Alle inzendingen over trappen

langs akkers van schroom slenter ik tegenwindse stappen aarzelend om ongericht in een verwarrende droom te zullen trappen neerwaarts gerichte ogen begrenzen als beklemmende bundels van zwart licht meer en meer de ademende borst totdat de knechtende geest de nog resterende levenszaden heeft gedorst…

In vrijheid gevangen Zo veel mensen te kort gedaan Vrijheid oeverloos Vrede aan zo veel mensen Voorbijgegaan Vrijheid in woorden Grenzenloos en ongebreideld Struik'lend over zwerfafval Of over het spellen van een woord Op hun mobiel Trappen zichtbare gedaanten De onzichtbare op hun ziel Thema: Vrijheid Anno Nu…

Ze spartelden, nog in moeders buik ze trappelden in wieg en box werden opengehaald bij de eerste valpartij trapten de pedalen rond. Ze renden, holden, trapten en rusten ze bogen, strekten schopten soms ze gingen op zichzelf staan daarna was het opvoeden gedaan!…

achteraan zitten in die veel te grote klas kijk ik naar de klok wens dat het half vier was dan zo snel mogelijk naar mijn te kleine fiets voordat ze er aankomen als eerste zijn, is tenminste iets trappen zo hard als ik kan rij steevast door rood licht moet ik razendsnel thuis zijn en gooi de deur keihard dicht…

trappen vol treden naar boven naar meer zet stap na stap zonder beter weten zonder dat ik let op vergeten traptreden glad gegleden door tranen van het verleden ik sla ze over zo velen versleten spring op weg naar een hemel terwijl ik struikel en zing val ik neer naar beneden in zoveel zo veel meer…

ik zag je in de lucht was je wit je veren geschikt als een vogel in vlucht pennen op rij een snavel erbij om te happen en poten om wormen te trappen maar je dook uit de zwerm vloog ze voorbij wilden niet keren je voelde je vrij om het blauw met jou te verrijken voor niemand je vleugels te strijken…

Niemand zag het Hoe jij mij benaderde Hoe jij met me om ging Hoe jij mij beschadigde Voor de buitenwereld was je die aardige behulpzame man vader Voor mij was je jaren een constante bedreiging door de onzichtbare trappen die je naar mij uitdeelde Veel te lang heb ik dit toegelaten Jij hebt me beschadigd…

de nacht schraapt haar keel de klok struikelt over de uurwijzer de slapelozen likken bleek hun inwendige bloeding doch: vogelzangen ritselen reeds het ingetogen behang de trappen kraken feilloos in de morgenstond die zich pronkerig tooit met verkoolde sieraden ook mijn krachten schieten kuit Douwe Egberts wrijft zich de ogen uit…

echte die-hards willen rollen slingeren zich heen en weer liefst met losse handen of vier op een rij, met een kindje veilig achterop fikkie mag los op de stoep die heeft commando`s geleerd ze kijken niet op of om en trappen zich een ongeluk ze hebben een zadel en een aluminium stuur, maar hersenen op het nachtkastje…

zwijgen is zoveel moeilijker dan praten onze tollende hoofden houden de overtreffende trappen (wat zijn ze met veel!) koortsachtig in toom verbeten lippen verstrakt tot dunne strepen niet wijkende nagels boren zich in onze handpalmen het zwijgzame verleden ingepakt in koffers met uitgesproken bagage op de granieten vloer…

ben de trappen afgelopen moest de bodem zien zocht vaste grond onder mijn voeten zonder een misschien ik spiraalde tussen muren steeds dieper in de duisternis had de hoop al opgegeven omdat er daar geen einde is ben terug gegaan totdat ik weer in zon en licht kon staan heb daar het leven opgepakt nooit daal ik die trap meer…

het huis telt de stappen kraakt zijn trappen in het slaan van de deur zit de tijdloze sleur het interieur heeft de geur van verleden de tafel is oud een bank droomt gerieflijke plooien gordijnen zijn zwaar van het lichten der jaren de muren bekrast en belast met herinnering thuis is vertrokken het huis staat te koop…

Blijkbaar, maar wat hadden we een lol kunnen trappen als je was blijven leven. Als ik met jou van zwart wit had kunnen maken en jij Ingrid aan mij had kunnen voorstellen...…

ongrijpbaar door de vingers voelen de gedachten week als niet te bevatten of juist wel, wie het weet onvindbaar door het bos groeien de takken weer als niet te trappen of juist wel, wie het deed ontroostbaar door de mail denken de woorden veel als niet te snappen of juist wel, wie het schreef de waarheid verschilt in de randen van…

Geef trappen onder mijn hol. Laat me zoeken naar een wonder. Bewonder zo mijn losse bol. Verpulver laffe angsten. Maak dood die valse God. Verbied misplaatste trots. Bied moed als hoogste bod. Leer liefhebben, geef genot. Laat me branden als een rots.…

De kippen trappen wel eens op hun kuikens maar nooit uit woede. De vrouwen weven de tapijten, waar vele mannen overlopen. Daklozen in hun doos het lijkt of mijn doos nog veel kleiner is. Komende dagen van nevel, de zon vergeten staan we machteloos?…

Na Clintons hondje weiger ik er nóg eens in te trappen Het nieuws dat overal inmiddels al is opgedoemd Dat naar Van Vollenhoven 'n planeetje is vernoemd Ja leuk hoor, 1 april: hou nou maar op met al die grappen Dat rotsblok, gaan we straks bij Pauw en Witteman nog horen, Lijkt sprekend op een man met bril en héle grote oren.…

het water stroomt naar waar de wind en de maan het wil verzet zich niet al was het maar een keer uit balorigheid zoals ik soms een bal wegtrap net voor de voet van wie ook trappen wil de wolken jagen voorbij ontdoen zich van hun grauwe last maken deuken in mijn humeur nee soms is alles het net niet en probeer ik maar een gat te dichten…

Trappen langs de grazige weiden Tot er niets meer is dat stremt Zie hem daar die bocht aansnijden, de man die voor geen onheil remt.…

een jonge Cruijf in de dop speelde met anderen in een speeltuin in de buurt nog even balletje trappen afgelopen woensdagavond keerde jij op de afgesproken tijd niet huiswaarts, velen gingen opzoek in de hoop je te vinden verleidt door mooie woorden liep je te goeder trouw de verkeerde kant op slechts negen lentes mocht je worden…

gewapend met graafmachines is het gevecht losgebarsten omheining is niet meer of wordt uit de grond getrokken om de kustlijn te beschermen tegen wind en zeewater mensen worden gezandstraald terwijl zij zich een weg banen tegen de wind in, zand zit overal mascara loopt uit golven beuken op de kust knabbelen zand van het smalle strand trappen…

Over stille wegen van verzwegen woorden liepen wij door de groene plantsoenen van het stille zwijgen de nauwe straten van het niet begrijpen de stilwater grachten met de diepe gronden en onze monden vonden niet de woorden om bruggen te bouwen wij kwamen los van ons verhaal zo daalden we de trappen af elk in zijn eigen Babylonische…

Fiets pakken uit schuur lege flessen in fietstas lucht voelen binnenstromen in longen danken, dat je zomaar fietst beschermende kleding hebt jouw benen trappen iets te doen glasbak mensen te zien Dan...iemand met rollator jij stapt af voor praatje, zomaar zij deinst achteruit. Ik stap op vlug weg weer terug.…

Het luchten het treffen het breken het stelen het vasthouden het opvreten het winnen het schenken erin dragen wie achterbleven de weg naar het hare het laten uitgaan, maar wie krijgt het erop trappen, alsof het niets was met heel mijn 'tuut' de vrouw van je 'biep' een pak van mijn 'zap' Waar het pompend van vol is en wat er dan…

ik spiegelde in glas zag anderen op mijn schaduw trappen zwaaide en keek om hoorde slechts de echo’s van hun passen ben in het volle licht getreden mijn silhouet is nu verbannen uit het heden ontmoet de zwarte kat loop onder ladders door het onverwachte heb ik wel gehad leer eindelijk beseffen dat alles wat ik doe mijn schaduw…

in lilarood daal jij witmarmeren trappen af een gracieus entree de parfumvlinders fladderen met je mee je danst op hooggehakte lange benen zwarte laarzen om de schenen je robe rokt tot op de knie de adem stokt als jij je draait met vleugjes lente in je ogen langs het witte marmer weer naar boven ik begin in hemel te geloven…

op de trappen van de stad. door talloos treden uitgesleten. strompelen we naar boven. met kromme oude poten.…

je vindt het leven oneerlijk van achter je masker je doet je zoveel sterker voor dan je bent - ik zie toch hoe je tranen langzaam over de trappen rollen - waar is ze nu die liefde?…

Moet ik vrede sluiten juist met jou, die alle vrede uitsluit en kwam trappen tree voor tree tot de ladder van geluk geen sport meer over had?…

Alleen een slang om dood te trappen.…