inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 75.443):

SLOTERMEER

De watervlakte blinkt knipogend en rond,
vraagt vrolijk welvend kleine zeilboten
al deinend en zwenkend door te stoten:
golven en vaart houden hun luchtig verbond.

De bomenkring om het meer is een bond
van wachters; ze waken streng, vergroten
de opwekkende geest bij de stad Sloten
en diens vertier op schepen, elke stond.

De Friese wind geeft blije siddering
aan 't onvaste, waaiende oeverleven,
brengt de sterke grond steeds verademing.

Hier spreekt een kunstwerk, ijl maar hoog verheven:
"Vreugdevolle huivering schept schildering,
die met grillen aan de ziel blijft kleven."

Schrijver: Han Messie
20 oktober 2021


Geplaatst in de categorie: natuur

3.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 36

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)