd te worden !…

het doet me o zo zeer zeg me, waarom ben jij er niet meer? ik mis die leuke tijden, maar ik ben blij dat je niet hebt hoeven lijden.…

Uit: poëziebundel “O, die wijze koeien”, Chris de Valk Uitgeverij Abraxas/Zuider-Amstel, Amsterdam…

Een donjuan ben je Krullebol Brammeke Chic in zo’n krijtstreeppak Waar ik van hou Veel sexappeal en ook Hypervrouwvriendelijk Wel of geen strafpleiter: Ik bel je gauw!…

Woordenzon als poëzie waarin de kleur verandert, ankert lief en leed tot een hongerige taal, verslaat vergetelheid tot over grenzen van de moraal of een ander woord gebruikt als de toekomst zich sluit tot een geweven melodie, kameleon van stilte, zwijgzame boreling waarin meer te biechten is dan te schrijven. In de aanrollende…

Schering in overmaat, we kunnen niet ontkomen, deel van een klucht. Van hun loof ontdaan, stammen die er niet meer staan, ben ik de tel kwijt. Wij komen van ver, om weinig te begrijpen, we blijven op zicht. Op alle kleuren bloed, ligt de zon uit te rijpen, om je te verbijten. Geloof in zomers, elders valt weer de winter in…

Ze bewoont de stilte, ze bedrijft de moraal voor mij in een nog te ontdekken taal. Ik vroeg haar, hoe is het wonen in deze mantel van stilte? Geen geluid kwam over haar lippen en en uit haar gesloten mond, slechts verlichte woorden die ik verstond uit het spel van beide ogen en die ik begreep; “ Als ik in het licht van van…

Voordat de eerste zonnestralen mijn huid raken heb jij door een zoen mijn ogen laten ontwaken. Met die opgewekte tederheid dat ik de kou vergeet daar ik jouw gekleurde iris zie door mijn oogspleet. Mijn hart smelt door de temperatuur in mijn lichaam totdat ik weer de eerste zonnestraal voel door het raam.…

O, dat ik ooit nog eens een vers met o beginnen mocht, dat het dan ongezocht een ode werd waarin zeg maar een dode dichteres tot leven kwam ofwel een warm lief lijf tot marmer werd waardoor voor wie daarvoor gevoelig is een adem ging als was het leven nu voorgoed betrapt.…

Jij bent de vrouw die mij laat leven Jij bent de vrouw voor wie ik ben Jouw adem is de adem van mij Zee-O-Twee die mij doet leven Samen doet leven eveneens goed dat die ontmoeting adem geeft Jij bent de vrouw die mij laat leven jij bent de vrouw mijn steven ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Hoewel bespelen niet het juiste woord is…

Pasar Malam ik wist niet eens wat het betekende zocht de betekenis op: avondmarkt; overdag op zondag 20 oktober 2019 bezocht ik de Pasar Malam te Harderwijk geur en kleur en heel veel geluid, gekletter overvielen me als hoog-sensitieve genadeloos maar de vriendschap, gastvrijheid en inspiratie maakte veel goed, meer dan goed, best, beter…

------------------------------------------------------------------- uit het geestige werk van John O'Mill (1915 - 2005)…

In Connecticut in een waterput verdronk m'n tante Eefje. Nog jaren later dronk mijn oom 't water uitsluitend door een zeefje.…

Behoedzaam schuifelen wij elkaar voorbij met ogen die gedogen mogen ogen naar andere ogen achter gesnoerde monden liggen woorden gevangen blijft taal bekrompen ik zie jou,jij ziet mij in traagheid coronisch vanop afstand maar toch dichtbij blijft onze verhouding platonisch.…

o boeken o boeken, wonderen van papier wat was ik zonder u? o boeken ik leer nog zoveel van u wat wijsheid, mededogen is en veel meer o boeken, ik hou zo van u…

waar de havenlichten wenken vaart stevig onze levensboot met aan boord het veilig anker van niet te wissen herinnering onder azuurblauwe hemelen soms ook stormen trotserend stuur jij de oogst van jou liefde altijd weer in een veilige haven daarop koersend koesteren wij de momenten die wij genoten naast ook zorgen die er waren om voor…

Chroesjtsjov spoort woordloos door tot Novgorod Dolend door Don's donkere toendrawoud Bordeauxrood loof van somber Omsk tot Tomsk Verdoofd door 'n schone Noorse opposant Een gigolo, zong hoog, doch was doofstom Bon ton? Mais non, 't klonk hol noch vol, doch dom…

o Lied! o Lied!…

Kom, we gaan naar bed, het is tijd om te rusten – na ons liefdesspel.…

o God, die zulk een wonder schept, Wat vraagt gij 't mensenkind, Dat voor Uw grootheid en Uw macht, Geen woord of klanken vindt? Wat offer vraagt Gij aan zijn hart Voor al die pracht,- dan dit, Dat hij, getroffen in de ziel, Gelooft en hoopt en bidt.…

Meer dan fris, 't is huivrig koud. 't Mantelkleed maar dicht geslagen! Doch het vangt al aan te dagen; 'k Zie al enkle vonken goud. Hadden zorgen, droeve dromen, Mij het zoet der rust benomen, En gezweept naar 't open land, Aan de stille waterkant, Groeten mij luidruchte galmen Uit de nat bedauwde halmen, Helder klinkt in 't jonggroen…