Alle inzendingen over tijd /weleer / vergankelijkheid

de uren vergaan, de dagen, de weken, de tijd blijft nooit stilstaan en wij denken dat er oeverloos veel tijd is; die is er, maar niet voor ons, niet voor jou, niet voor mij.…

Over de tijden. Zolang ik mezelf ken Weet ik zeker wie ik ben. Niet dat de grens is overschreden Van het onvoltooid verleden Maar ik werd erop geattendeerd door hen. Ben je ooit jezelf kwijt Zoek in je onvoltooid verleden toekomende tijd.…

Een kind een duur horloge mag, voor het de tijd kan lezen. Zullen we een eind gaan wandelen? Waar naartoe? Nergens naartoe. En dan terug naar waar we begonnen. ---------------------------------- uit: 'Wuif de mussen uit', 2006.…

slijt groeven rimpelt jaren doodt leven slaat hard tot stil…

In de Sahara zwommen vroeger vissen En op de Noordpool joeg de krokodil De mammoet stampte, verder was het stil En er liep nog geen mens te kissebissen De sterreling die hier de boel komt checken Zal ooit van ons geen spoortje meer ontdekken. AMSTERDAM – De Sahara bood duizenden jaren geleden mogelijk onderdak aan vele soorten vissen. Dat…

De tijd vliegt heen en gaat zo snel voorbij... Zo lijkt het wel voor mij. Een week komt en gaat met grote vaart. Konden we de tijd maar tegenhouden. Wat zou dat heerlijk zijn! Dan hadden we het eeuwige leven! Dat zou ik graag willen beleven. Maar helaas zal dat niet gebeuren. En ga daar echt niet over treuren...…

Het wordt mijn tijd. Verlaten straten komen samen, gaan uiteen Op steeds dezelfde, stroevende punten. Ik zit in mijn ijzer, lees de haltes, steeds Dezelfde, door het raam dat wie weerkaatst. Ik zoen de koude naam op de achterkant Van mijn adres, verscheur de enige brief. Het maanwit heeft weer niets verklaard.…

Wij hebben steeds minder geduld je dag is zo weer gevuld altijd maar haast het is de tijd die aan ons voorbij raast het liefst draai ik de klok een slag terug alles gaat gewoon te vlug voor je het weet is de dag voorbij leeg is dan ook ons eigen batterij dan gaan wij naar bed voor morgen toch maar de wekker gezet want elke seconden telt langzaam…

Denkend aan de tijd van voorheen. Die goede tijd, vol moed Komt dat ooit nog goed? De zomer die ik toen nog zag. Die prachtige zomer, met die mooie lach. Toen ik alles nog had. Dat was een tijd die ik nooit meer vergat. Nu is alleen de winter daar, maar Ooit zal ik jullie zien, morgen misschien.…

Kom Op tijd. maak tijd, geef het tijd, neem de tijd, alle tijd, altijd.…

het is zo simpel vanaf de geboorte zijn wij sterveling de strijd om macht geld en status is niets meer dan doodsgerochel en ik, ik geniet ik pluk de dag ik in de tijd…

Met weinig verweer stap ik de luid borrelende geluiden van de inktzwarte nacht tegemoet. Mijn denken in mijn armen meedragend wetend dat de zinloosheid van het onwetende, het weten is en het bestaan gewoon zijn gangetje gaat. Beelden, gedachten, herinneringen waaieren voorbij; slechts sprakeloze woorden spelen een spel tussen jou en mij.…

Zij overwint zelfs tijd, geeft allen hoop op eeuwigheid.…

Nooit zal ik het weten Of was het zoals men dan zegt Gewoon toen je tijd...?…

Geef en gun me de tijd om jouw gedachten te verstaan zodat ik je beter zal gaan begrijpen. Geef me ruimte om je gevoel te leren kennen, om dan mijn hand vol vertrouwen in de jouwe te leggen.…

Jaren gaan als dagen staan aan de wieg van het moment dageraad en avondrood sluipt heen als stille wind geeft weer wat elke stilte kent de glimlach van een kind.…

In het kader van het feit, dat niemand meer tijd heeft, besloot ik om de klok maar stop te zetten.…

en zo ze zijn, zeven kinderen uit zeven verborgen hoeken allen met hetzelfde raam uit klei niets bestaat zonder reliëf wanneer dromen veel verder gaan dan grenzen geef hen een hand veeg het snijden uit hun gezicht en dat wat er rest tussen Oost en West laat hen, het daglicht in, veilig met naakte voetjes slapen voorbij muren…

Heb jij geen tijd, voor mij, heb ik geen tijd voor jou, heb jij niks over voor mij, heb ik niks over voor jou, dit is de mentaliteit waar de mens mee worstelt in deze tijd. Maar een ding is zeker, als alle tijd op is, heeft iedereen zeeën!…

de tijd loopt snel en lacht kijkt blij en recht vooruit praat in zichzelf knikt blijft dan weer staan denkt na kijkt achterom en wacht hij peinst en trekt zijn plan gaat verder aarzelend en met zichzelf in overleg en in een flits versnelt zijn pas beslist besluit genomen ik kijk vanuit mijn bovenraam de tijd gaat over mij en mij voorbij…

Ik vertoef in een tijd dat ik terugblik naar de tijd dat ik schreef wat ik nu beleef !…

Een zachte kinderstem zwevend als een zoete wind waait door de beslotenheid van mijn bestaan speelt wreed met mijn mondigheid dropt vervoering in het moeras van volwassenheid in die vroege droom verlang ik naar kinderlijkheid dit gaat ons beiden aan…

Het is nú tijd om te groeien. Het is nú tijd om te worden wie ik mag zijn. Daarom nu, aan mij de keuze. Blijf ik zitten in mijn diep, donkere poel waar het ondanks, toch vertrouwd en veilig voelt. Of..... treed ik naar buiten om me te laven aan het alles verslindende licht ?…

Als een minuut een uur kon worden En een uur een dag Dan zou ik de tijd stopzetten Zodat ik voor even bij je blijven mag Even je vasthouden, je kussen Kroelen door je mooie haar Jouw naakte lichaam tegen het mijne Even helemaal genieten van elkaar De klok blijft tikken Onze tijd komt eraan Nog even volhouden Totdat we samen de tijd stil laten…

dansen onder de maan, de tijden zijn snel voorbijgegaan. we waren nog jong jeugdig en vrij. maar die tijden zijn al jaren voorbij. dansen onder de maan, de sterren die komen en gaan. ooit zal ons leven kapot gaan, worden wij van elkaar gescheiden en zal een van ons stoppen met lijden. de tijden, de tijden zijn veranderd.…

Je hele gezicht die lacht, de tijd is in jou hand.…

De tijd daagt alle mensen voort In slechte en goede tijden Zijn stem wordt niet gehoord Niemand kan de tijd vermijden. De tijd staat nooit eens stil Ook al wil men dat wel eens graag De tijd vraagt naar niemands wil Of het nu snel gaat of soms traag.…

Daar op de rand van de tijd Waar de muur doorbroken is En langzaam zichtbaar wordt Dat de tijd gebroken is Op de rand van de muur Staat de laatste van de tijd De enige die nog over is Een laatste tel en dan de stilte Een kostbaar moment Waarop de tijd weg tikt Op de rand van de tijd Ligt de bevrijding te wachten Totdat het licht gaat schijnen…

Ook wil ik vaak wat tijd terug, wat maanden, ook wel jaren om, wat ik ooit heb meegemaakt bewuster te ervaren. Ik heb nu een klok in spiegelbeeld: de cijfers staan verkeerd; de wijzers lopen andersom; de tijd gaat terug; hij is gekeerd!…

Wat als de tijd ons zo misleidt als toen en nu en straks wat als hij sluw en achterbaks zijn leugens toebereidt als jaar of uur noch tel verglijdt geen zandloper of lijn als nu en straks en toen niet zijn maar alles is altijd dan zijn wij straks en nu en toen in oneindig gebed en was en is en zal heeft met ons wezen niets van doen.…