30764 resultaten.
[ Kleine gelukjes ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 59 Kleine gelukjes
sparen: vers brood, en het bad --
laten vollopen.…
VERS
snelsonnet
3.0 met 24 stemmen 1.254 Géén vers nieuws, géén nieuw vers, het is vakantie,
vandaag, vergeef het mij, géén vers-garantie.…
VERS
poëzie
3.0 met 17 stemmen 4.537 Ik heb in m'n hart 'n zonderlinge wezen
Dat een bizarre tango danst; herrezen,-
Ik weet niet hoe, zo vaag
is alles, - uit 'n aloude sarkofaag.
Terwijl het danst, hoor ik het zingen
Met bonte blijdschap over weemoedszwangre dingen.…
Zo ver
hartenkreet
0.0 met 1 stemmen 2.325 Het is, zover
ik, ontwaak
een droom
ik geloof
herinner, de ogen
het vuur, mededogen
de strijd, over leven
de macht, het vergeven
van zijn kracht, ontdaan
ik zie, oneindig
zo, dichtbij
kan ik niet, blijven
waar, ik ben
voorbij, gelegen
voor, het wezen
achter, zijn
waar, ik was
om, het even
bij te blijven
wat, te weten
wat, te zijn…
Vers
gedicht
3.0 met 31 stemmen 7.722 Zodra een beeld een spiegel wordt,
sla toe vernietiging. Niets ter wereld
blijft zichzelf gelijk. In deze vrees
te leven geeft werklijkheid geen schijn
van overleving. Antarctica gesmolten!
Al de tranen bewaart hij in zijn fles.
------------------------------------
uit: 'Het doek van de dag', 1990.…
Onder de veren
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 536 - En zo scharrelde zij maar wat aan
met aan iedere zijde een haan,
terwijl ze steeds onder d'r veren
een scharrelei kon produceren.…
VERS
poëzie
4.0 met 11 stemmen 2.733 Geluk is als water niet in je hand te nemen
dat heel even zou lopen in die droge hand
en ze maken tot een wonderfrisse kuil,
en eveneens niet te vatten als de lippen van de vrouw
die neerstrijken, veren van je-weet-niet-waar, op je oogleden, –
als kind heb ik me vaak amechtig gelopen, om de veren in de lucht te sturen. –
Het is nergens te…
Van ver
gedicht
3.0 met 17 stemmen 12.485 van buiten komt het
en omvademt ons
zoals een ongeziene
hallucinogene mist die
ademtocht na ademtocht
zich afzet, condenseert
en druipsteen vormt
totdat een samenstel ontstaat
dat als vanzelf
de plaatsen kiest
waarheen gehoorzaam
onze allersnelste voeten gaan
tot ze ijkoud en dan
van marmer zijn.
-------------------------------…
vers
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 485 “verse uilen!”…
Uit de veren
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 425 om de bocht heen gluurt
ik oker met je mee naar ‘t donker
waar we onze veren plooien
verrassend licht en eigenzinnig
zal 'k zacht bij jou ontdooien…
vers
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 802 de dobbelstenen die op tafel liggen
ons spel was nog bij lange na niet uit
we braken af en gingen samen zitten
mijn vingertoppen streelden zacht je huid
de nacht was lang jouw lichaam dat me warmde
gerust als waren wij al lang getrouwd
de ochtend die ontwaakte en omarmde
ons slapend lichaam wezenlijk vertrouwd
we dronken jus en koffie met…
Het veer
gedicht
3.0 met 110 stemmen 23.517 Op een dag door de verrekijker gezien uit de serre van mijn tante:
de plotselinge nabijheid van een vrouwengezicht onder de rand van een
hoed, een hand op een blinkend fietsstuur. Een mand waar iets wits in
beweegt. Een man met een pet op aan het stuur van een hoekige zwarte
Ford. De bootjes aan strakke kabels die op geheimzinnige wijze de richting…
" VER "
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 838 VÉR
Realiseer ik me ... , nu ik dit schijf !…
zo ver
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 1.399 voor olivier
jij bent zo ver
ik zie je zo weinig
waar is de passie?
waar is het vuur?
bij ons...
als we elkaar eindelijk zien
dan spat de spanning ervan af
je zus ziet het zelfs
ik mis je...meer en meer
Xx..xenia…
vers
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 498 het bevroren winterveld mijn thuis
als onbeschreven blad
zie de roerloze reiger
zoekt vergeefs zijn prooi
in dichtgeslibde vijvers
onmachtig met lamgeslagen vleugels
kijk ik verbaasd en leeg
naar de vlucht van de poëet
ongehinderd in het hoge blauw
spreid mijn armen hulpeloos
en zie hoe het ei zich opent
het baart een ongestreken vers…
Zo ver van hier
netgedicht
3.0 met 22 stemmen 1.345 Jij kleine, lieve meid,
je bent zo ver van hier;
gegaan tot waar geen wegen zijn,
en enkel maar vermoeden.
Je draagt een leven met je mee,
een teer bemind-zijn
dat niet wijken wil.…
ver van mij
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 326 dan sluit ik het licht in mijn armen
en laat mijn hart weer verwarmen
het voelt of ik kan vliegen
zo zorgeloos en vrij
want het leven dat ik liefheb
lacht weer naar mij…
het is zo ver
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 454 het is zo ver
na vijftig jaar zegt ze:
ik ken u niet…
Hoe ver is het nog?
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 424 Reizend door uw Woord
waakzaam als de wijzen
volgen we uw Licht
dat elke nieuwe dag
opkomend uit het Oosten
uw Weg ons wil wijzen
met Goddelijke overwinningskracht.
Verheugd verwachten wij
de komst van ’t Koninkrijk
de dag waarop uw Licht
zal blijven stralen
als teken dat U ons
voor eeuwig hebt bevrijd.
Knielend voor uw Troon
het kostbaarste…
Ver
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 271 Hoewel we dicht
bij elkaar wonen
zelfs vaak onder één dak
ben jij toch dikwijls
zo ver bij mij vandaan.
Verder dan mensen
aan de andere kant
van de wereld
kom eens wat
dichterbij.…
Vers
gedicht
3.0 met 28 stemmen 5.427 Op mijn gitaar kan ik zacht een snaar aanslaan
en dan mijn vingers vormen tot een ongewoon akkoord
of laat des avonds langs de door de storm beruiste bomen gaan
'k Kan bladeren in een boek met platen
of op een nieuw vel van mijn bloc een streep zetten
of dwalen naar de stenen bank waar we eens stonden
Of met de trein naar Zandvoort naar het…
Hoe ver nog?
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 180 Eind der wereld is mij niet te ver
zolang U het einddoel bent
dan trek ik geleid door de ster
naar oorden die niemand kent.
Waar ik verdwaal door duisternis
gaat U mij voor in zuil van licht
zelfs door de dichtste wildernis
houd ik mijn oog op U gericht.…
Een vers
poëzie
3.0 met 3 stemmen 713 Een vers, al zijn de woorden nog zo klein,
wil dagen lang in ons gedragen zijn
met zachtheid en bewaakt in stil beraad,
en als een kind in zorgen opgevoed
aleer 't alleen, op eigen weg, voorgoed
en veilig in de grote wereld gaat.…
Veer
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 229 In je oren het miauwen
van de meeuwen
en het gemoedelijk getok
van het veer
beneden op de vlakke fjord
heen en weer en terug
naar je bladzij.…
Ik ben zo ver
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.098 verhaal van velen
dat onderhoud en tuin
langzaamaan te veel zijn
ik kijk met ogen van een vreemde
kozijnen worden geverfd
ook de voordeur krijgt een likje
de tuin is strak gesnoeid
dat moet wel voor de verkoop
mijn eigen hand was losser
zo groeit de afstand
tot het bewonen
van ons heerlijk huis
in dat alles zie ik
het naderend afscheid…
ver
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 277 je kuste
mij
mijn ziel
en ik
ik ben daar
gebleven
waar ik viel
zonder jou…
veer
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 414 Waak
cynisch zal ik
hopelijk
nooit teveel zijn
tranen op
lach om pijn
achter de heuvel
een vijand
Een gezicht in het droge zand
hij lijkt op mij
sprekend
allebeide getekend
en de wereld lacht het weg
het lot dat je
ach
pech
mischien zie ik dat gezicht
ooit terug
en keert het lot
en wij de rug…
Een vers voor haar
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 245 Silhouet van liefde
in een vers voor haar,
onstuimig als de zee
mijn hart is rusteloos…
Vers
gedicht
3.0 met 11 stemmen 4.550 Wat is dit een zoete verbintenis,
u en de dood en ik.
Dat liefde er niets bij heeft ingeboet,
te geraken tot deze rust.
Nu al de vuren zijn geblust,
gaan we over de zachte as
en denken wat geleden moest,
voor ieder tevreden was.
------------------------
uit: De Gids (1928)…
Ver van hier
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 214 Het is een beeld dat mij wendt tot jouw verbinding
samen het geluk ervaren in mijn droom ver van hier
met een beleving van het ervaren van ons gevoel
door zintuigen gekregen van onze hofleverancier.…