Alle inzendingen over tristesse

hij is de aanfluiting van een goed humeur zijn lip lepelt de kleinste oneffenheid van de vloer die daar ligt, op de loer voor elke gelegenheid hem een bobbel onderweg te zijn in zijn nabijheid alom ter tijd bloeden alle bloemen strómen de blaadjes om enkel te verwelken in zijn eenzaam paradijs van sip en neergeslagen hij is de triestheid…

'schuilend onder het droppelend lover' met deze fraaie volzin van de jonge dichter Hans Lodeizen begon het destijds de weemoed van weleer die nooit verdween maar altijd hangen bleef in mijn persoonlijke dampkring de vasthoudendheid van melancholie die rondwaart als een onontdekte planeet in de ruimte die mijn wereld heet... ik heb…

Dik, diepzwartig zwart Milibaren van graniet Grijsgeslagen lagen regensluier Uithalen van verdriet Einder van ondeelbare nietsheden Lamenterend gekrijs van meeuwen Zwenken in waterwolken, in waterwolken Daar, waar weten op spijkerbedden rust Herinneringen zuchtend kwijnen En mijn bloed als stroop plakt aan mijn hart Dik, diepzwartig zwart…

Het meisje doet haar kleedje uit laat de woorden zien, die beroeren lange nek en schouderbladhaartjes de nerven van haar ruggengraat Zij nodigen uit tot levenslang kussen vederlicht strelen van het gemoed Zo bestaan zij in de naaktheid van ouderwetse dingen en tranen om wie men liefhebt en vervolgens met tanden in de onderlip tegenkomt…

Dan, samen over de glooiing, tristesse in het brandpunt, maar bovenal levensbalsem, een uitgesponnen samenvlucht. Gestuwd door de kracht van gescheurde zielen, oude verhalen van slapeloze nachten, grimmige straten, afwezige vrouwen.…

Een eenzame eend in Eemnes dronk op nieuwjaar zijn twintigste fles en ook die ging verzegeld te water met 'aan vinder' als naam en adres en de wens: 'welkom vroeger of later in dit gastvrije tweeduizendzes'; toen een postduif toevallig passeerde en hem aansprak met "bonjour, Tristesse als je kerstpost voldoende frankeerde was je drankgebruik…

hij, de gekroonde de erfgenaam van tristesse schrijft met letters langs het licht als eeuwen nog moeten ademen in toekomst onbegrensd als zeewind waait zijn poëzie doorheen zijn brandend bloed tussen duinen en het dwalen, druppels en rozen, geknield in een keel vol tranen waar hij de liefde verheft in schoonheid tot in de plooien…

In de muiskleurige vaalheid van een bidprentje hangen bevroren tijdsdruppels als ijspegels onder takken en arduinsteen, de tristesse in verbijstering verstard. Hemelpluis heeft het herkenbare ontvormd, alsof na een poedersuikeroorlog de wereld herschapen werd tot een collectie vreemdsoortige meringues.…

O dichtertjes van hart en ziel en pijn Van bloemetjes, van bij en chirurgijn Van droefenis, tristesse, van mijn en dijn O lezertjes van hebben en van zijn O dichter van de actualiteit Van politiek, van afgunst wijd en zijd Van rampspoed, tweedracht, ruzie, haat en nijd Van transgegendereerde man of meid O lezer van HP en van De…

Ik drink Château Tristesse na hevig bloeien. Jij moet van melk nog groeien. Je morst. Ik hoop dat je erbij zal zijn als ik met knoeien mijn dorst nog éénmaal les. En dan de wildste ranken bij mijn steen zal snoeien. Ach, laat nu maar, net als pa, een mooie boer.…

Ik herinner me ineens wat woordjes Frans: l'amour, la tristesse, dat soort dingen, besluit dan in mijn beste koeterwaals zacht voor me uit te zingen. Van dat soort dingen dus, van dat soort dingen. -------------------------------------- uit: 'Hier begint het leven.', 2012…

verder dansen van de tijd zuigen z'n ogen dat ene beeld nog wat vaster aan Bij 't naar buiten kwakkelen raakt hij voorgoed verstrikt in zijn eigen oprijlaan In de wereld boven hem schemeren en drijven ontgoochelde zeesterren steeds trager van hem weg en hij zag niet beter en bekeek de hele dieperik als een troebele plas van helblauwe tristesse…

. _______________________________ BOSBRAND Mon dieu, quel chaleur là, monsieur Adjudant Mijn god, les forêts et les bois staan in brand U zou uw naam eer aandoen, als aide de camp Ik heb nu al meelij met ma douce France Quelle tristesse, sécheresse mon pays des vacances…

En dan hoor ik van u nog eens graag 'Tristesse van Chopin' De toetsen van de piano klinken dezelfde taal zonder woorden. Bij het klavier schrok ik van de hevigheid van mijn gevoelens en het verschil voor gevoel en liefhebben als ik uw wangen streel in woorden van fluweel.…

Desondanks was het een krachtig moment doordat mijn gemoed even was aangedaan maar in elk geval heb ik deze melancholie in schoonheid en tristesse opgenomen omdat er niet aan te ontkomen of te ontsnappen valt tegelijk een bijzonder en uniek plaatsje gegeven om nooit meer te vergeten.…

Desondanks was het een krachtig moment doordat mijn gemoed even was aangedaan maar in elk geval heb ik deze melancholie in schoonheid en tristesse opgenomen omdat er niet aan te ontkomen of te ontsnappen valt tegelijk een bijzonder en uniek plaatsje gegeven om nooit meer te vergeten.…

Op welke wijze deze momenten in mijn leven zijn gekomen waar de natuur zich terugtrekt om zich voor te bereiden op wat komen zal en waarbij ik soms ongemerkt wat vaker stil sta bij de vergankelijkheid van het leven samen met een stemming van melancholie als schoonheid en tristesse geworteld in het lichaam.…

Weet je nog dat wij fladderen en vlinderen in een ruimte waar losse gedachten en speelse vrijheid heersen, de zin naar meer ondersteund door het wakend licht dat nooit meer dooft, een echte verbintenis maar nu wordt aangekleed door melancholie in schoonheid en tristesse, een tekort nabij.…

Vruchtbaar plekje waar hun klanken vloeien in een knisperende taal waarbij open en transparant zitten op één lijn terwijl fracties heimwee, melancholie en nostalgie in schoonheid en tristesse zich ook laten meestromen in deze nooit eerder gehoorde golven; een stille mijmering nabij.…

Hoe gevoelens van geluk en vreugde geheel onverwacht door heimwee wordt overgenomen, melancholie als schoonheid en tristesse Het jong ontluikende verliest het eerst ontsproten blad terwijl volwassenen hier en daar hun verval laten zien en treffen al voorbereidingen voor het overleven van de winter.…

Hoe geheel onverwacht en plots fracties vrolijkheid wordt overgenomen door heimwee, melancholie als schoonheid en tristesse Het jong ontluikende verliest het eerst ontsproten blad terwijl volwassenen hier en daar hun verval laten zien en treffen al voorbereidingen voor het overleven van de winter.…

Vruchtbaar plekje waar hun klanken vloeien in een knisperende taal waarbij open en transparant zitten op één lijn terwijl fracties heimwee, melancholie en nostalgie in schoonheid en tristesse zich ook laten meestromen in deze nooit eerder gehoorde golven; een stille mijmering nabij.…

feta (21k volgers) - boerderijdieren (7k volgers) - van de weg af (147k volgers) - cartoons (15k volgers) - witte keukens (45k volgers) [verbose] maar nu het aggregaat van de neigingen(conatus) de diep in het plasma van de aansturing geborgen traan van verlatenheid zo verlost, en deze vacuole van wonderbaarlijke tristesse…

bezemwagen Wat pillen graag, mijn klok heeft twaalf geslagen 10-Tarbes - La Pierre Saint-Martin Ach, vrijheid en gelijkheid, broederschap Wat zijn het toch een prachtige begrippen Eenieder zou vandaag een Fransman tippen Helaas, de Franse feestdag bracht een klap Geen jour de gloire, dus ook geen Marseillaise De winnaar heette Froome, bonjour tristesse…