Alle inzendingen over tijding

Treur niet langer om mijn dood dan 't trage dreunen van de droeve klok die tijding brengt aan deze lage wereld dat ik gevlucht ben en bij wormen dwaal: Neen, als jij deze regel leest, vergeet de hand die het schreef; om liefdeswil: Geen droefenis is mijn herinnering waard, als aan mij denken jouw zoete hoofd ontrust.…

Mag ik even kosten het is op te lossen Evangeliewoord wapens uit de wereld voortaan meer dan kerels wellicht meer dan ooit zalig zij, wiens harte zij openstellen voor de ander zich aan hen verwarmen!! Onze lieve vrouwen daarvan moet je houden Evangeliewoord houdt hen in de gaten ga ze niet verlaten heb ze lief dan ooit zalig…

Maar men krijgt blijde tijding te verstaan: "Genade blijft eeuwig in mij geborgen."…

. ________________________________ KAPISTEIJN Ooit voer de Zilvervloot met witte zeilen Strak in het want, onder bezielde leiding The times they are a changing - wat een tijding!... Het schip zinkt, maakt zelfs slagzij door Steijns feilen Voor elke kapitein was het te laat Niet voor de nitwits in bestuur en raad…

Slechts een klein, eenzaam sterrenbeeld glanst rein om onvatbare tijding te melden: de hemelse bloem spreekt, zal altijd zijn.…

Slechts een klein, eenzaam sterrenbeeld glanst rein om onvatbare tijding te melden: de hemelse bloem spreekt, zal altijd zijn.…

Maakte het diepe indruk; Jona’s lot Strandde een potvis, werd hij tot op’t bot Ontleed en opgemeten en beschreven Getekend en veelvuldig gegraveerd In zilver en in allerhande mokken De kudde van de Heer bezag geschrokken Hoe‘t beest door glazeniers zelfs werd vereerd De kooplieden kregen toen visioenen Over de brengers van vaak slechte tijding…

In witte kamers vond hij rust en overdacht hij naakte zonden voor het openstaande raam waar hij de stille zee zag gaan die als een spiegel van zijn ziel waarmee hij nu eens was verbonden hem vertelde van de tijding die weldra hier zou ontstaan Zijn tranen smaakten niet naar meer sinds hij geloftes had ontbonden en in koffers had verzonden…

Met veel gemak bedrijft zij liefde niet verkeerd ongegeneerd Kleedt zich naakt, als zij dit wil heeft lak aan regels, dus echt níet voor haar Verdwaald in mooie hoven van haar tepels Voel 'k mij vereerd Haar drang alles te geven dat het ware leven slechts van haar eist de rode draad van donker naar echt pikkenacht Tijding ongepast…

Ook mijn neigingen komen voort Uit blind verlangen, de neiging Tot de beweging tot de aanzet, Van het geëtste en het gestikte, Oppervlakte, richting, ritme, Tijding, uit eb en vloed, branding Uit water voor water, kom en Proef ons, hij, het, jullie.…

In de daarop volgende dagen 4 en 5 mei verwerkte ik als vader die boodschap, die tijding als volgt..…

weken nog dacht je te gaan en plotsklaps ging het beter taartjes rukten we aan spelletjes werden gedaan je werd bijna een grote eter toch nog meer tijd gegeven misschien plannetjes nog gesmeed al waren ze o zo klein het mocht uiteindelijk toch niet meer zijn het haalde je in, tegen je zin de tijding…

Het jaar nog zo vers dat we allemaal goede wensen horen Het jaar 2012 zo aan het begin we krijgen alleen maar slechte tijding. Wat doe je dan met goede wensen Wat doe je dan, als men je vraagt, wat je zult gaan doen? Wat doe je als men, onwetend, stelt dat je het wel goed hebt?…

Toverheksen in het bos rond paddenstoelenkringen  Hoorden bij de eik een zware, droeve tijding zingen  Van bladeren die fluisterden met 't ritme van de wind  Dat Adriaan de Tovenaar zich hier niet meer bevindt  De vogels in de bomen staakten voor die dag hun lied De egel droeg sonnetten voor die hij ons achterliet En in een pot gemaakt van…

andere tijd breekt aan waarin ik zal lijden gaande langs dierbare nu ook trieste plekken waarin onze muziek zal zijn verstomd mijn stem zo stil zal blijven de piano onberoerd een andere tijd breekt aan waarin de donkere stad door jou van kleur voorzien weer zijn zal als voorheen bomen zullen verschralen en vogels niet meer wieken geen tijding…

" De tijding van die belofte had mij inderdaad niet bereikt en ik zie niet in hoe dat mijn leven zou hebben verrijkt, met drie verjaardagen in juist dìe maand van het jaar. "Kun jij je nooit eens als iedereen verstandig gedragen!…

Toverheksen in het bos rond paddestoelenkringen Hoorden bij de eik een lang verwachte tijding zingen Bladeren die fluisterden met 't ritme van de wind Waar zich onze Adriaan de Tovenaar bevindt Ras gingen de heksen hem een toverdrankje brouwen Staken met veel vlijt de handen uit de heksenmouwen In een pot speciaal gemaakt van goud en edelsteen…

wind in een negorij Die een reddingsboei toewierp; een krans Van sneeuwklokjes, krokussen en Vroege narcissen Waardoor je weet er is nog hoop, toch Nog hoop, toch nog wel redding Het fluisterende riet van een liefelijk oord Beweert dat je er zeker van kunt zijn dat Wederopbouw lukken gaat Ondanks het nieuws, ondanks de zo slechte Tijding…

viering van Nieuwjaar nog niet geweest En evenmin voor keizerlijke zaten achter de hoge rode muren der Verboden Stad Minuscule luizen kruipen met hun monsterlijke ziekten als parasieten door wijde poriën van pauwen Als levende have van erf tot markt vernietigend inwendige lucht- en andere wegen Om ernstiger tijding…

Geen tijding voor mij? Zoek hem, o wolken en stroming en wind, Tot ge hem dood of levend vindt, Maar… als zijn hart mij niet langer bemint… Breng hem dan enkel mijn afscheidsgroet, Zeg hem: het ga u op aarde goed; Zeg, dat hij nimmer wederkomen moet.…

Verstilde zachte winterklanken echoën de tijding weer stemmingsvol met haardvuur verwarmde huizen, een met toewijding en overgave bereid perendessert in Kerstsfeer kruidig geurend naar kaneel. Eenzaam deelt een enkeling het wakkerende kaarslicht..…

Gegroet, verzuurde sceptici Thans kunt u zich verblijden Kijk naar de horizon en zie Welk voertuig aan komt rijden Na jaren vol van argwaan volgt hier een mooie tijding Want het betreft de wagen van De Achterdochtbestrijding Menigeen in onze stad Is al die sluwe plannen zat Niet langer…

En in dit land zijn alle avonturen Hetzelfde, die van geld en macht En de bevolking moet het maar bezuren En het Haagse kabinet dat lacht Van negatieve tijding staan de kranten bol Omlaag gaan alle lonen Fiscaal omlaag, dit is toch al te dol Dit is het land waar grote mensen wonen…

Ik lees je voor uit die krant jij als pake en leunstoel ik als een soort Brugman die tijdingen doorploegt. Ook op je bureau liggen nog stapels fotoboeken. Opeens klim je omhoog, pakt je kleurpotloden tekent houtjes met oranje veters en glundert terwijl ik je droog aankijk zie ik Friese doorlopers.…

Laten we slapen tot de dagen van december zijn gebroken en de scherven van een zomer in een houtvuur zijn vergaan en tel met mij de maanden mee door ze in weemoed weg te dromen en aanhoor de zevenslaper zachtjes snorren in de maan Hier wil ik zijn in blauwe sneeuw om witte schoenen bij te dragen en te vallen in jouw schaamte tot de tijding…

sponde onze handen bleven schrijven onverknoopte poëzie Lange zinnen, lange liefdes, onbegrepen trilogieën maar steeds vuriger dan hartstocht door haar roodgedoopte inkt Wij ontvingen haar, omringden haar en staarden ons gelukkig dansten vissen uit het water sprongen gaten in de lucht Tussen zee en oceaan dreven wij verder op haar tijding…

Was dat verschiet 't kijken 't luisteren en dit registreren 't moment dat ik er zachter als 'n toverlamp over wreef, men met verf glas en taal uitte, ik niets wilde aborteren, 'n reden dat ik blozend die tijdingen uit leven beschreef.…

Hij wist niet beter Of deze dag was Voor Hem geschapen, Een dag van de aarde, Maar zo geheven Boven het aardgedoe, Dat alle wandelaars En lange slierten Van wielen berijdende Knapen in gele Kurassen van de trompetbloem Hem schenen gezien als uit hoge hemel, Klein en ver door de slingerende wegen Van 't landschap, - boden Van de éne tijding…

Zelfs de bladeren kraken ook nu van vrieskou ze verliezen en bewaren net als haar tijdingen maar ook verloren dagen hebben een geheugen. En inderdaad ook vandaag waar tijd en water de zon opstaande tijd weer middendoor scheurt kerst en het schaterlachen ook haar natte konen terughalen groeten riet en kruinen hier als vanouds.…

Onzeker ware uw ijvrig werk, Bracht ik geen tijding en geen merk; Gij ziet angstvallig naar mij uit, Eer gij met moed een handel sluit. Wat mensen help ik uit de droom, Wier wens mijn komst voldoet!…