tien in de hand

er stond een vogel op een paal
één vogel maar

en verder was er niets; ik telde
overkanten langs de lijn- geen één hetzelfde
slechts het zijn der bloemen
kleurde vaag

mijn tas verdroeg gestaag de zwaarte van
een lome dag: haar buitenkant verstoft
van binnen lag een oud gebaar

zwaar ademend benam ik haar
gewichtig wat er lag

Zie ook: http://www.switilobi.nl/f...togedicht.php?fotogedicht=tien

Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 15 augustus 2013

acm.visserquicknet.nl

Biografie van deze schrijver

tien

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 3 stemmen 73