(kanker 4) leunen op de wind
we trokken langs
met gevaar voor lijf en goed
bewaarden we de moed der
wanhoop in mijn tas
want dichterbij liep niet gelijk
met elke vastgezette pas een
werelddeel te veel
en het ging hard, als we ons draaiden
dus we keerden alles om
zo leunden we
zo steunden we
op dichtgeblazen woorden,
op een schaduw zonder zon
Zie ook: http://www.switilobi.nl/f...gedicht.php?fotogedicht=leunen
Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 26 juli 2015
Geplaatst in de categorie: emoties