160 resultaten.
Venusovergang
snelsonnet
3.0 met 26 stemmen 2.196 Sinds Venus voor de zon is langsgeschoven
Spied ik naar meisjes door mijn zwarte bril,
Want als ik er nog één versieren wil
Dan kan dat nu - dat wil ik graag geloven,
Alleen ben ik te oud, zo ben ik bang
En Venus is al in de overgang.…
venus
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 287 je kwam vanuit de zee
ik kwam vanover land
lenig liep je met mij mee
over het zachtglooiend strand
je wou meteen de schelpen kraken
het gaf je een intens genot
ik dacht aan notenkraken
tchaikovsky speelde fagot
een dans van duizend elfen
je voeten vatten vuur
ik strooide venussschelpen
onder een hemel van azuur.…
Venus
hartenkreet
1.0 met 10 stemmen 1.008 Niemand die me wou geloven,
zelfs niet toen ik naar je wees,
jij stond te schitteren,
helemaal alleen daarboven;
al mijn aandacht ging naar je toe,
je heldere licht deed mij dromen,
hoe is het daar zo hoog,
is het niet te eenzaam,
niet te droog?
zoveel vragen wilde ik je nog stellen,
maar plotseling was je weg,
in een flits, ik had het…
Luis op Venus
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 109 Een kleine schaamteloze luis
voelde zich er niet echt thuis,
klom op Venus op een heuvel
en vond het werkelijk een euvel
dat ze er landde per abuis.
Met dat vreemde landschap daar
had ze geen problemen, maar
nooit had zij 't besluit genomen
om op Venus toe te komen
op een vliegende sigaar.…
Ode aan Venus
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 84 O Venus, vol bewondering heb ik voor jouw zacht wit licht
die de verschillende vormen van liefde hoogtij laat vieren op hetzelfde
moment dansen verliefd en verlangen op één lijn klimmend naar ongekende hoogte
Want waar je ook bent in deze onverwachte en veranderlijke wereld, ik blijf jou dragen in mijn hart.…
Morgenster
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 39 Telkens nieuwe horizonten verkennen, grenzen verleggen
intensief meemaken van reizen vol uitdagingen en vooruitzichten
O Venus, door jou krijgen mijn dromen een bestaan in de werkelijkheid
maar ook wederzijdse liefde tussen twee zielen: jij en ik, samen en niet alleen.…
Venus achterna
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 54 Venus, waar je ook bent in deze wereld
ik zal je uitzonderlijke schoonheid bewaren en blijven
dragen in mijn hart om nooit meer te vergeten laat staan loslaten want
mijn liefde voor jou is zodanig groot dat je onvervangbaar en onmisbaar bent voor mij.…
Venus-Centraal
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 146 Venus; spil om wie alles draait
Botticelli; kunstenaar
TEKEN VAN VOORJAAR
Venus centraal.…
Venus
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 853 Je haar verward
Je heupen hard
Je borsten groot
Je naakte schoot
Je lijf amorf
Je bent mijn Venus van Willendorf…
VENUS
poëzie
3.0 met 149 stemmen 35.818 In d'ijskoude vroege morgen
stapt een venus op 't trottoir;
't blonde kopje zonder zorgen
als een ordeloos boudoir.
Vroege werklui stappen dreunend
op het grauwe makadam;
hevig rinkelend rijdt, en kreunend
op de rails, een vroege tram.…
Naar Venus
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 1.089 mens moet geknecht
Met een chip in zijn hoofd
Zodat men gelooft
Dat je bent wie je zegt
Het zaad wordt bewaard
Geen mens die meer vrijt
Want liefde kost tijd
Dat is het niet waard
De welvaart is hoog
Communicerende ijskast
Een robot die afwast
En ook nog kurkdroog
We ontvolken de aarde
En dan wordt het menens
We trekken naar Venus…
Venus
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 259 held're ochtendster
onder een wolkendeken
draai je langzaam rond
doch zonder aantrekkingskracht
blijf je een schijngestalte…
Voor Venus
hartenkreet
2.0 met 14 stemmen 2.065 Bedwelm mij met je geur van duizend bloemen
En laat me rusten in het landschap van je lichaam
Wijs me de weg naar de mooiste bloesem in je tuinen
En laat mij één nacht jouw vlinder zijn.…
Venus
snelsonnet
3.0 met 9 stemmen 171 Op Venus wemelt ‘t toch van de vrouwen?…
Venus
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 271 Een onneembare heuvel
een modderig Iwo Jima
Waar west oost ontmoet
doen mannen sneuvelen
Liefdeloos in leugens geboren
Hypnotiserend als een cobra
een verleidelijk deinende zee
Verrookt zij haar problemen
trekt je mee in stromingen
Slaat haar benen er omheen…
Venus.
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 220 de zon
je glinsterende draden omzeilen
die de liefde uit jouw haren ontspon
je naakte lichaam verleiden
in het fluisteren van de maan
mijn schroom laten verglijden
in de bron van mijn bestaan
ik wil met je blijven draaien
om de planeet met jouw naam
het hete vuur zal ons reinigen
ik zal nooit meer verder gaan
jij bent mijn aardse Venus…
Venus
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 337 Je was in de rouw
van de vrouw
met je zwarte t-shirt en broek,
nooit was ontgoocheling zo diep
je kwam en kreeg
medeleven
ik ving je meer dan
moedig,
in mijn hart nog steeds
een plaatsje vrij
kan de vrouw je blijven boeien
na zoveel pijn
door het spel van
venus
die plaats vraagt
geneest als haar rol juist
is gespeeld…
Venus
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 108 twee populieren misschien bij het hek
vandaar een zichtlijn
een beeldje zonder armen
naakt
zonder benen ook
het werkt alleen als de zon erop schijnt
zei hij
de huisbaas
van deze utopische staat
een landschap
met koeien op het bastion
ja, Veere
vanwaar de pont
niet meer gaat
in Syrië
aan de overkant
dus toch
in hokken
aan de scholeksterstraten…
Een gouden hart?
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 243 Al ben ik geen Venus, geen Mona Lisa
geen fenomenale schilder of anderszins
Ik ben ik, neem me zoals ik ben,
met mijn gebreken, met mijn hart.…
mijn vader
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 567 niet meer bestaan
wist mijn vader toen al dat ie dood zou gaan
ergens tussen venus en de grote beer
staat een ster die al bestaat hij dan niet meer
nog heel goed is te zien en wie weet misschien
is die ster tussen venus en de grote beer
wel mijn vader die al leeft hij dan niet meer
daar aan de hemel is te zien
wie weet misschien....…
‘Aan welke god gelooft ge dan toch?’
poëzie
3.0 met 4 stemmen 1.169 Aan onze lieve vrouw Venus, mijn kind,
En aan hare zalige zoon.…
Venus met armen
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 877 Schouders van albast
Venus met armen
Ademend standbeeld
Uit Griekse tijden
Levende godin
Alleen jij kunt me warmen
Alleen…laat me erin !…
Serena streepje voor
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 545 geen groot hart op Centre Court
Voor de dichter die klein zéér eert
reden voor Serena nu victorie weert
zich te verheffen opdat Venus zijn stem hoort…
Morgenster.
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 75 Morgenster schittert.
Ook de zon die komt dan op.
En de dag begint.…
Aldebaran
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 517 Venus is weer avondster,
de helderste aan het firmament.
Zij verstrooit het licht,
waardoor anderen niet worden herkend.
Vaag ontwaar ik onze ster,
de wisselende kleuren.
Zonder jou, zonder ons
Waarom, moest dit gebeuren...…
Vestaalse Maagd
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 243 Een Keizer in het antieke Rome
Heeft een Vestaalse schaars geklede Maagd
Onlangs laat na het middaguur behaagd
Maar had haar liever nog bij nacht genómen
Nadat hij Venus had geconsulteerd
Heeft hij de Maagd bij maneschijn geconsumeerd…
Venus en Sedna
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 747 vreugde en pijn
over gelopen paden, ooit betreden
werden hoge golven nooit vermeden
prachtige foto’s op papier beelden mijn zijn
lachende ogen stralen langs warm zand
richting woeste duinen en de zeedijk
omvat mijn blik dit prachtige stuk land
terwijl ik over het lager gelegen pad kijk
neem ik wat fijne korreltjes in mijn hand
voel mij even Venus…
Venus met spiegel
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 902 Freud haalde Venus in huis
Romeins en in brons gegoten
Ze rust op zijn tafelblad
Met de rechterhand een haarlok schikkend
In de linker houdt ze een spiegel
Waarin ze glundert
Vol van haar zelfvoldane, enige ik
Onder de heupen vastgeknoopt
Valt een doek geplooid over haar benen
Het licht haakt zich aan haar schouders vast
Haar gerekt lijf…
Onbewaakt Moment
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 1.232 Venus pulkt aan haar sluier
Toont haar vrij, onbestemd naakt
Ontbladerd in een diep licht
Voller dan een arabesk of een bloem
In een gestalte van rauwe rust
Daar en dan raak ik verhit
Ze strooit begeerte in een versleten ziel
Meer dan naakt kan niet
Het nu wordt een kristal
Glanzend in de ronding van de borst
De vloeiende lijn van de bilnaad…
de val van Venus
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 1.223 in het overzeese veen bloei je in hoge zon
de wortels ondergedompeld
een getande schelp glanst van parels
de kleffe stroop die opwelt uit een vangarm
verscholen in een vouw
trildraden verraden dat ik nader
en de val klapt in een wenk dicht
randen sluiten naadloos aan
ik spartel weerloos maar gulzig in het sap
tot je me weer ophoest als…