Netgedichten

netgedicht (nr. 69.801):

Een belofte te ver ...

"Fijn hè," zei ze, "dat het eindelijk weer mag!",
toen ze een glas rode wijn op mijn eettafel zag.
Verbaasd trachtte ik te raden wat ze bedoelde
en op welke gedachte die opmerking wel stoelde.

Ze zag mij peinzend stokstijf in de kamer staan,
"Of ga je mij vertellen dat je niet hebt meegedaan,"
riep ze. Nog nergens in mij begon een bel te klinken.
"We zouden in heel januari geen alcohol drinken!"

De tijding van die belofte had mij inderdaad niet bereikt
en ik zie niet in hoe dat mijn leven zou hebben verrijkt,
met drie verjaardagen in juist dìe maand van het jaar.

"Kun jij je nooit eens als iedereen verstandig gedragen!"
Aan mijn pasklaar antwoord heb ik mij niet durven wagen,
want geloof mij maar, dan waren de rapen echt goed gaar.