51 resultaten.
Hans maar dan Anders
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 163 Ik zag eerst uitdijend vlees
dat vrij van bestemming was
naar een beloofd land trok
waar vele schapen blaten.
Ik zag geen mensen maar
brokken onduidelijkheid
een evolutionaire biologie
voorbij mijn eigen afslag.
Nu zie ik weer dieren
herken ik echte personen
zitten de terrassen maandag
te balen van het overwerk.…
Keien
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 78 Keien
je vindt ze overal
keien
ze zijn in duizendtal
keien
die steeds uitdijen
op landerijen
ontelbaar in tal
Keien
waar komen ze vandaan
keien
ze liggen zelfvoldaan
keien
in lange rijen
allemaal keihard
niet kapot te slaan
Gletsjers kwamen vanuit het noorden hier
en ze wreven als schuurpapier
de rotsblokken glanzend rond en glad…
Waterkamer
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 276 Op weg naar zee passeer ik luchtkastelen
en woningen zonder bewoners
vervallen oude huizen die als losse hulzen
na het treffen in het landschap liggen
de daken bieden geen beschutting meer
gunnen de roofvogels een onbelemmerde blik
in de lege buik van bescherming
slechts een verstomde angstkreet houdt zich
uiteengescheurd verborgen in uitdijende…
Antropoceen
gedicht
3.0 met 4 stemmen 1.210 Hemelse maaiers maken lange
dagen in een uitdijend heelal.
Later onderzoekt iets de laag
waarin mijn voetstap stil viel,
mijn stem zweeg.
Het wachten is op kosmisch
vuurwerk, speels spektakel,
opnieuw begin.…
Haveloze totempalen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 49 Woordenaar buitengemeen erkentelijk voor zijn zonovergoten bijdrage van gisteren, als een der lomen, aan het immer "uitdijende" rijk der zoevende klankdichten ...
Al vrees ik dat Pygmalion
zou schreien
Bij 't zien van een paar
ouwemannendijen
Met blaasbalgkuiten als
twee totempalen
Is daar wel inspiratie
uit te halen?…
Het onzekerheidsprincipe van Heisenberg
gedicht
3.0 met 25 stemmen 10.295 Ijzig kalm rekent hij ons de ware omvang
van onze immer uitdijende onzekerheid voor.
-----------------------------------------------------
Werner Heisenberg publiceerde in 1927
een van de belangrijkste principes van de kwamtummechanica.…
LE CARNAVAL DES MOTS
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 591 Oranje kastanjes die spreken tot druilige droesem,
een Indische drum met neuriënde nagalm in de
onbewuste wateren van je geest, klaterende gedachten
die overdríjven en óverdrijven; ook doorkijkjes
op de uitdijende cijfervelden van pi...…
"Euterpe"
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 86 en vaker vraagt om lyrische aandacht
maar dan middels de vingers van 't scheppen
waaruit enkel ikzelf iets van wording verwacht
wijl ik gevoelens in een zwanenmeer mag deppen
het is voor mij als het leven, als de mens alleen
waar vooral het heelal mij zal begrijpen
het is goed wat ik doe en kent geen kilte
en mag er zijn en zal vrijelijk uitdijend…
BRILPOETSDOEKJE
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.677 De lucht is vervuld van scholekstergeschreeuw
mijn moede hoofd van sombere gedachten
kon de belastingdienst niet één weekje wachten
als antwoord van de ambtenaar een geeuw…
De blauwe hemel staat vol uitdijende strepen
vliegtuigen lawaaien ongezien mijlen per uur
past die verspilling eigenlijk wel in de natuur
of moet deze als uitzondering worden…
alleen in een loft
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 547 dragen vloer en dak
bloemen, kaarsen en linten
tot een halve maan geschikt
als een pronkstuk op tafel
de trap wentelt om een spil
voert me naar het doorwoelde bed
een matras van schuimrubber
die ademt door gaten
ik slof over visgraten van gelakt hout
de stad slaapt al
de wijk is wijd van stilte
niet nodig dat ik deze dag laat uitdijen…
Een traditioneel gedicht
gedicht
4.0 met 352 stemmen 10.451 Lijnen en plannen maken
dit uitdijende weiland. We zijn aangekondigd - houd je mond toch,
je ziet ons spoken, zoek een betrouwbare bron, huiverig voor iets
dat maar voorbij blijft gaan. Dan sta je recht en grijpt me beet. Nee,
het was andersom, je viel zelfs in het slootje.…
Kwan Yin
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 137 Hier heb jij gezeten, rug geleund
tegen de oude tempelboom
van zo'n duizend jaren oud
Je ogen waren gesloten
keken in de verre diepten
van een uitdijend heelal
Spinrag verbond jouw gedachten
handpalmen opengevouwen naar boven
hemel en aarde verbonden door jou
Het lichaam zat verborgen
in het donkerblauw, haast zwart
aan jouw gezicht viel…
ADHD is maar relatief
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 680 Juffrouw,
u heeft mij
met veel geduld geleerd
dat sinds de oerknal
in ons universum
sterrenstelsels zich
met snelheden
evenredig aan hun afstand
in alle richtingen
naar een ongewis einder spoeden
dat die stelsels
door onderlinge zwaartekracht samengehouden
roterende systemen
van miljarden sterren zijn
die in dit uitdijend heelal…
Outopia
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 63 Vervolg op mijn eerdere bijdrage
van 16 juli jl., "Jupiter's Roos"
_________________________________
DARK ROSE
Nog even over de recentste
versie
Van 't altoos immer uitdijend heelal
Het tijdloos eindeloos oneindig
al
't Is iets van Webb dat ik nu van heel ver zie...…
Genesis 1
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 424 Ik droom dat ik ouder ben als 't heelal
in zwanger ruim wacht op dingen die komen;
ruimte explodeert in uitdijende golven die
als baringswarmte door m'n lijf stromen.
Materie-nevel condenseert in groeiend ruim;
zwaartekracht verdicht nevel tot eerste
sterren, planeten en zwervend puin.…
Wat zag Boeddha?
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 246 misschien zag hij een rijke mozaiek van bloemen
die zich verstrengelt in karma aan elkaar
uitspreidden richting de uiteinden
van een immer uitdijende vlakte
misschien rees hij omhoog
op het waterbed van een sobere fontein
richting de top van de Dhamma-berg
onzichtbaar, op oneindige hoogte
misschien werd hij opgezogen door een zwart gat…
Levenshonger?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 23 uitdrukken, misschien
een ultieme vorm van meerslachtigheid, als
dat woord bestaat, ervaart als extra waarde
waarop ik mij verlaat, de stilten zijn ervan
doordrongen, bloed ijlt door de longen
het maakt mij oud en tevens jonger
om de vezels te laten doorbloeden, een
oneindige beweging van overlevingshonger
exponent als raderwerk in een uitdijende…
Als dat eens kon..?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 23 Er was nog niet geploegd
er was nog niet gezaaid,
het groenste fluweel van de
wereld was nog niet geboren,
een cyclus, synchroon in getijden
bracht rust en ruimte op den duur
waarmee alles de kracht ontleent,
nu kussen we niet alleen het vuur
uitdijende dominantie neemt toe,
de woestijnwind brengt ons zwetend
de mantel van de onbalans…
Gedrocht
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.236 De stad en haar wijde, uitdijende ring was een speeltuin.
Hij liet zijn keel smeulen.
Sintels dwarrelden op beton.
Brandweerslangen spogen rillend naar zijn logge poten.
Te laat.
Hij slorpte met zijn krultong een kind op.
Dat verdwaald en blind
Om mama bleirde in paarse ademnood.
Het zuur knaagde aan onze kuiten.…
Mijn lijf
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 270 Begin bij mijn tenen, langs hielen omhoog,
mijn kuiten, knietjes, dijen,
zijn in de loop der jaren flink gaan uitdijen.
De grilligheden van het leven, zeg maar.
Bij mijn billen aangekomen,
die ik wat graag plant in een heel comfortabele stoel,
denk ik, smaller zou mogen, maar ja das een ijdel doel.…
Spijtprik
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 124 Liefst twintig titelkandidaten, na een lang coronajaar bijeengeturfd en uitgeschreven door de Dikke Ton den Boon van de al even Dikke Van Dale, maakten kans op een plekje: een 'entry' in het immer uitdijende woordenboek van de gelijknamige uitgeverij!
Die woord'ratrace' is echter uitgelopen op een controversiële twittervictorie...…