Alle inzendingen over tweede kamer

jouw stilte laat zich soms zo horen dat ik mijn oren er voor sluit als jij jouw pijn verwoordt zo zonder woorden sluip ik stil de kamer uit daar elk woord door mij gesproken door jouw geluidswal wordt gestuit…

ontwakend word ik gewaar van de aanwezige naast mijn bed mij troostend toesprekend met enkel het daar zijn dan langzaam in de verte verdwijnend alsof de kamer eindeloosheid kent ik weet nu wat ik moet weten rust voert me mee.…

De beveiliging is toegenomen Nu het land alweer gaat kiezen Houden bodyguards alles in de smiezen Om een aanslag te voorkomen De nieuwste beveiligingsplannen presenteerde de kamer pas Het hele gebouw krijgt vliegtuigwerend glas.…

Gewoon in je kamer staan met mijn rug tegen de muur. En wil je het weten dan zeg ik het juiste uur. Ook al sta ik daar stil, ik zal voor altijd lopen, want door jouw liefde aan mij gezonden, blijf ik voorgoed opgewonden.…

Duisternis trippelt op zwarte muiltjes mijn kamer binnen en streelt mijn gezicht. In de verte zingt een minaret het avondgebed en ik, sluit mijn ogen.…

Jouw stilte laat zich soms zo horen dat ik mijn oren er voor sluit Als jij jouw pijn verwoordt zo zonder woorden sluip ik stil de kamer uit Daar elk woord door mij gesproken door jouw geluidswal wordt gestuit.…

Een pareltje licht in een donkere kamer, een stralend gezicht en een vriendelijk woord, een droom in de ochtend en rode gloed het zijn van die dingen die alles weer goed en verheven maken, de ruzies doen staken en vrede ontwaken.…

moeder kind ken het einde als begin van wachten op een nieuwe noemer kijk het afgesloten venster door en uit de kamers zonder licht vertaal hun diepte als het zicht van mijn bestaan en reik mijzelf een open kader aan…

ziet u mij op de vensterbank van de minuscule witte kamer staan waar zij u hebben aangebracht ? - mijn bladeren in de wind zwaaien voor u en fluisteren: ik houd van u...…

De Kamer kon dat volgens hem wel weten. Dat hij het zelf niet snapt, is hij vergeten.…

Reeds trad hij aan: lid van de Kamer Otter. Een Drents accent weerklonk en veel gestotter.…

waar eens verdachten in veel te rokerige kamers verhoord werden keer op keer op keer, wonen nu zij van hogerhand die alle leugens toedekken met gebroken wit zodat de waarheid nimmer aan het licht zal komen…

Schaduwen worden bedwongen, kamers gezuiverd van zwart. Je valt in slaap op een valse brillante.…

De tafel voor het ontbijt gedekt de koffie zojuist gezet de aangeschoven stoel blijft leeg haar stem klinkt door de kamer "kom je nog" de koffie is onderwijl koud geworden dan hangt ze haar woorden aan de waslijn.…

ogen die dichtvallen misschien jouw ogen wie weet die van mij een soort sluimer die je overneemt van de sluimerende ander in de schemer van de kamer op klaarlichte dag en buiten stemmen van jonge dochters in de eerste zon…

Zo treurig staan je ogen wanneer je naar me kijkt lach of dans voor mij dat is altijd beter doe iets wat er op lijkt ga de kamer met goudstof behangen als je goed luistert kun je iemand horen die fluistert ik ben niet meer door dit leven gevangen.…

De Kamer heeft een stiekeme commissie Waarvan een lid heel slinks in het geniep Met een geheimpje naar de kranten liep En iedereen vraagt zich nu af: 'Wie issie?' De huichelaar, de gluiper, de schijnheil Een stiekemerd,...en dus geheel in stijl.…

Het is zo ver, ik ga dit jaar studeren Op kamers wonen in de grote stad Ik ben die dorpse sfeer hier meer dan zat Ik ga het ruige leven kennen leren Die introductie, daar zal ik niet zijn Dat lijkt me niks, zo zonder bier of wijn…

Om echt te lezen moet je alle lichten uit doen, woorden houden van duisterheid zoals het beeld houdt van de donkere kamer. Onder hen beiden zouden ze zonder geluid te maken de wereld kunnen vervangen. ---------------------------- uit: 'De gedichten',1998.…

Het laatste zonlicht kijkt de kamer binnen. De stralen reiken in het late uur tot aan de overstaande verre muur, en toveren die om tot schilderslinnen: Een kruipend kleintje maakt er in goudgeel met schaduw een bewegend tafereel.…

de kamer is ontvolkt naar evenbeeld gevoegd gestold tot stilte neergedaald in stof met lege adem gevuld roerloos aangezet meerstemmig weerschijn tekent reeds de wand door schemer die eeuwig het daglicht tart…

De Eerste Kamer: twaalf uur debatteren De koppen zijn verhit en het wordt laat omdat het over nabestaanden gaat die al of niet akkoord gaan met doneren Doneren? Mooi! (Gehoord in wandelgangen) Maar ‘t allermooiste is toch wel ontvangen!…

Dus zeg, al gaat de Kamer ook tekeer: ‘Dat weet ik om de dooie dood niet meer.’”…

wacht tot het blad beschreven is de inkt gedroogd het suizen verdwijnt iemand uit zijn kamer komt de taal van oorlog dooft we de doden horen wreedheid weerloos wordt mededogen de sleutel en het koningswoord liefde is…

De Eerste Kamer heeft hem aangenomen, waardoor er straks meer opvangplekken komen, maar Wilders zegt: ‘We hebben een probleem.’ Kom op! Wie écht problemen hebben, Geert, dat zijn de vluchtelingen die jij weert.…

Mijn kamer is wit De ruiten zijn beslagen. Daar wordt op de deur geklopt Glimlachend treedt ze binnen Ik vergeet voor even te denken aan het naderende einde van de wereld Ze gaat zitten De oprukkende kou is niet meer buiten te houden…

Lieve Opa, Mijn moeder, die is zwanger nu ongeveer 10 weken en opa, ik denk dat ik je al aardig ken Daarom vertel ik je dat is gebleken, dat ik er 1 van een tweeling ben En lieve opa, omdat ik jou zo aardig vind, krijg jij van mij een kusje en ook 1 van je tweede "kleine" kind dus, van mijn broertje of mij zusje.…

haar geschoeide voeten breken het dode hout een tweede maal naar de verdoemenis mijn laatste klacht vervloekt de schaduw die behoedzaam haar trage tred hardnekkig volgt elke schim omlaag geworpen door het maanlicht jaagt de huiver en het bloed omhoog zo blijft zij in kringen toeven waar het heden steeds verleden tijd omschrijft…

Met tranen in de ogen schil je mij, rok na rok snijd je grove stukken Je huilt er zachtjes bij In de kern schuilt het geheim je brengt het dichterbij Ontdekt een vage schittering verdwenen na de eerste blik Je kijkt een tweede keer Oogleden gaan op en neer Een dikke traan zout mij conserveert, jij bent weer vrij…

na wang op wang komt lip op lip een ander intens bezig zijn neuzen zitten in de weg bloed stuwt vol venijn een spel van golven op kusten gespeeld waar mensen rivieren zijn en passie wordt gedeeld zacht vermengen zielen in een dansend aureool één speelt de eerste, de ander tweede viool…