de bevolkte honingraat

gedrenkt in oude lappen, vol van historie waar
deemoed in vallen is neergedaald, dringt het besef
ter ore binnen bij het lot dat hij in roestige blikken
terzijde had gezet, de warmte van de zon maken
het ijzer in zijn ogen blind voor het licht

hij vreest de bijen in zijn hoofd die zelfs bij nacht
de honingraat bevolken

stram in zijn schranderheid is het vuur verdoemd
door wetenschap en het fijn besnaard bedrog dat zijn
geste in zijn gesteld vermogen tot lege zakken
had gepluimd

alsof een film zich uitvouwt over een nostalgisch
bouwwerk, krimpt zijn aanwezigheid in de chaos dat
gerangschikt stond op zijn rekening

het vereffenen ervan werd in spijt betreurd

Schrijver: elze, 26 juli 2015

lia_elzehotmail.com

Biografie van deze schrijver

Onrust

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.5 met 2 stemmen 73