10471 resultaten.
Eindeloos
poëzie
3.0 met 21 stemmen 3.487 Wij die onze eenzaamheid
Droegen als goden,
Wij kunnen minnen
Eindeloos. . .
Zie welk een huis ons
Verlangen gebouwd heeft:
Landen en zeeën
Plaveien zijn vloeren,
Zonlicht en maanschijn
Zoldren de kameren,
Achter de sterren
Wijken de tinnen -
Wij kunnen minnen
Eindeloos. . .
Lief, dat gij mijn zijt,
Lief, dat ik uw ben,
Wat is het…
Winter-stad
poëzie
3.0 met 22 stemmen 2.432 In het koele gouden bad
Van het fijne winterlicht
Rijst de grote mensenstad
Tot een droomvervlucht gezicht:
- Al de gangen, al de zalen
- Waar de ziel in droom mag dwalen.
Boven glansgewassen pleinen
Waar de stille mensen lopen,
Juichen klokken uit haar open
Torens zuiver door de reine
- Luchten naar verrukte dromer
- Al de hartstocht van…
Nocturne
poëzie
4.0 met 10 stemmen 2.879 En waart gij nimmer zelf gekomen,
En had geluk slechts kunnen zijn
Van teerst gemis de waterklare pijn
En tegen d' achtergrond der bonte dromen
Lichtschaduw van uw verre schijn,
Uw zon die nimmer boven kimmelijn
Rees uit oneindigheids verstilde stromen, -
Ik zie geen ander doel voor 't eenzaam wachten
Der gouden dagen, der juwelen nachten…
Invocatio amoris
poëzie
4.0 met 10 stemmen 1.915 Die de blinden blinde smaden,
Daar uw glans hun schemer dooft
Waar de kroon van uw genaden
Weerlicht om één sterflijk hoofd:
Door de duizenden verloornen
Aangebeden noch vermoed:
God die enkel uw verkoornen
Loven voor het hoogste goed...
Door de kleurgebroken bogen
Van de tranen die gij zond,
Worden ziende weer mijn ogen
Als in nieuwe…
Een luttel aarde, een luttel hemel
poëzie
3.0 met 14 stemmen 3.588 Een luttel aarde, een luttel hemel
Heeft ziel als haar bezit gewonnen,
Een luttel aarde, een luttel hemel
Tot eigen heerlijkheid gelouterd
In uwer ogen spiegeling.
Maar weinig zuivre gouden woorden
Reeg ziel tot snoer en morgenbede,
Maar weinig zuivre gouden woorden,
Klinkklare sterren neergevallen
Uit de gelukverstilde nacht.
Groot zijn…
Rijk gemis
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.800 Als onwisselbare schat
Draagt de ziel heur rijk gemis
Door de bonte wildernis
Van de grote mensenstad:
Heel de volheid van haar hart,
Nardus in zijn broos albast -
O te liefelijke last
Voor dees markt van vreugd en smart!
Stil, want hier of nergens woont
't Jong en uitverkoren hoofd
Wie uw balsem is beloofd,…
In de mist
poëzie
1.0 met 3 stemmen 2.312 De zon wordt onverbeeldbaar schoon
Boven de mist die houdt omhangen
Der wereld windestille woon
In dit vertederd dagenlang verlangen.
Weer blankt de boskamp, een besloten zaal,
Een witte kamer die de bruid verwacht,
In smetteloze glanzeloze praal
Op uit de zwarte nacht.
't Berijpte hout van alle kanten
In gaasgeplooiden…
Nacht
poëzie
4.0 met 6 stemmen 2.256 Vind ik u eindlijk, broeder Nacht?
Hoe heb ik dag en nacht gesmacht
Naar 't water uwer ogen.
Wel viel de dauw der donkerheid,
Maar neevlen dicht en kimmewijd
Hielden uw blik betogen.
Nu aan de open hemel staat
De vaste rust van uw gelaat
Zo sterrestil gerezen -
Tot grauwe dag de vooglen wekt
En met zijn floers uw glans betrekt…
Bij de lamp
poëzie
2.0 met 14 stemmen 2.525 Bij de lamp blijf ik alleen.
Waar uw kus en lach verdween,
Sluit de stilte rond mij heen
Tot de effen glans waarin,
Liefelijkste droombegin,
Ik mij klaarst op u bezin.
En mijn ogen lezen niet
't Oud verhaal van vreemd verdriet,
Waar ik straks de wijzer liet ...:
Door bezonken wolkepracht,
Heel de dag om…
NAMEN
poëzie
3.0 met 19 stemmen 5.456 Wat is u of mij een naam,
Werelds prijs of werelds blaam,
Als de ziel de dingen weet en mint
Dieper dan hun naam, mijn kind?
Elk ding krijgt zijn gouden naam
Eens in schoonheids vol verzaam
Als al schone dingen zijn
Zonneklaar en zonder schijn.
Daar vervalt het schone woord
Hem wie reeds de zaak behoort,
Die haar diepst heeft liefgehad…
Sterrenhemel
poëzie
3.0 met 11 stemmen 2.802 Nu kunt gij veilig slapen gaan,
Nu al de heemlen openstaan:
Ziel, wier verlangen elke donkre wand
In ster aan ster doorzichtig brandt,
En in de schoonheid van dit tijdlijk land
Al minnen moet uw eeuwig lot,
Daar uw verrukking uitziet tot
De troon van God.…
Eervolle zachte
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 322 Een kopje schuin en wijs,
haar feestzaal, de straat
Steeds dansend op reis,
in veel vergeten ornaat
Ze spreekt om te vragen,
haren krijgen de wind
Straal je weer met vlagen,
de gedachte blijft bemind
Je kon je leven niet kleuren,
dus dans je telkens onrijp
En de reis zal blijven zeuren,
tot ik oud en wijs begrijp
Een traan hoopt op…
Ziin Shirt
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 357 Een oud verwassen shirt maar heel dierbaar
ik trek het aan om in de tuin te werken
In mijn herinnering ruik ik zijn geur
en alles krijgt weer kleur
Vijf maten te groot maar dat maakt niet uit
even dat gevoel van zijn
Dan gaat hij in de was en belandt in de kast
tot hij totaal is versleten
En dan wordt ook deze herinnering vergeten…
dood, ik ben niet bang voor jou
gedicht
3.0 met 36 stemmen 15.341 Ik geloof in onsterfelijkheid.
Negen kinderen met negen diploma's.
Zoals mijn moeder rotsvast
daarin geloofde,
zo geloof ik in de onsterfelijkheid.
-------------------------------------------
uit: 'Wakker het vuur niet aan', 1994.…
dood, ik ben niet bang voor jou
gedicht
2.0 met 40 stemmen 10.513 Ik geloof in onsterfelijkheid.
Negen kinderen met negen diploma's.
Zoals mijn moeder rotsvast
dáárin geloofde,
zo geloof ik in de onsterfelijkheid.
-----------------------------------------
uit: 'Wakker het vuur niet aan', 1994.…
even
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 766 ik was hier even
zo maar,
niet om iets
te melden
velen zeiden het al
toen zij over liefde
vertelden
en dachten,
iets zeldzaams
te schrijven
maar slechts
droomden
over een gewenste
verwachting
die voorbij kwam
drijven
ik ga
vergeet wat ik zei
immers ik kwam
slechts voorbij…
Wanneer je de pijn niet meer voelt
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 794 Koortsig zoek je naar
diepe dromen,
waarin je onsterflijk
wil geboren worden,
waarin je nieuwe letters
kunt schrijven
met een glimlach
op je mond.
Maar weet dat ik jou
mijn glimlach wil geven,
weet dat ik nieuwe woorden
voor je wil zoeken,
weet dat ik dag na dag
jouw naam zal roepen
Weet …
dat ik van je hou.…
Geste van stervende
gedicht
2.0 met 55 stemmen 12.871 (in trance zijn zoons hand vasthoudend)
Nadat ik gestorven ben moet je zien dat je benoemd wordt
tot officieel historicus en na je benoeming niet vergeten
het Boek te schrijven dat ik zelf schrijven wilde. Er waren
onophoudelijk oorlogen.…
schrijven
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 82 is je brief in een
vergeten la beland
werd ie gelezen
opgeborgen verscheurd
voel je weleens de traagheid
van het schrijven van toen…
Verloren tijd
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 305 De verloren tijd is kwijt
en niet meer in te halen
Terugkerende flashbacks
lijken gevonden voorwerpen
in lang vergeten dozen
die de zolderkasten vullen
Ze had hem willen schrijven
over het hoe en waarom
maar alles werd onleesbaar
want de inkt mengde zich
met immer zoute druppels
bij het verlaten van de pen…
Lopen op verse sneeuw
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 87 De taal die alleen
Uit klanken bestond
Heeft nu ook
Woorden gekregen
Die ik kan schrijven
Op mijn geduldige papier -
In dichtvorm schrijf
Ik ze neer, een
Onbeschrijflijk gevoel
Maakt zich van mij meester,
Voor mij het gevoel van de eeuw,
Dichten in mijn vergeten taal
Voelt als lopen op verse sneeuw…
Ochtend vreugd
netgedicht
2.0 met 23 stemmen 890 Onze tuinmerel wekt ons
zijn sterven en opvolger
zien wij niet, zijn lied -
blijft en dat maakt hem
onsterfelijk; want hij is
voor ons het merellied…
schrijven
netgedicht
3.0 met 25 stemmen 1.534 anderen
om alles zo te laten
of de wereld te veranderen
ik schrijf om te herinneren
maar ook om te vergeten
want alles wat ik schrijf
heeft diep in mij gezeten…
Schrijven
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.261 De onzekerheid overwonnen
onderneem ik mijn eerste stap
zal 't me gaan lukken
ben ik goed genoeg voor 't schrijverschap
De pen is mijn allerbeste maatje
maar af en toe voel ik vijandigheid
dan weet ik 't even niet meer
ben ik alle woorden kwijt
Soms komt er niets uit de vingers
doch... m'n hart kent mijn gevoel
op papier verschijnt…
Schrijven
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 458 duister woelen
schrijven
is sterven
in de herfst…
Mijn schrijven
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 143 geurt
dat polderend
haaks op rechte
lijnen staat
vaak innemend
vriendelijk als het
om teksten gaat
waarbij de
maatschappij
mijn klankbord is
in normen en
waarden die tijd en
opvoeding paarden
ik behoor tot een
groep die kennis van
zijn roots uit dezelfde
tekens haalt of
later terug vertaalt
zo heb ik de bron
van mijn schrijven…
Schrijven
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 885 ik letter de dagen
zo gaan ze
voorbij
tussen de regels
met pen
rij voor rij
dragen mijn woorden
verdriet en
plezier
schrijven
is leven
op papier…
Schrijven
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 513 Woorden,
die overgaan in zinnen,
gevoelens,
die het van gedachten winnen,
zinnen,
overgaand in een couplet,
emoties,
die ik in woorden omzet,
strofes,
vormen een gedicht,
gevoelens,
even voel ik me weer licht...…
schrijven
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 419 Schrijven stille kreet
Je verstaat het keer op keer
Mijn koele bloedend woedend hart
Schrijven stille kreet
Letters vallend uit mijn gedachten
Verleden heden of een toekomstrede
Schrijven stille kreet
Je roept steeds harder
Ik mis je, meer en meer…
Schrijven
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 892 schrijven is niet moeilijk
maar vaak pijnlijk
woestijnen droge stilte
in het willen begrijpen
zit gedrevenheid
altijd weer rijzen vragen
die als nomaden
door het denken zwerven
net als je denkt te weten
ijlt de waanzin voorbij
spaties van leegte
die het hart niet konden vullen…