Alle inzendingen over verhaal OR ontknoping

Over de graven, over de tijd heen: klimop – van de verhalen.…

Elk verhaal is waar, ergens ter wereld, en hier -- had het ook gekund.…

gehore liederen vol wrok en wraak bravoure en bedrog laat hem zingen de avant la lettre troubadour van twistende godinnen van listen met het Troje-paard proef de kleuren van gramschap en venijn de metalen smaak van bloed en chagrijn de warme zoetheid van een liefdestraan maak ruimte voor de raconteur reizende dienaar van verhalen…

Ik zal daar staan zonder er te staan. Ik doe mijn werk zonder het te beseffen. Ik leef alléén vanuit geven. Ik besta, zonder dat.…

het was jouw hand die woorden schreef de letters krulden jij smulde van details in bizarre emoties rechtlijnig vulde jij met spanning witte regels op papier die wulps grote lussen lekten van fysiek plezier het boek heeft nog geen uitgever bereikt het laatste hoofdstuk eist ontknoping in realiteit…

op een gebroken dag gaan vezels wringen, zullen doornen cellen binnendringen dan laten hersenstormen buitenlucht schrijnen tot binnenbranden, netwerken ontknopen tot wankele periferie, maanden indikken tot sterfminuten dan klopt het hart met gestokte pas, vlijmt een scheiding in haarloos glas dan is het wachten op luwte van het…

lach heeft jou nooit verlaten vaak schieten tijdens het praten de tonen omhoog beginnen je ogen te glanzen en dansen je wangen iets ingehouden na een licht proestend betoog jouw lach is als het golven van de dag in kleine rimpelingen zie je lieflijke loopjes beginnen die zich krullend vergroten om later in rust te ontknopen…

vanavond vond ik een halfdood vogeltje; dierenambulance gebeld: breng maar naar het vogel- opvangcentrum. ik erheen ze waren al weg. maar er staat wél een soort keet met lege kooitjes waar je beesten in kunt stoppen een formulier erbij waarop je je hart en extra info uit kan storten, eerste vraag begint een beslisboom van goed en kwaad is…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

loodzwaar de stilte rondom ergens zweeft de weergalm van een dichtgeslagen deur de storm lijkt voorbij maar dreigend de lucht in haar roerloosheid gevangen in het vacuüm van verwachting gerommel in de verte als snelle stappen op de trap nadert de ontknoping in natuurgeweld met bonkend hart gewapend voor de confrontatie wars…

Kalmte kan me redden, dus ontknoop ik de knoop in de hoop de vage herinnering alsnog opnieuw te activeren. Als troost heb ik momenteel niet méér dan een zakdoek. Daarmee wis ik een traan en wens dat 't maar tijdelijk is.…

Lees de ontknoping. Die komt morgen.…

De letters maken een eigen verhaal Ze laten mij iets anders lezen Een ander verhaal , Mijn verhaal De letters maken geen ander verhaal Ik ben het die een ander verhaal leest Een mooier verhaal, Mijn verhaal. Maar ik mag mijn verhaal niet lezen Ik moet lezen wat er staat En ik kan het niet lezen, Dat verhaal.…

het lukt maar net om te beseffen tussen zoenen en lekker kleffen dat het nergens om draait ja allen op deze aard daar gaan we weer draaien om alles heen en weer kom en dans door de kou jij ik iedereen in het verhaal kom en observeer heelal alles keer op keer zie je snel weer of geen weer…

Het kan geen toeval zijn Jij en ik Wij samen Het kloppend hart Dat wij horen in elkanders borst Zonder woorden Innig verbonden Mijn hoofd in jouw handen En soms ook andersom - Niets zeggen - Ons verhaal Is duidelijk…

Och, weet je nog dat ik verdwaalde naar de eendjes liep in het afvoerkanaal daar droomde tussen zoet en zout dat ik mijn naam vergeten was ik omkeek en de hele wereld zo was het zout zo bleek altijd bij mij bleef toen jij me kwam halen was ik niet verbaasd je gaf me te verhalen zoals mijn moeder deed.…

Een laatste woord onuitgesproken radicaal, voelde zich op zichzelf heel alleen, zonder iets of iemand echt rond hem, waar was plots zijn heel mooi verhaal ? In herinnering, vaag, het eerste woord, zo veelbeduidend in zuivere spraak, geraakt verder los van 't bewogen pad, geen bezieling die haar zacht verhoord.…

verhaal heb ik gehaald noch genomen een straatje woorden neergelegd een taalpad gekozen mis gerekend en fout geraamd uiteindelijk de som van de kleinheid gezien…

soms moet je verhalen ver halen maar de verhalen van de dichter zijn dichterbij dan verhalen…

oh, verteller geef ons een verhaal laat ons zitten en naar u luisteren verhaal ons over de dochter van de Koning. is ze werkelijk zo mooi? over steden ver hier vandaan oh, verteller, of het nu verhalen zijn over sprookjes van duizend en een nacht de Sultan met zijn haremdames ? wij hangen aan uw lippen .…

De zee vertelt mij veel verhalen van verre, mooie landen, van avonturen en van liefde, van oorlog, vrede en gevaren van daar, ergens in de verte. Het wrakhout zegt mij veel verhalen van gevechten tegen stromen, van eind'loos hunkerende nachten, van noodweer, donderende stormen van daar, ergens in de verte.…

Het verhaal gaat dat een man overboord vanaf de oever flarden van de omgeving opvangt. Wij waren met velen en zagen de vogels de dieren in het grasland, alles trillend alles overladen met leven.…

stille seconden verder pakken we de verhalen in het kan niet bij één verhaal blijven we wachten op het licht van morgen…

Ik zie mezelf, herkauwend mijn verhaal, luisteren naar dat van een ander, die een nog boeiender verleden lijkt, en 'k helpen wil meer op te diepen te begrijpen.…

En hij vertelde, hoe hij ingeklemd dagelijks de overtrekkende vele vogels volgde, de Franse conversatie van zijn werkende lotgenoot daar troostend dagelijks vertolkte. Hij schreef lyrisch over de prachtige nachtlucht het paars van de luneburgerheide in vogelvlucht, zelfs met zijn gedachtepalet over hoe lupinenpret soms onverlet dit mondenvolk…

Iemand verzint een verhaal iemand bedenkt een symbool en verbeeldt dit verhaal in een vliegende vaan van kleuren en kruisen of met een halve maan in totale overgave aan de macht van de mythe aan de macht van het woord iemand maant in naam van deze machtige mythe de massa hem te volgen achter dit vliegende vaan van kleuren en kruisen…

Een spannend verhaal kregen we te horen. In tranen vertelde hij dat hij dicht bij de hemel was. Het kwam ons hart binnen gelukkig kon en mocht hij zijn verhaal vertellen het ging over zijn hart. In tranen vertelde hij het zo'n lieve man en zorgzaam voor zijn nieuwe partner.…

In de verhalen over vroeger lees je hoe -- men toen terugkeek.…

laat de zon verrijzen werp haar in de lucht als de zon gaat liggen en zijn arm opsteekt schijnt hij uit zijn oksel als hij zijn arm laat zakken wordt alles donker als hij die weer opsteekt lijkt het alsof de dag begint alles heeft een verhaal als je maar kunt luisteren…