Netgedichten

netgedicht (nr. 47.238):

Schering en inslag (haika)

Schering in overmaat,
we kunnen niet ontkomen,
deel van een klucht.

Van hun loof ontdaan,
stammen die er niet meer staan,
ben ik de tel kwijt.

Wij komen van ver,
om weinig te begrijpen,
we blijven op zicht.

Op alle kleuren bloed,
ligt de zon uit te rijpen,
om je te verbijten.

Geloof in zomers,
elders valt weer de winter in
die we niet kennen.

Ongewis prikkeldraad
kleverig van angsten
verkort verlangen.