Alle inzendingen over tas

Het is dus belangrijk dat wij moeten weten, wat er in vredesnaam in die tas heeft gezeten?…

Werd ook zij geboren aan de oevers van de Eufraat of misschien in het oude Babylon waar de nieuwe Nebukadnesar zijn schrikkelijk bewind der vernietiging zaaide wat haar nu nog rest zijn scherven van dat bestaan die zij verzamelt in haar tas de spraakverwarring is hoog opgelaaid evenals in het oude Babel tijdens de ballingschap…

Zie je iemand lopen met een fiets aan de hand, zoekt een getergde fietser in korf, tas of mand, staat ergens een fiets op de kop aan de kant, een teil water gevuld tot de rand, een blikken doosje op een uitgespreide krant, dat betekent in fietsrijk Nederland: lekke band!…

Ze weet alleen dat ze van haar tas af moeten blijven. Dan fluister ik haar naam.…

De V&D gaat nog een tijdje open Dus stonden we vanochtend allemaal Te dringen voor de deur in het portaal Zo'n buitenkansje laat je toch niet lopen Want wat er om ons heen ook explodeert Een tientje voor een tas is niet verkeerd! (Hoe edel, trots of oud het lijk ook was De gieren storten zich op het karkas.)…

Deur wagenwijd open Herfstzonnetje schijnt Mijn kat is naar buiten gelopen Alles buiten heeft een andere teint Ik aai haar met mijn voet, En zie de bladeren zweven De zonnestralen doen ons goed Al is het maar voor even Nu nog mijn tas koffie erbij Schommelen in mijn stoel Ik voel me eventjes vrij, vrij van al het gewoel…

Je zit een week met regen in een tent Waardoor niks droogs of schoons nog in je tas zit En ‘s avonds kook je op je ene gaspit Iets waar je ‘s ochtends nog beroerd van bent Het is het grote voordeel van kamperen: Je gaat je eigen huis opnieuw waarderen…

kaasblokjes met spek op twee spiegeleieren een sportbustehouder op het zebrapad een meisje met grote tas een boodschappentas…

Met 1 plastic tas van het warenhuis met de rode zon met gebogen schouders traag te voet langs de bleekgroene heesters langs het dode kanaal over het grote lege plein. Duidelijk het javelwater, de melk en het brood in het zakje. Keert hij tevreden terug? ------------------------------- uit: 'Dubbelzanger', 2002.…

Op de verjaardag van mijn zoon fiets ik verzonken in gedachten tegen de schrale februariwind drie hyacinten in een zinken emmer vormen tezamen met een tas stilleven in mijn korfje uitbundig groet hun roze en paars verheven in het groen met blij gemoed fiets ik een tandje hoger mijn jarige tegemoet.…

de taal die zij bezigt is sneller dan de snelste trein ooit al valt er geen touw aan vast te knopen rode lippen kakelen onverstoorbaar verder terwijl polsgemofte handen een te grote tas met franjes vasthoudt op haar neus een duidelijke zwarte bril die haar blozende wangen complimenteren…

Met 1 plastic tas van het warenhuis met de rode zon met gebogen schouders traag te voet langs de bleekgroene heesters langs het dode kanaal over het grote lege plein. Duidelijk het javelwater, de melk en het brood in het zakje. Keert hij tevreden terug? ---------------------------- uit: 'Dubbelzanger', 2002.…

ze zit bij de zee met een tas vol scherven ze kent elke scherf weet waarom waardoor ze pakt de scherven legt ze naast zich neer pakt ze weer op een zwaai ze gooit ze smijt een afscheid van haar gebroken relatie geheeld gaat ze terug naar zichzelf naar wie ze werkelijk is…

geheel bewolkt sjokt amos zonder tas de zanderijen door de wijzen zwijgen de duinen golven grauw en stug en roepen rwanda op heuvel na heuvel krankzinnigheid de kardinaalsmuts kraakt van verre gebeden de zachte berk slaat in de wind het mededogen ------------------------------------------------ zonneleen 37 zie www.abelstaring.tk…

blote voeten, lange haren mondharmonica en akoestische gitaren liederen van protest peace en vrije liefde die dorstig werd gelest meisjes dansten in de zon niemand die zich stoorde aan een nozem of een non slapen in een geleende jas love was all en het leven paste in je canvas tas…

Daar zit ze mijn moeder schouder aan schouder geluidloos scheef gezakt in de huiskamer van het tehuis haar handen in houvast om haar tas geklemd stilzwijgend schuif ik naast haar streel haar wang een glimlach opent haar gesloten lippen als haar hoofd zich langzaam heft dan ... is het moment voorbij nemen medicijnen haar mee…

slechts veertien lentes verruil je als tiener de basis voor de grote school nieuwe vrienden en vriendinnen schoolagenda vol huiswerk en idolen zware tas vol boeken zoekt lokalen wisselen sporten hobby’s af tot op een donkere donderdag in december de tijd haar adem inhoudt…

Met een tas om mijn schouder en een bus in mijn hand trek ik de deur achter me dicht Voor jou is het te laat het helpt niet meer dat ik hier loop te collecteren Maar hopelijk zal het voor andere wel helpen zullen anderen genezen zullen anderen weer verder leven zullen anderen niet dood gaan net als jij Stomme kanker..…

door mijn hoofd spookt de dag die niet bestaat ik kies en keer de kant geduwd door tijd en ruimte ik pak minuten in mijn tas mijn richting en wat kleren een beeltenis met een kras en strik mijn veters strak sla nog even om je heen zet me schrap en maak me los hou me vast en ga de reis die eindigt hier…

we trokken langs met gevaar voor lijf en goed bewaarden we de moed der wanhoop in mijn tas want dichterbij liep niet gelijk met elke vastgezette pas een werelddeel te veel en het ging hard, als we ons draaiden dus we keerden alles om zo leunden we zo steunden we op dichtgeblazen woorden, op een schaduw zonder zon…

de zwerver zijn fiets gemakkelijk naast een plastic tas geparkeerd slaapt onder wakkere wolken een droomloze slaap de stadsmus laat zijn spiedend vogeloog vanuit de heg op een vale boterham vallen de vrouw kijkt betraand door het raam naar de zwerver naar de mus en terug en draait zich om wie overleeft in het landschap van…

blijft mijn blik binnen hangen aan slapende reizigers een bellende dame zonder blad voor de mond een heer wrijft met een mobiel over zijn grijze baard open en dicht gaat zijn mond open dicht open dicht kaak of kiespijn allebei wellicht buiten een kudde schapen in draf over de dam het mobiel glijdt in de jas schrift en pen uit de tas…

zag voetjes gaan voelde weer hoe schelpen jaren geleden in mijn benen sneden ik mocht niet kinderachtig zijn heb toen die pijn verbeten maar niet in vergeten plastic schoentjes heb ik in de tas maar niemand die ze dragen wil ze komen niet van pas zelf het voorbeeld geven is geen goed idee zie mezelf niet met die grote schuiten…

voor mijn moeder je reis geboekt je tas gepakt het inchecken ondergaan de instapkaart uitgereikt van bewust naar onbewust van daglicht naar schemering je bent niet echt vertrokken je aankomsttijd onbekend het afscheid ontstellend zwaar je zwaaide cum laude uit dag lieverd, laat los, ga maar tot later, tot ooit, tot daar…

Verwachtingsvol met kloppend hart roep ik gedempt tot ziens, als ik het niet meer overleef, ik was een tas van jeans.…

er stond een vogel op een paal één vogel maar en verder was er niets; ik telde overkanten langs de lijn- geen één hetzelfde slechts het zijn der bloemen kleurde vaag mijn tas verdroeg gestaag de zwaarte van een lome dag: haar buitenkant verstoft van binnen lag een oud gebaar zwaar ademend benam ik haar gewichtig wat er lag…

Alles van voorbij reist mee in je tas de dagen van geluk de dagen dat je verdrietig was Alle herinneringen zijn deel van je bagage vormen je basis worden je talent een deel van je entourage Je reis wordt steeds completer het reisdoel bijgesteld geen belemmering die nog beknelt De dagen van voorbij vormen…

Jouw aansteker in mijn tas herinnert aan hoe 't was Jouw nummer in mijn mobiel opgeslagen toen ik voor je viel Nu geblokkeerd en gewist terwijl ik weet dat je mij mist Geestelijk sterk 'n verleden lichamelijk zwak contact vermeden Eeuwig verloren onbereikbaar voor jou ongenaakbaar Opgeslagen in hart en ziel vanaf de…

Zo die zit weer in de tas Ha wat zijn we opgelucht Er is geen vuiltje aan de lucht Het beste ventje van de klas Maar de BELASTINGambtenaar op elk kantoor Krabt zich verbaasd en ongelovig achter ‘t oor ------------------------------------------------------ Nederlandse ambtenaren minst corrupt.…

Ik ben een levensvriendelijk mens geen greintje van geweld hoogstens verbaal maar wat kijk ik uit naar "Penoza 4" met de beeldschone Carmen haar heerlijke omhelzingen haar eerlijke omgang met man(nen) en kinderen de heerlijke ontbijtjes of warm (gehaald) avondeten haar onophoudelijk opnemen van haar mobieltje haar tas, haar auto haar…