Alle inzendingen over van harte

Vertrouwen is Weten met je hart Luisteren naar je hart Doe je door: De stilte op te zoeken En uitsluitend aandacht te hebben Voor het hier-en-nu De stilte is de stroom Die ons naar de binnenste Kern van ons wezen voert Waardoor we te weten komen Wie we zijn En we onze innerlijke kracht Kunnen ervaren…

diep van binnen in jouw hart Is dat liefde en beminnen, of nog steeds dat bangelijk hart ? Ik wacht nog even op jouw woorden, wil je ja zeggen op mogelijk geluk ? Gaat de muziek dan verstaanbaar worden Of sterft het weg, voor altijd... stuk.…

ik gooi de ramen van m’n hart wijd open sleep afgunst wraak en haat en al het slechte naar buiten ontsmet de be- en aangeslagen ruiten en richt m’n huis opnieuw weer in en iedereen die meehelpt met alles weer opbouwen die mag er straks zomaar in zij zijn het die ik voortaan weet te vertrouwen die ik in mijn hart toelaat…

(haiku’s op een thema) een vluchteling vindt een nieuw huis om te leven z’n hart is nog thuis soms moet men vluchten nogmaals opnieuw beginnen met gebroken hart de vluchteling vindt een nieuw huis maar het blijft leeg wordt nooit een echt thuis vindt de vluchteling ooit weer dezelfde warmte als die van voorheen?…

----------------------------------------- uit: ' Zwaluwen en een zuiver hart', 1997.…

De zomernacht werd zwart, Toen, zacht en duidlijk klonk er Een klare stem door ‘t donker: Mijn zoon, geef Mij uw hart! Ik aarzelde... verward... Was het de wind die zoefde? En weer zei, maar bedroefder, De stem: geef Mij uw hart! Ik wrong mij op de grond, Tot ik de woorden vond: Heer, ‘t moet door U genomen!…

lokroep tot over de horizon miljoenen uit hun schulp ter openbaring hunner wereld haar ingewanden opengesteld consumering binnen haar muren het hoogste goed der net gehuwden met menig zaad geplengd voor ‘t eerst op koud plavuis onder 't oog van niets gezien 't is daar nabij Medina schoon dat ik haar voor 't laatst ontwaard mijn blanke hart…

Oh help hij rolt tikt nog enkel recht en vooruit dit hart van steen Een granieten slag slaat hij op ‘t stort beton, om stil mij te zijn Wachtend op een barst maar erin een wederklop die schopt en slaat…

als ik je hartje steel ben ik dan een dief als ik je hartje verover ben ik dan een piraat wat als het gevoel groter is dan het woord wat als het ongesprokenen plots heel veel wordt verteld wat als onze harten de woorden gaan bepalen die over onze lippen rollen wat als we overstelpt worden met een gevoel dat je niet verklaren of bevatten…

als ik de liederen hoor van verdwaalde zielen komen de emoties tot hogere machten die mij aanhoren in mijn liefde tot de wereld die in puinhoop leeft zien is begrijpen voelen is de snaar van de instrument het bespelen en het voelen is het koor wat erachter schuilt warmte die ik van de stem hoor is de verdwaalde liefde in mijn hart.…

Met mijn wandeling waren er talloze mogelijkheden om mijn hart te vullen met nieuwe herinneringen. De natuur, je valt vaak van de ene verbazing in de andere. Het waarderen ervan is groots.…

Maar ‘k vond, tot wie ik mij wendde, Slechts harten van ijs en steen. Toen stierf mijn geloof van vriendschap, Mijn hoop en mijn liefde verdween. En, zoals mijn hart toen haatte, Zo haatte er op aarde nooit een. En sombere, bittere liedren Zijn aan mijn lippen ontgleên.…

Neem Heer mijn avondbede maak mijn hart van wrevel vrij leg in mijn hart de ware vrede maak mij welgemoed en blij.…

Herinneringen koester ze diep in je hart Beleef vergeten momenten voor een nieuwe start Met weemoed een glimlach wordt vroeger vandaag Maak van heden de toekomst zonder gewetensvraag?…

Mijn hart gebroken In duizend stukjes Drijvend in de rivier Die mijn ziel is Golven zwaar klotsend Die de stukjes vermenigvuldigen Langzaam vervagen ze Totdat de donkerheid ze heeft opgeslokt…

Ze is niet weg, ze is altijd bij u, diep in uw hart. En ooit zult u naar haar toe komen zodat jullie samen heel de wereld kunnen laten stralen.…

Haarlem, terug in de stad van symbolen zoals hier Volherden will ick voor wie het ziet en wil zien zoals ik en meteen hand in hand ben jij daar met mij aan mijn hand in mijn hart aan mijn zij.…

Met hart en ziel.…

Laat je hart zijn dank vertolken om een jaar dat weer begint; om de zon en om de wolken, om de vogels en het kind; om de regen en de sterren, om de bloemen, en het licht; om de vele lieve mensen, om de vriendschap en de plicht; laat je hart van vreugde zingen ook al is er soms ook pijn.…

Haar ogen zijn gesloten Onze harten doen zo zeer want Onze Duif is er niet meer 72 liefdevolle jaren Was zij hier op aard alweer maar nu is Onze Duif er niet meer Met een hart van goud en die mooie glimlach keer op keer maar nu is Onze Duif er niet meer Heeft zij haar vleugels uitgeslagen en vliegt zij vrij door de atmosfeer…

Mijn hart zingt mooie liedjes Dansen in de nacht De dekens om me heen geslagen De ventilator standje 8 Badend in het zweet En mijn hart zingt haar gevoel Al sluimerend in dromenland Terwijl ik door de dekens woel Ik kijk daar naar mezelf Stralend in het witte licht Als ik mezelf langzaam omdraai Kijk ik in jouw aangezicht Dus jij zingt…

De ziel van 'Guernica' ligt in de stille harten Verwoest. Woede. Waarde(n)loos en nooit meer intact Het hart van Guernica met het penceel van Picasso: een open boek.…

Het hart is voorgoed verdwenen. Wat ik eerst als passie had. Kan ik nu nog om wenen. Vaarwel Maastricht. Ga je goed. Met je hart van ijs. Wat er nu van je is geworden. Word betaald met een hoge prijs. Maar in mijn hart zal je altijd blijven De stad van trots en harmonie De stad van hele goede herinneringen.…

Nevelslierten donkeren mijn hart daarvan snapt dus niemand nog een barst. Luister mooie woorden brakers, harteloze zinnen krakers, gedichten komen uit het hart, o ja op hart volgt altijd wel weer tart. Wit gemarmerd in't azuren blauw, klinkt afgezaagd ook veel te lauw.…

ben je nu voor mij Dat je ooit verloren mag gaan in de duisternis Maar niet in mijn Hart...…

Je hart ontploft, door nieuw geluk door krachten van een hoog kaliber warmte gloeit, helder als glasfiber niet te verdragen die liefdesdruk.…

Voor hen: de zuiverste beloning, uit mijn stil, stromend en kabbelend hart.…

het sneeuwlicht neemt aarzelend afscheid als de lente losbarst het hart breekt open het wrikt zich los uit de omklemming van roestige vleugels oude woorden verdwijnen een voor een het buigzame hart geeft zich over aan het blauwe uur van de ochtend het wil glanzend leven en opgaan in de tijd totdat het geel-oranje verdwijnt…

Ik ga met een rustig hart. Ik ga niet gekweld door zorgen. Ik ga met een optimistische lach. Ik ga gebaand over goede grond. Ik ga naar het licht waar de toekomst wacht. Ik ga naar wat leidt tot vreugde in mijn hart. Ik laat mij leiden uit de smart. Ik ga op weg met een rustig hart. Ik ga op weg zonder zorgen.…

hart mijn groot gevoel voor wie U bent het zendt me naar een doel die slechts - alleen maar - liefde kent…