7880 resultaten.
zelfbevlekking op het strand
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 796 je wil niet weten
hoeveel mensen
hoeveel zoutjes
aan het hete strand
in één dag eten
op hun stoelen
lakens matten
of gewoon op zand
witte uitslag
op de huiden
in vette vlekjes
als bij kaas
gesloten oogleden
dicht gepekeld
in scheveningen
zeggen ze laconiek
die zijn gaar
voor de visfabriek…
Toenadering
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 280 Ik wacht
op het teken
in je ogen
die vonk vol
mededogen
om even wat
dichterbij
te mogen
al is het met
gesloten ogen
jij, die mijn ziel
zo zorgzaam
blijft zogen
blijdschap in mij
want het is goed
tegen uitdrogen…
Soort man
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 174 Heb er ook één van hout in mijn kamer
hij is deel van een kolossaal paar
dat naar elkaar kijkt
of geacht wordt naar elkaar te kijken
Maar meestal kijken ze langs elkaar heen
door uitdroging zijn er grote barsten in hun lijven.…
echt knipogen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 73 achteraf bezien
moet je leren knipogen
voor schone ogen
leren knipogen
tegen het strooien van zand
tegen uitdrogen
achteraf bezien
voor de weerspiegelingen
en herken je mij
leren knipogen
voor de ernst van de lichtheid
onverwacht geluk
achteraf bezien
het echte knipogen
doe je op het land…
BLUT
hartenkreet
3.0 met 44 stemmen 3.454 Zwervend over vlakten
Eenzaam en blut
Dronken door uitdroging
Op zoek naar m'n hut
Uitgekleed door de maatschappij
In de commercie verdonken
Een berg onzinnige produkten
Stonden naar me te lonken
Ik heb alles gekocht
Ik heb alles uitgegeven
En daarvoor de duurste prijs betaald
Ik blijf blut mijn verdere leven…
het strand
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 99 Liggend in de vloedlijn baadt
Ik mij met kosmisch licht
Mijn koude huid wordt gezandstraald en mensen al om
Ik zie dat vanuit de zwarte horizon een vrouw zich losmaakt
En mijne kant opkomt
Ze is mooi. Ze is fraai. Ze is mijn alles.
Dichterbij.. dichterbij en nu is ze ..
‘Hallo, schone vrouw kunnen we wat?
Ze loopt mij straal voorbij, ze…
kust
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 114 het geluid van de zee
ademt kalmte en rust
en ik ga daarin mee
waar het water het land kust…
Wegkwijnen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 1.005 Het druppelde in de plas
Het tinkelde in mijn hoofd
Doffe dreunen
Het sijpelde binnen als een bijtend zuur
Maar dan zout
Ik droogde uit
Zonder jou los te laten
En toen het regende
Werd het droog…
Dagje strand
snelsonnet
4.0 met 6 stemmen 148 We gaan vandaag naar Zandvoort bij de zee
Een dagje zwemmen en wat pootje baaien
Of in een kuil ons lekker bruin te braaien
We nemen broodjes en ook koffie mee
Daar komen jongelui het strand opstromen
Ze willen toch niet op de koffie komen?…
Zon, strand, zand, wind en.....
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 178 Donkere wolken kwamen aan
een wind stak op best hard
beter nu naar de boulevard te gaan
echter voor 'k zover kwam:
Werd ik gezandstraald niet gering
kijk een uitje op strand met uitzicht op zee
Is 1 ding,
maar al dat zand waar 'k niet om vroeg
was wat ik mee naar huis droeg.…
Dromend van mijn leven in de stad
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 38 alleen maar vast
als in beton, het zand
is hard geworden, ja
als er toeristen waren
zou ik naar ze zwaaien
op hun foto’s, maar
er is niemand
ik voel niet eens meer
hoe koud mijn benen zijn
ik denk aan veenmoerassen
die mens en dier verzwelgen
en ik denk aan passanten
die me te hulp komen
voordat ik ga hallucineren
en wachtend uitdroog…
Scheveningen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 429 Hier, vandaag, aan het strand,
van Scheveningen.…
Eigen schaduw
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 154 Zie mijn eigen schaduw niet meer,
Twijfel over mijn bestaan -
Hoofd vol loden gedachten,
Gedachtenstroom stroperig
Tot stilstand gebracht
Buiten bruist het leven
Binnen leeft de dood…
Het zout van de zee
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 97 Ik ruik het zout
Van de zee,
Zie het duingras
Dat moeiteloos
Meebuigt in de wind -
En even,
Heel even maar,
Voel ik me weer
Een veilig kind…
Sterke hartjes
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 64 Met hen
Ze zitten op het strand
en kijken naar de zee.
Een grote groep
iedereen op zijn plaats.
Ze gaan luisteren
naar de roep
van de ene
die het signaal geeft
dat het tijd is.
En dan bewegen ze hun vleugels
en beginnen te lopen
verlaten de grond
en hoog op gaat het.…
Stil strand
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 147 ons mooie strand
en levendige dorp
heeft uitgestorven straten
de zee is kalm
alsof ze vredig
zo verlaten
haar golven van gemoed
kan laten stromen
uitgerust aan een rustige kust
ons stille strand
blijft onvermoeibaar wachten
niets veranderd wat is verankerd
in ons hart
zo dromend langs de lijn
weten we waar we trots op zijn…
Ik die had kameraadschap uitgegeven
poëzie
4.0 met 2 stemmen 953 Daarom omfloerst nu waas van smart mijn ogen,
ik zie mij door de leege jaren zwerven
die liggen voor mij een verlaten veld;
en zie de bronnen van mijn kracht uitdrogen,
mijn hart verdorren in dit levend sterven:
ik had mijn zaak op broederschap gesteld.…
modderman
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 74 de grond is doordrenkt
modderig naakt
mijn kippenvel wentelt zich
geheel omhuld met drek
houdt het ongedierte op afstand
modderman
een leven vervat in nat zand
letterbrij verstikt haast
heel de dag breien woorden zich
als een sluier voor mijn ogen
voor uitdrogen oppassen
hardheid beknelt pijnlijk
daarom laat ik mij beregenen…
Zwalkend
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 379 Het zwalkende schip
met de koers ver te zoeken
ten prooi aan golven…
innemend
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 515 is laven
ter ontschaven
van weerbarstig
kreupel
hout van 't woud
al heel jong
gekapt bekneveld
gebutst domme nagels
zomaar in getimmerd
uitgedroogd ingeteerd
afgestempeld verzegeld
voor onbekend en onbestemd
ziet nu:
loten lopen uit
lang leve de brouwerij
zo ziet men maar
nog ongelaafd
is onbeleefd…
Strand
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 1.341 "
en met een reuzeklap
zit je ineens
weer op het strand…
De bij aan het strand
poëzie
3.0 met 31 stemmen 2.916 Zeg, zwerfse zuster bij,
Gevleugelde schalmei,
Waartoe verliet gij 't zoet der bloemen
Om moederziel alleen te zoemen
Slechts tot de zee en mij?
Verlokte een dichterluim
Ook U tot plichtverzuim,
En zoekt ge, als ik, door 't licht verblinde,
De honing voor Uw droom te vinden,
Ach, in een kelk van schuim?…
Strand
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 894 Met jou op het strand
Sterren in de lucht
Met jou in het zand
slaan mijn gedachten op de vlucht.
Onduidelijkheid is overal
overal is onduidelijkheid
En ook weer in dit geval
Is het de ander die er onder lijd..
Waarom is de zekerheid nergens te bekennen?
Waarom weet ik niet wat ik bedoel?
Waarom lopen mijn gedachten mij te jennen?…
strand
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 1.302 wandelen langs
verlaten stranden
blote voeten
in het zand
met de zon
hoog aan de hemel
samen lopen
hand in hand
lekker luieren
schelpen zoeken
uren zwijgen
uren praten
boeken lezen
echt genieten
en de boel
de boel maar laten…
Strand
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 502 Gouden haar
geborsteld door wind en water
gewassen door bruisend schuim
dansend in de storm
koesterend in de zon
lonkend met je gele lokken
bemind door kinderen
blauwe golven verlangen
strelen je glanzende vacht
plukken aan je pronkende pruik
dwingen je door donkere diepten
door paarse poelen verblind
en laten je nimmer
met rust…
Strand .....
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 411 Een lange wandeling aan het strand
water, zand en niemandsland
Gedachten verdwijnen met de golven
zij worden onder zand en schelpen bedolven
Uitwaaien, de honden rennen om me heen
zij genieten net als ik ook van top tot teen
Het is heel stil in mij, een vreemd soort rust
waarom ben ik niet geboren in 'n plaatsje aan de kust ?…
Het Strand
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 779 Moeders schreeuwen hard hun naam
Het zout van de zee plakt aan mijn lijf
Ik voel me als een verloren zoutpilaar
Op een droge uitgestrekte vlakte
Maar helaas, niets blijkt minder waar
Ik ben nog steeds hier op strand
Argwanend kijk ik om me heen
Stiekem in gedachten doe ik een wens
En zou ik willen dat het strand verdween…
op het strand
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 834 De wind die door m’n haren waait
Het water dat je hoort ruisen
Het warme zand dat m’n voeten aait
Onze blikken die elkaar kruisen
De laatste boten naar de haven
De laatste zonnestralen op mijn gezicht
De laatste paarden die langs komen draven
Jouw blik op mij gericht
Mijn voeten in de branding
Mijn jurk wappert in de wind
Een vlieger…
en nu naar het strand .....
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 930 In de grijsgrauwe mist
probeer jij te vatten
elk onbegrepen woord
zichtloos, zinloos
blind voor gedachten
zie je jouw beeld
kleurloos, koud
klinken klanken
kil in het duister
waar vergetelheid
geen warmte brengt
tot aan de dageraad…
strand
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 784 miljoen zandkorrels
aangespoelde kristallen
juweel in de zon…