746 resultaten.
Licht schetsend
netgedicht
5.0 met 6 stemmen 156 Niets tussen mijn zinnen
kan woorden beminnen
niemand anders dan jij
met lichtschetsende
wanen, verdwalen
van dwalen
deze nacht in bewondering
van een woordloos bestaan.…
Zonder de kou
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 542 Lang is de avond
een gezicht dat
ik verander in
de kou die me niet meer
volgt
als ik slapeloos
verdwaald
weer eenzaam
en gelukkig ben…
Een bankje
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 68 je stapte
onzekere passen
liep een vage
weg onder een
onbekende hemel
het voelde als
gewoon aan de
wandel alleen mensen
waren er niet geen
lachende gezichten
je miste de
zwaai en het
vriendelijk groeten
ook huizen hadden
een andere kleur
een bankje zou
fijn zijn om even
te rusten en dan
beleefd te vragen
waar we nu zijn…
Het doolhof
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 34 ik hoorde
je lach langs
de lichtgroene
heggen fluisteren
op de vlagen
van wind en
soms zag ik
het zwart grijze
haar van een
schim verderop
daar zat ik
weggedoken
zwaar ademend
met kloppend hart
oren en ogen
wagenwijd open
om jou te traceren
in het doolhof
waarin wij echt
verdwaald waren
maar jij zweeg
ik keek naar
opvliegende…
Samen Vinden We de Weg wel...
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 637 Samen vinden we de weg wel
als we verdwalen in het dal
Laten we de hand in een slaan
Dan is het dal een niemendal…
Je verdwaalde
netgedicht
4.0 met 166 stemmen 62 ik zag de paniek
in je ogen groeien
hun bloemen in
extreme kleuren
bloeien in het korte
moment van bestaan
jij hebt ze
laten gaan zonder
plukken omdat hun
geuren licht lijken te
geven in een duisternis
die niet is van dit leven
ooit heb jij je
vingers gebrand
aan deze fictieve macht
die jou kracht en
richting zou geven zonder…
Schaduw van geluid
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 87 ik dwaalde in het wit
stilte dwarrelde in
fragmenten uiteen
kleefde en beklemde
geen enkel impuls
drong daar door heen
er was te weinig afstand
om alleen te zijn in pijn
die ik niet delen kon
ik snakte naar contrast
het onderscheid dat
weten liet waar ik nu was
miste de kleine
schaduw van geluid in
lichte trilling op mijn huid…
Leidsterren van mijn hoop, planeten van mijn jeugd
poëzie
4.0 met 7 stemmen 3.335 Leidsterren van mijn hoop, planeten van mijn jeugd,
Vermogen ogen schoon, in hemels vuur ontsteken,
Als gij uw vensters luikt, zo ziet men mij ontbreken
Mijns levens onderhoud, een teder-zoete vreugd.
Want gij besluit daarin een zaligende deugd,
Vriend’lijke vrolijkheid. De Min met al zijn treken,
Jok, lach, bevalligheid daarinne zijn geweken…
Ergens in Rusland
gedicht
3.0 met 15 stemmen 5.645 .
----------------------------------------------
uit: 'Het verlangen te verdwalen', 2004.…
Rode Roos
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 4.795 de naam van de roos
is de naam van de liefde
hij, die haar wil plukken
zal haar niet vinden
in de dorre woestijn
zal hij verdwalen
hij, die haar bemint
om eigen schoonheid
voelt haar bloeien
in zijn eigen hart…
De kleur van steen
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 47 ze keek
om zich heen
zag een wereld
vol onbekenden
zelfs de kleur
van steen wilde
zich niet meer
aan haar kennen
ook beweging
had zijn natuurlijke
souplesse verloren
in een afacies
samenspel brak
de realiteit in
slecht passende
stukken uiteen
ooit hadden
kleur en geur
in harmonische
balans met de tijd
het bestaan van
talloze…
Het pad
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 97 nog weet ik de weg
zie aan bomen waar
de zon is opgekomen
heb drijfzand ontweken
heel verleidelijk maar
de gevaren niet vergeten
net als kleine lichtjes
die soms de richting wijzen
gelukkig kon ik ze ontwijken
ik voel mij niet alleen
het hele bos staat om me heen
alleen het pad dat er nog was is weg…
Verdwaalde plukjes zon
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 107 de matheid van de dag
breekt licht in donkere stukjes
die samen nog wat vonken
in verdwaalde plukjes zon
geen droefheid
maar een doffe pijn
de uren niet meer weten
er slechts fysiek te zijn
ben dwalende in
niemandsland waar geen arm
de hand op steekt in groet
men elkaar gewoon vergeet
zonder enige impuls
is zelfs geduld
een schone…
Foetusverlangen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 271 Verdwalen in een doolhof, moe gestreden
Verlangen naar een ver verleden
Het klosje garen zonder begin, zonder eind
De ster die in het oneindige verdwijnt
Op straat met stoepkrijt, spelen met de bal
Geen onduidelijkheid, in geen geval
Als een foetus in haar moeders huis
Ik wil terug, naar toen, naar thuis
Slechts slapen, volledig ying en…
Valse intimiteit
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 271 met koude vingers
kneep kille mist
het leven uit de dag
wolkte langzaam omsluitend
hield met valse intimiteit
de herkenbaarheid buiten
alleen op een eiland
zonder zicht en geluid
kroop beklemming van binnenuit
eindelijk in opluchting thuis
de angst is voorbij en geeft
in dwalen de wildste verhalen…
Verdwaald
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 127 De mens,
De toerist
Van nu,
Verlangt
Ernaar om
Te verdwalen
In deze
Tijd van
GPS en TomTom
Lees ik
In de
Krant van
Vandaag
Hoeveel
Mensen er
Vandaag de dag
In zichzelf
Verdwaald zijn
En letterlijk uitgeteld
Wordt vreemd genoeg
Niet vermeld
Inspiratie: Weekendbijlage TROUW, zaterdag 14 juli 2012…
Fantasieloze kinderen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 316 Fantasieloze kinderen, dwalend door het leven, lijken de moed al te hebben opgegeven
Fantasieloze kinderen, als eeuwige toeristen, dwalend door hun eigen stad
Ze verdwalen, ze vergeten de weg. Alleen kunnen ze geen stap ondernemen, ze zoeken altijd naar een helpende hand
Fantasieloze kinderen verdwijnen langzaam in ’t zand…
Een vreemde
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 215 het was een vreemde
die mij de hand reikte
de ogen opende
ik dwaalde
op gebaande wegen
in het doolhof van de keus
kon de kudde
niet meer volgen
liep de herder straal voorbij
hij was de rots
waarop ik strandde
toen ik niet verder kon
liet mij naar
de rust van binnen kijken
voordat de stress begon
heb zijn hand gevat
wist…
In de kleine coupé
gedicht
3.0 met 3 stemmen 4.135 In de kleine coupé, paskamertje van de vrijheid,
heeft een man de scheiding tussen lichaam en geest
aan een touwtje om zijn middel hangen.
Hij vraagt de medereizigers z'n geest vast te houden.
Bang dat zijn lichaam komt te zweven.
die voortdurend dreigen de mogelijkheid.
----------------------------------------
uit: 'Valscherm voor Erasmus…
ontmoeting
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 182 ontmoeting
ik wil
ik gil
ik tril
ik beef
ik geef
ik streef
ik schreef
om met je te vertoeven
ik leef
om ’t opperste geluk
te proeven
je smaak
je geur
je stem
en de kleur
van je ogen
gun me het moment
van vrouw en vent
van stralen
en verdwalen
en van bloemen
en van planten
en van bloedverwanten
breng…
zwerven
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 156 zwerven wil ik
zwerven met mijn geest
zoekend ontdekken
hier ben ik nooit geweest
zwerven wil ik
zwerven als een beest
een pad begaan door niemand
daar wil ik zijn geweest
zwerven wil ik
verdwalen nog ’t meest
als ik maar nergens aankom
dan ben ik er geweest…
uitzicht
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 121 is
laat dat niet betimmeren
pak je kans, spring erdoor
bouw je eigen beelden
zing je eigen zinnen
schilder je schilderij
creëren maakt je blij
zet dreigende luchten boven
glooiende akkers, speel
het spel van donker en licht
maak mooie mensen met
uitzicht op een vergezicht
van hun eigen levensvlam
zoekend zullen ze langzaam
verdwalen…
't Verdwaalde lam.
poëzie
2.0 met 3 stemmen 211 De schapen hadden heel de dag
Gegraasd in 't geurig kruid;
Maar bij het scheiden van de zon
Was 't met dat pretje uit;
Al vonden zij 't ook buiten mooi,
Nu moesten zij terug naar kooi.
Doch bij de hoeve weergekeerd,
Daar zag de herder, dat
Eén lammetje aan de troep ontbrak -
Waar 't arme diertje zat? -
‘Pas’ - zei de herder…
Veluws eiland
gedicht
2.0 met 2 stemmen 1.737 Het verschil tussen dwalen en verdwalen is de verte
van huis – de bocht die je verleidt een nieuwe
bocht in; de tijd is hier anders, niet trager
maar in een vriendelijker licht
en het licht is hier
waar niet alles knippert en schreeuwt
geduldiger: zoals jij nietsvermoedend
in dit gedicht bent gelopen;
een bocht na een bocht, na een strand…
Mijn gids
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 83 Heer, wees mijn gids, laat mij niet verdwalen
Zonder U kan ik geen stap verder gaan
Blijf mij altijd in Uw liefde gadeslaan
En geef dat ik nooit van U mag afdwalen…
Het woordje kunst
gedicht
4.0 met 12 stemmen 3.525 Ik kan er met mijn vinger en mijn ogen in verdwalen
en vind er soms een streling in als ik een streling zoek.
--------------------------------------------------------------
uit: 'Van verdriet kun je grappige hoedjes vouwen', 1987.
Leopold 1987…
Mijn goede Herder
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 86 Hij leidt mij in rechte sporen
Zodat ik nooit verdwalen zal
Hij ziet mij en volgt mij overal
Ik wil Hem blijven toebehoren
Mijn goede Herder is de Heer
Ik mag mij veilig voelen bij Hem
Als ik maar luister naar Zijn stem
Wil Hij mij behoeden, steeds weer.…
verdwaald
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 67 was het deze middag of lijken
beide wegen op elkaar
het pad waar we elkaar ontmoetten
de berm waar wilde cichorei stond
de boom die leek op de vorige
en de vorige die zo leek op de volgende
was er een route naar de plek waar
we niet voor kozen
is dit de bestemming
en bleek er geen weg terug
of hebben we bij vergissing gedroomd
zonder…
Kraakten noten
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 30 er was
geen boek met
een versleten
verhalenlijn
zij zat alleen
in een gewone
stoel op het
toneel te praten
tot zij haar
hand had
uitgestoken en
wij hem hadden
gepakt om met
haar mee te
gaan naar
ver onbekend
zeker als het
om van binnen
uit gaat dat
liet zij zien
in blik en
lichaamstaal zij
regisseerde ogen
hand en…
Waar
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 562 Verdwalen is
zijn
liefste
wens.
Maar er is een leegte
die hij niet meer wenst
maar volgt
wanneer hij zijn
gedachten verliezen
wil
en weet dat
alleen
zijn schaduwen
hem zullen
geven wat hij
zal
blijven
wensen.…