876 resultaten.
IK LAAT ALLE HOOP VAREN
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 948 Het is niet meer uit te houden
Een woeste rit richting huis
Maar het kan nog uren duren
Dus ik ben nog lang niet thuis
Met lieve, zachte woordjes
Probeer ik de rust te bewaren
Maar met hevige krampen in de darmen
Laat ik nu alle hoop varen…
Feestpiraat
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 995 Niets had hij te vieren
Hij liet alles los
Dichten deed hij als
Aan touwen zwieren
Met woorden op een klos
Eenmaal weer aan land
Stak hij graag van wal
Dan had hij zich weer vastgezet
In een spraakwaterval
Eenmaal na het hijsen
Met niets in de hand of haak
Stelde hij verkeerde eisen
Of alles aan de kaak
En weg was zijn gezag
Hij vergat…
LAAT UW LICHT SCHIJNEN ONDER DE MENSEN
poëzie
3.0 met 15 stemmen 4.978 Laat uw licht, o Christen, rijzen,
Laat het schijnen over al,
Gij moet aan de wereld wijzen,
Hoe en waar men varen zal.…
SCHADUW
poëzie
4.0 met 62 stemmen 11.855 Ik heb te zeer
de liefde liefgehad
daarom wellicht heeft zij me niet bemind.
Zo doet de mooie minnaar
met een zeer verliefde kind.
Ik heb de zon te lief gehad
en beu van beedlen
aan de deuren van de dagen
ben ik geworden als een varenblad
dat liever in de lommer leeft
dan zon te dragen.
En daarom bouwt mijn kommer aan een huis
waar…
BESTUREN
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 502 besturen is georganiseerd dienst verlenen
effectief door degelijke kennis van zaken
communicatieve vaardigheden en sociale
instelling gespierde handen die het stuur
hanteren worden vanuit het zenuwstelsel
voorzien van positieve prikkels intuïtief
neigend tot het kiezen van juiste directies
voor het zelfstandig opererend orgaan
door gebrek…
De kabels los
poëzie
2.0 met 6 stemmen 2.035 De kabels los, de zeilen op, dat gaat er op een varen;
Al waren wij sinjeurs aan wal, ons hart lei in de baren.
Een Hollands kind, dat is bekend, die vindt in zee zijn element,
Jo ho, jo ho, jo ho, jo ho !
Die vindt in zee zijn element.…
VERGANKELIJKHEID
poëzie
3.0 met 9 stemmen 3.689 Lang leefde ik met je in deze stad, vannacht moet ik weer varen.
Soms heeft een mens volmaakt geluk, maar kan het nooit bewaren.…
KORTE ZEEREIS
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 76 De veerboot legt aan:
snel vliegen aalscholvers weg
van hun rustplaats.…
Al die willen te kapen varen
poëzie
3.0 met 22 stemmen 1.920 Al die willen te kapen varen
Moeten mannen met baarden zijn.
Tartend stormen, strijd en pijn,
Wild als de baren!
Vliegend als schuim over de zee,
Mannen met baarden, die varen mee!…
ONGETUIGD...
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 336 Niet langer
kiezen we
het ruime sop
Niet langer
verlaten we anker
huis en haard
"Het is op"
zei jij
voorbij het praten
Ons schip
heb ik eigenhandig
het strand opgetrokken
Het zeil gestreken
in het vooronder
geborgen
Onttuigd
ligt het te verlangen
naar morgen
...misschien?…
het schip van liefde
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 275 We zijn scheep
gegaan
kant en wal
gekeerd
De riemen
in de dollen
het drijven
beproefd
Wat wisten wij
van varen?…
Volle zee
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 165 Het kompas geeft oostelijke richting aan,
De koers is gezet, wij allen varen mee.…
Hier staat u
gedicht
2.0 met 49 stemmen 10.361 Hier staat u
buiten en boven het gangboord de paalworm
die traag door het zachte lichaam trekt stuurboord
groen bakboord rood waaronder de wolken als
alles roerloos
geworden is het zuiverste maaksel
geen enkele vorm elke vorm stuurboord
rood bakboord groen waaronder u hier staat.
-----------------------------------
uit: 'De blauwe…
Als god van de zee
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 162 heb mijn schip opgetuigd
met zeewaardigheid
alle brevetten behaald
vooral onvermogen
heeft heel hoog gescoord
tijdens mijn verblijf aan boord
wilde de wereldzeeën bevaren
storm en passaat trotseren
maar het bleef bij proberen
kwam dwars op de golven
aan lager wal werd het schip
door wrakhout bedolven
ben gered maar als god
van…
Jochem gaat op reis
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 240 nu Jochem eindelijk slaapt trekken Erik en Mirjam
in de donkere nacht een zwarte waterplas onder zijn
bedje vandaan, aan het plafond worden een volle maan,
duizenden zilveren sterren en wat zeemeeuwen geprikt
van die zwarte waterplas wordt een oceaan gemaakt
met zeewier, zeesterren, wat haaien en zeehonden
en natuurlijk super veel vissen…
Op de valreep
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 200 zag je gezicht
in de gepoetste
roodkoperen olielamp
je ogen van groot
naar klein in de
zwaai van de kajuit
je lach deinde
op de golven buitengaats
voor de wind het zeegat uit
maar op de valreep
wendde je het steven
jij zocht de ruimte niet
het avontuurlijke
van alles op te geven voor jou
geen schippersvrouwverdriet…
Deinen in broos water
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 181 nog zijn
de meningen verdeeld
over schietlood en kompas
tot averij komt het niet meer
een eigen koers
in oude klompen
niet giftig opgetuigd
met woeste tijden van weleer
ze deinen in broos water
de golfslag al voorbij
het laatste zeil gehesen
overstag was er nooit bij
lager wal zal hen niet raken
hun vrijheid is te groot
zo ver uit…
Een Burgerjongen.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 466 Ik denk, hij kon gaan varen!
De zee is rijk, de zee is groot,
Zout water geeft het zoetste brood!
Wil hij te land graag blijven;
Waarom niet vroeg
Met spa en ploeg
Kloek Akkerwerk te drijven?
Een kèrel groeit er zeker van:
Een Boer is anderhalve man!…
Afscheid
gedicht
2.0 met 4 stemmen 10.435 De ochtend in doorzichtig glazuur, nog bauw van dauw en
Hoofd dat naar adem hapt. Een steenworp van de boeg
Verwijderd: Ik was je nog niet vergeten. Zo innig blijft
Geur in het hoofd hangen. Zo teder de gebaren van het
Afscheid, de strelingen ervoor. Toen wind het boord
Scheerde, de golven voorwaarts braken en het zicht vernauwde.
----------…
Winterstalling?
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 114 Afgemeerd
lig ik hier
de motor zwijgt
voor wintermaanden
Afgemeerd
aan de oever
van de rivier
kabel aan de bolder
Geen schipper
durf ik
naar de koers
te vragen
Geen boeking
wordt er gedaan
geen kinderstem
geklets,roepen
Geen kip....
die nu wil reizen
de bomen bijna kaal
terrassen
aan de kaai leeg
En meeuwen
die…
Aan lager wal
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 566 in helder water
legden wij de kiel
bouwden ons schip
met sterke spanten
wisten van wanten
in zeewaardigzijn
lag nu eenmaal onze
ziel en zaligheid
wij zijn de horizon
voorbij gevaren er was
geen oceaan te groot maar
in de havens bleek het water
nog viezer dan een sloot
ik ben daar aan lager
wal geraakt gelukkig had
jij wel…
SLOTERMEER
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 36 De watervlakte blinkt knipogend en rond,
vraagt vrolijk welvend kleine zeilboten
al deinend en zwenkend door te stoten:
golven en vaart houden hun luchtig verbond.
De bomenkring om het meer is een bond
van wachters; ze waken streng, vergroten
de opwekkende geest bij de stad Sloten
en diens vertier op schepen, elke stond.
De Friese wind geeft…
mijn schip ligt klaar
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 149 de zon is daar
mijn schip ligt klaar
ja, dus varen maar
de mannen aan boord
hijsen de zeilen
lichten het anker
met wind in de loef
zetten we koers
in de richting van de zon
we varen nu heel snel
vijf knopen wel
trotseren hoge baren
we zeilen nu al uren
en het blijft maar duren
met het ontwijken van alle gevaren…
Ik verscheep mijn hart
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 214 Ik verscheep mijn hart
vaar met mast en zeil
door woeste zeeën
ik ben een banneling
in deze gerezen tijd
doorklieft verga ik vol
van pijn en zielendorst;
het anker is verroest tot
aan de jaren waar boeg en
steven mij de wind
en knopen geven
maar het varen
herbergt geen doel
waar het roer zich
ook naar went;
het liefst althans
in…
Maangodin
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 183 Volle Maan
Haven voor Seizoenen
Zij varen uit en varen binnen
Ostara,
dagen lengen,
nieuw begin
Litha,
langste dag,
de bloemen bloeien
Mabon,
nachten lengen,
bomen ontgroenen
Yule,
de langste nacht,
de beer in winterslaap
Maangodin
Van alle seizoenen thuis
Eren wij op de dag dat
Zij
zich ten
Volle
Aan…
Haren
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 653 Een harige dame in Laren
Ging met haar vriendinnen laatst varen
Men sloeg overboord
Niets is meer gehoord
Van deze mevrouw en de haren…
Gelezen.
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 624 Ik vaar met mijn schuit
op wilde en kalme stromen
al vaart een ieder mij voorbij
te loever of te lij
Ik hoop er ook te komen…
Immens
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 65 wij vallen in
het niets bij de
zee
die aan mijn voeten
ligt
waarin we
kunnen zwemmen
varen naar
andere continenten
in het hele grote niets…
Leven er laten zijn
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 94 Leven
is zoals
het
is
dat
onder
ogen zien
en je eigen
koers
gaan
varen
maakt
bewust
en geeft
rust…
BBBaarden
netgedicht
1.0 met 10 stemmen 79 Allen die wilden ter kaap'ren varen
Moesten mannen met baarden zijn
Jan, Pier, Tjores en Corneel
Die hadden baarden en mochten mee
Allen die heden ter camera
varen
Moeten nu mannen met baarden zijn
Op hun wangen, op hun keel
Mogen ze aanschuiven op
teevee
Alwie met BBB opzien
baren
Moeten wel mannen met baarden zijn
Zijn het er…